3 τρόποι για να βοηθήσουμε τις οικογένειες που δίνουν Πανελλήνιες

.

Το έχουμε ζήσει όλοι μας και το γνωρίζουμε καλά:

Οι Πανελλήνιες είναι μια από τις πιο απαιτητικες περιόδους της ζωής μιας οικογένειας.

Τόσο η περίοδος της προετοιμασίας όσο οι μέρες διεξαγωγής των εξετάσεων.

Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να “συμπαρασταθούμε” στους γονείς και στο παιδί που δίνει Πανελλήνιες;

.

«Το θαύμα εντός μου: Μέρες εγκυμοσύνης» – Ένα βιβλίο – ύμνος στη μητρότητα…!

Το βιβλίο με τίτλο «Το θαύμα εντός μου: Μέρες εγκυμοσύνης» της συγγραφέως Αλεξάνδρας Χοροζίδου – Τσανακτσίδου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική από τον Ιούλιο 2019.

Όπως πολυπροσματική είναι η προσωπικότητα της συγγραφέως, παρομοίως είναι και η γραφή της στο εν λόγω βιβλίο. Ο λόγος της από τη μια μεριά είναι αφηγηματικός, βαθύτατα βιωματικός που θυμίζει προσωπικό ημερολόγιο, αλλά από την άλλη συνδυαστικός με χωρία από γνωμικά και γραφές Ορθόδοξων Πατέρων και Αγίων περί της οικογενειακής ζωής και της ανατροφής των παιδιών.

Ωστόσο δε λείπουν οι αναφορές σε σύγχρονες μελέτες της παιδιατρικής και της ψυχολογίας για ζητήματα ενδομήτριας ζωής, συναισθηματικού δεσμού μεταξύ της μητέρας και του βρέφους και της σημασίας της ψυχικής υγείας της μητέρας.

διαβάστε περισσότερα στο Familives ΕΔΩ!

Οι επιρροές των καταβολών και των βιωμάτων στο παιδί

π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Από την πρώτη στιγμή που συλλαμβάνεται το παιδί, από εκείνη κιόλας τη στιγμή τίθενται οι καταβολές του ανθρώπου ο οποίος θα παρουσιασθεί έπειτα. Από εκείνη την πρώτη στιγμή δημιουργείται η δομή της υπάρξεώς του. Και από αυτή τη στιγμή αρχίζουν τα βάσανα του ανθρώπου. Καμιά φορά λέμε: «Τι ξένοιαστα που είναι τα παιδιά!» Όταν θα έχουν μεγαλώσει αρκετά, τα ζηλεύουμε, που είναι ξένοιαστα, τα ζηλεύουμε, που είναι χωρίς βάσανα, και θα θέλαμε κι εμείς να βρεθούμε στη δική τους ηλικία και να είμαστε απαλλαγμένοι από τις φροντίδες που μας απασχολούν. Και όμως, τα βάσανα του παιδιού αρχίζουν όχι απλώς αφού μεγαλώσει αρκετά, αλλά από την πρώτη στιγμή της υπάρξεώς του, της παρουσίας του.

«Ο Αναστάσιμος»

Καμπάνας ήχοι αρμονικοί,
γλυκοί, γοργοί, αναπαιστικοί,
ξυπνούν το μοναστήρι.
Και στης νυχτιάς τη σιγαλιά
σα μάτια ανοίγουν τα κελιά
ή πόρτα ή παραθύρι.

.

«Καλή Ανάσταση!»

.

Ανάσταση και μέσα στην καρδιά μου,

που μαύροι τη μαράνανε χειμώνες,

μιας άνοιξης αυγή γλυκοχαράζει

κι ανθίζουν μενεξέδες κι ανεμώνες.

.

Ανάσταση και μέσα στην καρδιά μου,

που άσπλαγχνα οι πίκρες τη λαβώσαν,

φωτόμορφες, ουράνιες ηλιαχτίδες

με πλέριο φως ολόγυρα τη ζώσαν.

.

Υλικό για το Πάσχα- για τα παιδιά

Πλησιάζει το Πάσχα και μια γλυκιά αναμονή κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα και μέσα μας. Από τις κατασκευές και τη θεματολογία των νηπιαγωγείων μέχρι τη διακόσμηση που κυριαρχεί σε βιτρίνες και κυρίως μέσα από τις ακολουθίες στους ναούς, αναμένουμε την Λαμπρή εορτή με προσμονή και χαρά.

.

«Πάσχα και ήμουν εκεί!»

Ένα νέο βιβλίο της Άννας Ιακώβου ήρθε στα χέρια μας και το αγαπήσαμε και αυτό, όπως και τα άλλα βιβλία της αγαπημένης συγγραφέως, το οποίο είναι υπέροχα εικονογραφημένο από την Αγγελική Δελεχά.

«ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ» β’

(μέρος α’ εδώ)

Αλλά κατόπιν αρχίζουμε να νιώθουμε ότι ακριβώς αυτή η παράταση και η μονοτονία μας χρειάζεται αν θέλουμε ν’ αποκτήσουμε εμπειρία από την κρυμμένη, και κατ’ αρχήν απαρατήρητη «επίδραση» της ακολουθίας. Σιγά σιγά αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ή μάλλον να αισθανόμαστε ότι αυτή η θλίψη στην πραγματικότητα είναι «ευθυμία» ότι μια μυστηριώδης μεταμόρφωση πρόκειται να συμβεί μέσα μας. Είναι σαν να φτάνουμε σ’ ένα μέρος όπου οι θόρυβοι και οι αναστατώσεις της ζωής του δρόμου και όλων όσων συνήθως γεμίζουν τις μέρες ακόμα και τις νύχτες μας, δεν έχουν δικαίωμα εισόδου, σ’ ένα μέρος όπου αυτά δεν έχουν καμιά δύναμη.

«ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ» α’

Για πολλούς, αν όχι για τους περισσότερους από τους ορθόδοξους χριστιανούς, η Μεγάλη Σαρακοστή αποτελείται από έναν περιορισμένο αριθμό από τυπικούς κανόνες και διατάξεις όπου κυρίως επικρατεί το αρνητικό στοιχείο, όπως είναι: αποχή από ορισμένα φαγητά, απαγόρευση της ψυχαγωγίας, του χορού και ίσως κάθε θεάματος. Σε τέτοιο δε βαθμό είναι η αποξένωσή μας από το πραγματικό πνεύμα της Εκκλησίας ώστε μας είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβουμε ότι υπάρχει «κάτι άλλο» στη Μεγάλη Σαρακοστή — κάτι χωρίς το οποίο όλες αυτές οι διατάξεις χάνουν πολύ από το νόημά τους. Αυτό το «κάτι άλλο» μπορούμε θαυμάσια να το περιγράψουμε σαν μια «ατμόσφαιρα», σαν ένα «κλίμα» μέσα στο οποίο μπαίνει κανείς, και πάνω απ’ όλα σαν μια κατάσταση του νου, της ψυχής και του πνεύματος η οποία για επτά εβδομάδες διαπερνά ολόκληρη τη ζωή μας. Ας τονίσουμε ακόμα μια φορά ότι ο σκοπός της Μεγάλης Σαρακοστής δεν είναι να μας επιβάλει πιεστικά μερικές τυπικές υποχρεώσεις, αλλά να «μαλακώσει» την καρδιά μας τόσο ώστε να μπορεί ν’ ανοιχτεί στις πραγματικότητες του πνεύματος, ν’ αποκτήσει την εμπειρία της κρυμμένης «δίψας και πείνας» για επικοινωνία με το Θεό.

Τρία νέα βιβλία

Τρία νέα βιβλία από τις εκδόσεις Άθως έφτασαν στα χέρια μας και με χαρά αρχίσαμε να τα διαβάζουμε. 

Τα δύο βιβλία ενηλίκων αφορούν στην περίοδο της μεγάλης Σαρακοστής και, όπως βλέπω, μπορούν πολύ όφελος να μας δώσουν μέσα από τα κείμενα που παρατίθενται.

Μεγάη Σαρακοστή: ένα ταξίδι, ένα προσκύνημα

«Μεγάλη Σαρακοστή, πορεία προς το Πάσχα»

«Όταν κάποιος ξεκινάει για ένα ταξίδι, θα πρέπει να ξέρει που πηγαίνει. Αυτό συμβαίνει και με τη Μεγάλη Σαρακοστή. Πάνω απ’ όλα η Μεγάλη Σαρακοστή είναι ένα πνευματικό ταξίδι, που προορισμός του είναι το Πάσχα, η Εορτή Εορτών». Είναι η προετοιμασία για την «πλήρωση του Πάσχα, που είναι η πραγματική Αποκάλυψη».

Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αρχίσουμε με την προσπάθεια να καταλάβουμε αυτή τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη Σαρακοστή και το Πάσχα, γιατί αυτή αποκαλύπτει κάτι πολύ ουσιαστικό και πολύ σημαντικό για την Χριστιανική πίστη και ζωή μας. […]

διαβάστε περισσότερα

Υπαπαντή: η Ορθόδοξη γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου

Υπαπαντή: τέτοια μέρα ορίστηκε πρώτη φορά να τιμάται η μητέρα στην Ελλάδα το 1929.

Με τα χρόνια όμως και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 , η γιορτή μεταφέρθηκε στη 2η Κυριακή του Μαΐου, όπως εορταζόταν τότε και στην Αμερική.

MOTHERS’ CLUB

Αν είσαι Μητέρα και θέλεις:

-Να χαίρεσαι την οικογενειακή ζωή

-Να νιώθεις δυνατή και ήρεμη

-Να βρίσκεις λύσεις στα θέματα που σε απασχολούν

-Να οργανώσεις την καθημερινότητα

-Να βελτιώσεις την επικοινωνία σου με τα παιδιά και το σύζυγο

-Να χαίρεσαι την κάθε ημέρα, παρ΄ όλες προκλήσεις που προκύπτουν

-Να αναπτυχθείς ως Πρόσωπο

Και γενικά να βρεις ό,τι χρειάζεσαι για να ζεις με Ηρεμία και Δύναμη

.

Τότε έλα στο Mothers΄ Club

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ κλικ ΕΔΩ!

.

Πώς θα δείξω αγάπη;

-Γέροντα, πώς θα δείξω αγάπη;

– Να δείξω αγάπη; Δεν το καταλαβαίνω. Αυτό είναι κάτι ψεύτικο, υποκριτικό. Να υπάρχη η αγάπη μέσα μας και να μας προδώση, ναι.

Η αληθινή αγάπη πληροφορεί τον άλλον χωρίς εξωτερικές εκδηλώσεις. Αγάπη είναι να ακούσης με πόνο την στενοχώρια του άλλου.

Αγάπη είναι κι ένα βλέμμα πονεμένο κι ένας λόγος που θα πης με πόνο στον άλλον, όταν αντιμετωπίζη κάποια δυσκολία.

Αγάπη είναι να συμμερισθής την λύπη του, να τον αναπαύσης στην δυσκολία του. Αγάπη είναι να σηκώσης έναν βαρύ λόγο που θα σου πη.

Όλα αυτά βοηθούν περισσότερο από τα πολλά λόγια και τις εξωτερικές εκδηλώσεις.

Δώρο του Θεού τα παιδιά μας

.

π. Δημήτριος Μπόκος

Οι νουνεχείς και αληθινά θεοσεβείς άνθρωποι δεν ξεχνούσαν ποτέ, ότι η γέννηση του νέου ανθρώπου είναι έργο πρωτίστως του Θεού. Δεν παραμέριζαν τον αληθινό Δημιουργό, βάζοντας βέβηλα στη θέση του τον εαυτό τους. Αναγνώριζαν ταπεινά τα όριά τους.

Έτσι, όταν η Εύα απέκτησε το πρώτο της παιδί, είπε γεμάτη χαρά: «Απέκτησα άνθρωπο με τη βοήθεια του Θεού» (Γεν. 4:1). Δεν επέτρεψε στον λογισμό της να αυθαδιάσει, ότι είναι δικό της, καθαρά ανθρώπινο, κατόρθωμα αυτό. Και πάλι, όταν γέννησε τον Σηθ, είπε: «Μου έδωσε ο Θεός άλλο παιδί αντί για τον Άβελ που σκότωσε ο Κάιν» (Γεν. 4:25).