Υπάρχουν αδελφάκια που δεν μαλώνουν;… ρητορική, μάλλον, η ερώτηση.
Και υπάρχουν γονείς που να μην τους προβληματίζει η αντιμετώπιση των αδελφικών καυγάδων;… εσείς θα μου πείτε! Όσο φυσιολογικοί και αν θεωρούνται, όταν είναι πολύ έντονοι κάπως πρέπει να αντιμετωπιστούν…
Σε μια προηγούμενη ανάρτηση, ξεκίνησε μια ενδιαφέρουσα «συνομιλία» μέσα από τα σχόλια για το θέμα αυτό (μπορείτε να την δείτε ΕΔΩ). Και το σχόλιο που άφησε η φίλη μου η Μέλια μου άρεσε πολύ! Αντιγράφω ακριβώς τα λόγια της- ελπίζοντας ότι θα μας φανούν χρήσιμα:
«Η γιαγιά μου η καλή είχε πολλά παιδιά, η ένταση και οι καυγάδες στο σπίτι δεν είχαν τελειωμό. Πολλές φορές τα παιδιά πιανόντουσαν και στα χέρια.
Εκείνη ψύχραιμη στην αρχή έκανε στην άκρη και άφηνε τα παιδιά να λύσουν τις διαφορές τους μεταξύ τους και τα παρακολουθούσε από μακριά.
Αλλά τα παιδιά… είναι παιδιά, αργούν να τα βρουν.
Τότε η γιαγιά μου τα φώναζε και τους έλεγε: “Δεν με ενδιαφέρει ποιος το ξεκίνησε … αυτό που με ενδιαφέρει είναι να τα βρείτε”.
Εύρισκε μια δικαιολογία ότι είχε κάνει μια δουλειά και … “μέχρι να γυρίσω να κρατάει ο ένας τα χέρια του άλλου και να κοιτάζεστε στα μάτια, αν κουραστείτε μπορείτε να αγκαλιαστείτε”
Τα παιδιά ήταν μουτρωμένα στην αρχή και κοιτιόντουσαν με μισό μάτι. κάνοντας μορφασμούς.. αλλά επειδή “το αίμα νερό δεν γίνεται” πολύ γρήγορα ξεκαρδιζόντουσαν… και το σπίτι εύρισκε και πάλι την γαλήνη του…»
Προσωπικά, μου άρεσε πολύ αυτός ο τρόπος και νομίζω ότι θα «δουλέψει»… και μόνο που «αναγκάζονται» να τα βρουν, θα τα βρουν μεταξύ τους, αφού δεν έχουν και τίποτα αξιόλογο να χωρίσουν!
**********
Η καλλιέργεια πνεύματος αγάπης και σεβασμού μεταξύ των αδελφών είναι ευθύνη των γονιών.. ο άγιος γέροντας Παΐσιος μιλάει για αυτό λέγοντας:
«Οι γονείς πρέπει να καλλιεργούν την αγάπη μεταξύ των παιδιών και , όταν θέλουν να ενισχύσουν το πιο αδύνατο να προετοιμάζουν το έδαφος παίρνοντας την συγκατάθεση του δυνατώτερου αδελφού. Να τον βοηθήσουν δηλαδή να καταλάβη ότι πράγματι το άλλο παιδί έχει ανάγκη.
Η δικαιοσύνη είναι του Θεού και πρέπει να απονέμεται και στον μεγάλο και στον μικρό εξίσου. Στον μεγάλο με σεβασμό , στον μικρό με αγάπη, χωρίς να βλαφθή. Αυτό το αναφέρει και το Δευτερονόμιο. Αν λ.χ. φταίη ο μεγάλος, θα δικαιώσουμε τον μικρό, χωρίς να θίξουμε τον μεγάλο μπροστά στον κόσμο, αλλά θα συζητήσουμε μαζί του ιδιαίτερα, ώστε να του δώσουμε να καταλάβη το σφάλμα του»
περισσότερα στην ανάρτηση:
Η καλλιέργεια της αγάπης και η ζήλεια μεταξύ των αδελφών(Γέρων Παΐσιος)
Ο Θεός ας μας φωτίζει στο έργο της ανατροφής των παιδιών μας που, ομολογουμένως, είναι από τα δυσκολότερα και πιο υπεύθυνα έργα που μπορεί να αναλάβει κανείς…
Είναι όμως και εκείνο που δίνει την μεγαλύτερη ανταμοιβή και στην παρούσα και στην μέλλουσα ζωή…
Με την αγάπη μου
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 
Σε όσα βιβλία ψυχολογίας που έχω διαβάσει λόγω επαγγέλματος, λένε αυτό ακριβώς: ο γονιός να μην ανακατεύεται στους τσακωμούς και να μην κάνει το διαιτητή! Να κάνει τον ανήξερο!! Αλλά και να είναι κάθετος στη σωματική βία! Εννοείται βέβαια η επικίνδυνη βία, όχι το ξύλο» που παίζουν π.χ. τα αγόρια μεταξύ τους! Πολύ όμορφες οι ιδέες που μας γράφεις για να τα ξαναβρίσκουν!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Πράγματι, είναι πολύ εντυπωσιακό που μια απλή γυναίκα, πριν πολλά χρόνια, εφάρμοζε αυτό που υποδεικνύουν και οι ψυχολόγοι στους γονείς!
χαίρομαι που το επιβεβαιώνεις, Τριανταφυλλένια μου, μέσα από τις παιδαγωγικές σου γνώσεις.
Να είσαι καλά, την αγάπη μου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο γονιός δεν πρέπει να θυμώνει μαζί τους.
Πρέπει να παραμένει ψύχραιμος, να μην παίρνει το μέρος κανενός γιατί ο καυγάς είναι «δικός τους» και κυρίως να μην αναζητά τον ένοχο.
Δεν τιμωρούμε τα παιδιά, δεν είμαστε δικαστές,ούτε τιμωροί.
Ας θυμηθούμε πόσες φορές δεν τσακωθήκαμε εμείς μπροστά τους..
Τα παιδιά είναι σαν το σπίρτο ανάβουν πολύ γρήγορα, αλλά και τα βρίσκουν πολύ γρήγορα μεταξύ τους…
την αγάπη μου Αλεξία μου…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Μέλια μου, να σε ευχαριστήσω και πάλι για όσα έγραψες στην προηγούμενη ανάρτηση (και έγιναν αφορμή για την σημερινή) και για όλα όσα πρόσθεσες και σήμερα!
είναι όλα πολύ σημαντικά και καλό είναι να τα θυμόμαστε…
και ας είμαστε πάντα καλό παράδειγμα…
την αγάπη μου…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όμορφη ανάρτηση
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ευχαριστώ Μαρία Έλενα
την αγάπη μου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύ χρήσιμο το άρθρο αυτό!Ο Θεός ας δίνει φώτηση σε όλους του γονείς..
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Αμήν, Ελευθερία μου!
το έργο της αγωγής των παιδιών μας είναι πολύ υπεύθυνο και η φώτιση του Θεού είναι τόσο απαραίτητη…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!