«Η αγωγή των παιδιών και οι μητέρες»

.

(η αγωγή των παιδιών και η ανάγκη καλλιέργειας  των μητέρων)

Ἁγίου Νεκταρίου, επισκόπου Πενταπόλεως του εν Αιγίνη

Ἡ τῶν παίδων ἀγωγὴ ἀπὸ τῆς βρεφικῆς ἡλικίας ἀνάγκη νὰ ἄρχηται, ὅπως αἱ ψυχικαὶ τοῦ παιδὸς δυνάμεις ἀπ᾿ αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως αὐτῶν διευθύνονται εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πρὸς τὸ καλόν, τὸ ἀγαθόν, τὸ ἀληθές, καὶ ἀπομακρύνονται τοῦ κακοῦ, τοῦ αἰσχροῦ καὶ τοῦ ψευδοῦς.

Ἡ ἡλικία αὐτὴ δύναται νὰ θεωρηθῇ ἡ ἀσφαλεστέρα βάσις, ἐφ᾿ ἧς μέλλει νὰ οἰκοδομηθῇ ἡ ἠθικὴ καὶ διανοητική τοῦ παιδὸς μόρφωσις. Καὶ τὶς τῷ ὄντι δὲν ὁμολογεῖ ὅτι αἱ πρῶται ἐντυπώσεις αἱ κατὰ τὴν παιδικὴν ἡλικίαν γενόμεναι δὲν ἀποβαίνουσιν ἀνεξάλειπτοι; Τὶς ἀμφιβάλλει ὅτι κατὰ τὴν μικράν ἡλικίαν τοσοῦτον ἰσχυρῶς ἐκτυποῦνται ἐπὶ τῆς ἁπαλῆς ψυχῆς τοῦ παιδὸς αἱ ἐπιδράσεις, ὥστε καθ᾿ ὅλον τὸν βίον νὰ παραμένωσι ζωηραί;

Γυμναστική για τη μαμά

It’ s time for mom’s gym!
Νους υγιής εν σώματι υγιή.

Αναγκαία η κίνηση, η άσκηση, για ισορροπία πνεύματος και σώματος.
Φροντίδα του σώματος μας για να αντέχει στη συνεχή επιβάρυνση
Για να καταπολεμά το στρες και την ένταση της καθημερινότητας.
Για να αντέχει στην επιβάρυνση και να αποβάλει την ένταση.

Ποιος είναι ο σπουδαιότερος ρόλος και η αποστολή της γυναίκας;

. (ένα ενδιαφέρον κείμενο ενός σύγχρονου μεγάλου επιστήμονα και Αγίου)

«Η εντολή του Θεού «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε» δηλώνει την σπουδαιότητα που έχει για το ανθρώπινο γένος το έργο αυτό. Αδιαμφισβήτητα τον πρώτο λόγο εδώ έχει η γυναίκα και όχι ο άνδρας. Για τη γυναίκα το έργο αυτό είναι το πιο σημαντικό στη ζωή της. Αυτό δεν το λέω εγώ αλλά η αγία Γραφή. Βέβαια δεν είναι σωστό να περιορίζουμε το ρόλο της γυναίκας στην τεκνογονία. Και πιστεύω ότι κανένας άνθρωπος προσεκτικός και πνευματικά καλλιεργημένος δεν σκέφτεται έτσι.

Κατερίνα Δουνούλη : Πιστοποιημένη Σύμβουλος Γαλουχίας (Σύμβουλος Θηλασμού) IBCLC

Πολλές φορές σκέφτομαι- και είμαι ευγνώμων για αυτό…- πόσο βοηθήθηκα από κάποιους ανθρώπους στα πρώτα βήματά μου στη μητρότητα και στο θηλασμό… Καθοριστική ήταν η συμβολή του βιβλίου του Doctor Sears (ήταν το μόνο βιβλίο στα ελληνικά για το μητρικό θηλασμό πριν 20 χρόνια) και στη συνέχεια κάποιων παιδιάτρων που παρακολουθούσαν τα παιδιά μας και κάποιων συμβούλων θηλασμού, για τις οποίες θα είμαι πάντα ευγνώμων.

«Στα Φάρασα τα παιδιά θήλαζαν πέντε- έξι χρόνια και έτσι γινόταν δυνατά και έπιαναν τους Τσέτες με το ένα χέρι». (άγιος Παΐσιος)

Κάποια λόγια έχουν χαραχτεί μέσα μου και με ακολουθούν εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που πρωτοέγινα μάνα ως σήμερα… Καταλυτική ήταν η επίδραση των λόγων του Αγίου Παϊσίου σε κάποιες επιλογές που έκανα ως μητέρα και εξακολουθούν να έχουν μεγάλη ισχύ για εμένα έως σήμερα. Ειδικά οι λόγοι του για το μητρικό θηλασμό προσδιόρισαν τον τρόπο που ανέθρεψα τα παιδιά μου και συνέβαλαν στο μακροχρόνιο θηλασμό που ακολουθούμε.

Πώς να βρω χρόνο για εμένα;

Ο χρόνος είναι πολύτιμος και ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που έχουν δοθεί στον άνθρωπο… Και ενώ τα λεπτά είναι τα ίδια για όλους, άλλοι νιώθουν πως κυλά ο χρόνος γρήγορα και άλλοι αργά.

Οι γονείς, και ιδιαίτερα οι μητέρες με μικρά παιδιά, συχνά παραπονιούνται για την έλλειψη προσωπικού και «ήρεμου» χρόνου. Και δεν έχουν άδικο! Είναι τόσες οι υποχρεώσεις μέσα στην οικογένεια και τόσες οι ανάγκες, που δεν είναι υπερβολή η φράση «δεν μου φτάνει ο χρόνος για αυτά που θέλω να κάνω». Όμως, αξίζει μια προσπάθεια για να βρεθεί , έστω και λίγος χρόνος για τη μαμά!

“TO ΘΑΥΜΑ ΕΝΤΟΣ ΜΟΥ”

βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου μου από την αγαπημένη φίλη και blogger Μαρίας Γεωργάκου. Μπορείτε να την διαβάσετε στον ακόλουθο σύνδεσμο- πλαίσιο:

Διάβασα: “To θαύμα εντός μου”

«Με το αίμα της Μάνας…»

(Από τις πιο συγκλονιστικές μαρτυρίες που έχω διαβάσει για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου).

H εικόνα αυτή με τυραννά εδώ και πολλά χρόνια:

Η μάνα νεκρή, πεσμένη στο χώμα πίσω από έναν βράχο και το μικρό παιδί να θηλάζει από τον πληγωμένο ώμο της σταγόνες από το αίμα της… Ήταν δεμένο στην πλάτη της, όπως συνήθιζαν να δένουν τα μικρά τους οι Πόντιες αντάρτισσες την ώρα της μάχης για να τα προστατέψουν με το σώμα τους από τις σφαίρες του εχθρού που βρισκόταν απέναντι. Την βρήκε το βόλι ψηλά στον ώμο, τον συνέτριψε και την έριξε κάτω νεκρή ο αφόρητος πόνος και η αιμορραγία.

Τα «τάλαντα» και οι μητέρες

Με αφορμή την παραβολή των ταλάντων (μπορείτε να διαβάσετε σύντομη ανάλυση ΕΔΩ) ανέτρεξα σε ένα κείμενο του Αγίου Λουκά Κριμαίας, που αναφέρεται στα ιδιαίτερα χαρίσματα που έχουν κάποιες γυναίκες αλλά και στον πρωταρχικό ρόλο της γυναίκας ως μητέρας:

«Αν η γυναίκα έχει κάποια προσόντα δεν πρέπει να τα αφήσει. Αν της έδωσε ο Θεός βαθιά διάνοια μπορεί να ασχοληθεί με την επιστήμη ή τη λογοτεχνία. Επαναλαμβάνω, είναι μεγάλο λάθος και είναι ανεπίτρεπτο να περιορίζουμε το ρόλο της γυναίκας στην τεκνογονία και την ανατροφή των παιδιών.

Αυτό όμως δεν αφορά όλες τις γυναίκες. Διότι είναι λίγες οι γυναίκες που έχουν κάποιες εξαιρετικές ικανότητες ή ταλέντα ή κλίση στην τέχνη, την επιστήμη ή την φιλοσοφία. Οι περισσότερες ως το σημαντικότερο έργο τους πρέπει να βλέπουν αυτό για το οποίο τις προόρισε ο Κύριος. Το να γεννάει η γυναίκα και να φροντίζει τα παιδιά της είναι έργο σπουδαιότατο. Και είναι απαράδεκτο να αφήνει η γυναίκα το παιδί της χωρίς φροντίδα. Καμία άλλη γυναίκα δεν μπορεί να φροντίσει το παιδί της όπως το φροντίζει η μητέρα του.

Μπισκότα με βρώμη (νηστίσιμα)

 

Χαίρετε, αγαπημένες φίλες και φίλοι!

Πώς τα πάτε με τον «εγκλεισμό»; Πώς κυλά η καθημερινότητα; Εύχομαι πρωτίστως υγεία και ηρεμία- ειδικά τη δεύτερη θα την χρειαστούμε, νομίζω, πολύ, καθώς θα περνά ο καιρός και θα παραμένουμε «έγκλειστοι»…

Έχει ο Θεός! Κάπως θα τα βολέψουμε κι αυτή τη φορά. Ψυχραιμία και προσαρμοστικότητα- και όχι πολλές ειδήσεις! Θα μας «τρελάνουν»! 🙂

Μέσα σε όλα που προσπαθώ να κάνω, για να περνά πιο ευχάριστα η κάθε μέρα, είναι και κάποιες συνταγές, που είναι εύκολες, γρήγορες, οικονομικές και υγιεινές. Ώστε να έχουμε σπιτικό φαγητό, γλυκό και σνακ, ειδικά τώρα στη νηστεία των Χριστουγέννων και ιδιαιτέρως για τα παιδιά , για να έχουν θρεπτικές επιλογές.

 

Η τήρηση της νηστείας κατά την διάρκεια του θηλασμού

“Η νηστεία είναι θέμα πίστεως.

Αν δεν έχετε πίστη μην νηστεύετε”,

έλεγε ένας Γέροντας…

 

η άποψη ενός Γέροντα και η άποψη ενός παιδιάτρου

(Μετά από προσωπική αναζήτηση για το θέμα αυτό και έχοντας διαβάσει αρκετά κείμενα, τα οποία οδηγούν προς την ίδια κατεύθυνση, έγραψα παλιότερα την ακόλουθη ανάρτηση. Πάντοτε χρειάζεται η συμβουλή και η καθοδήγηση διακριτικού πνευματικού.)

“΄Ηταν Μεγάλη Τεσσαροκοστή, μία χριστιανή θήλαζε το παιδί της και τηρούσε τη νηστεία. Ωστόσο, ο ιατρός, της είπε να τρώει απ’ όλα, διότι θηλάζει και η κατάλυση δεν είναι αμαρτία. Η γυναίκα υπάκουσε και σε μία εβδομάδα στέρεψε το γάλα της και άρχισε να δίνει στο παιδί γάλα του εμπορίου. Στενοχωρήθηκε πολύ. Η συνείδηση την έλεγχε. Κατάλαβε ότι κάποια σοβαρή αμαρτία είχε κάνει και άρχισε να ψάχνει για έναν καλό πνευματικό. Της συνέστησαν τον πατέρα Σίμωνα. Πήγε στον Γέροντα και εξομολογήθηκε.

η συνέχεια ΕΔΩ

“Πώς γαλουχείς τον Δεσπότην;…”

.

Ακατανόητον θαύμα…*

Από το σώμα Σου παίρνει τροφή,

παίρνει μορφή,

γαλουχείται ο Σωτήρας,

ο Κτίστης όλων.

Πώς να εξηγηθεί το μυστήριο;…

.

η συνέχεια ΕΔΩ

.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΕΝΤΟΣ ΜΟΥ – Μέρες εγκυμοσύνης (βιβλίο)

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΕΝΤΟΣ ΜΟΥ Μέρες εγκυμοσύνης

της  Αλεξάνδρας Χοροζίδου-Τσανακτσίδου

«Έβλεπα γυναίκα έγκυο και συγκινούμουν…
Έβλεπα μάνα να θηλάζει το μωρό της και δάκρυζα».
(Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Εγκυμοσύνη… Ταξίδι ευλογημένο!
Φέρνει στην αγκαλιά μας τον πιο γλυκό καρπό.
Ένα θαύμα γεννιέται εντός μου,
παίρνει ζωή από το σώμα μου,
πνοή από την ψυχή μου.

«Ο αγιασμός αρχίζει με το θηλασμό…»

 

«Ο αγιασμός αρχίζει με το θηλασμό.

Να μιλάς στα παιδιά σου την ώρα που τα θηλάζεις

και αυτά θα σε ακούν

και, όταν τα βάζεις για ύπνο,

να κλείνεσαι να κάνεις το Απόδειπνο…»

 

Δεν νιώθει κούραση η μάνα, αν τα κάνει όλα με χαρά…

 

Ἡ μάνα πονάει, κουράζεται, ἀλλὰ δὲν αἰσθάνεται οὔτε τὸν πόνο οὔτε τὴν κούραση. Ζορίζει τὸν ἑαυτὸ της, ἀλλὰ, ἐπειδὴ ἀγαπάει τὰ παιδιὰ της, ἀγαπάει τὸ σπίτι της, ὅλα τὰ κάνει μὲ χαρά. 
Πιὸ πολύ κουράζεται ἕνας ποὺ ξαπλώνει συνέχεια παρὰ αὐτὴ.

 

Θυμᾶμαι, ἡ μάνα μου, ὅταν ἤμασταν μικρά, ἔπρεπε νὰ κουβαλάη τὸ νερὸ ἀπὸ τὴν βρύση ποὺ ἦταν πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὸ σπίτι μας· ἔπρεπε νὰ μαγειρεύη, νὰ ζυμώνη, νὰ πλένη τὰ ροῦχα, νὰ πηγαίνη καὶ στὸ χωράφι.
Ἔκανε δηλαδὴ ὅλες τὶς δουλειές, εἶχε κι ἐμᾶς τὰ παιδιὰ νὰ τὴν ζαλίζουμε καὶ νὰ κάνη καὶ τὸ ….δικαστήριο, ὅταν μαλώναμε.Ἔλεγε ὅμως: «Αυτὸ εἶναι τὸ καθῆκον μου·εἶμαι ὑποχρεωμένη νὰ τὰ κάνω ὅλα, χωρὶς νὰ γογγίζω». Τὸ ἔλεγε μὲ τὴν καλὴ ἔννοια. Ἀγαποῦσε τὸ σπίτι, ἀγαποῦσε τὰ παιδιά της, καὶ δὲν κουραζόταν μὲ τὶς δουλειὲς· ὅλα τὰ ἔκανε μὲ τὴν καρδιά της, μὲ χαρά.