«Ράντισέ μου τη σιωπή με ήχο» (σπάζοντας το κέλυφος του αυτισμού)

«Σιωπώντας έρχεται η άνοιξη

παρακαλώ να ανοίξουν τα παράθυρα της ψυχής και θα παρακαλέσω να μπει

ήλιος

Φεύγω από τα σκοτάδια της σιωπής

Καταφέρνω το φωνάζειν

Φανερώνω…»

(απόσπασμα από το βιβλίο του Μιχάλη Κούμπα και της Λάουρας Μελετοπούλου)

Μιχάλης Κούμπας :Ο Μιχάλης μεγαλώνει σαν ένα φυσιολογικό παιδί, όταν στην ηλικία των δυόμιση ετών μέσα σε μόλις έναν μήνα αποδιοργανώνεται εντελώς, χάνει την ομιλία του και την επικοινωνία με το περιβάλλον και απομονώνεται. Η διάγνωση: Βαρύς αυτισμός. Μετά από συνεχή και επίπονη δουλειά με μια ομάδα θεραπευτών ο Μιχάλης στα οκτώ του μαθαίνει να γράφει. Και η εικόνα, που είχαμε έως τότε για τον Μιχάλη, αλλάζει εντελώς… (από το οπισθόφυλλο)

Διαβάζοντάς το βιβλίο αυτό συγκινούμαι, αλλά και διδάσκομαι, μπαίνω σε σκέψεις και προβληματισμούς, κατανοώ εν μέρει τη μοναξιά των ανθρώπων που δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με λέξεις και την ανάγκη τους για έκφραση.

Κάθε σελίδα και μια ανακάλυψη, μια στροφή προς τα έσω και μια πρόκληση για ενδοσκόπηση, αλλά και για κατάθεση βιωμάτων. Μια παρότρυνση για πλησίασμα του Άλλου…

«Του αντρειωμένου η λυγερή»

Με την ευκαιρία των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821

Το αφιερώνω στις ηρωϊδες και στους ήρωες του Αγώνα για την Ελευθερία 

Γεώργιος Λ. Παπαθανασίου

.

.

Άνοιξε δρόμο η Λευτεριά με τ’ άρματα ζωσμένη,

με καριοφίλια και σπαθιά με πάλες και κουμπούρια.

Πάνω στα στήθια κρέμεται σταυρός μαλαματένιος

και μες στα μάτια του φωτά ήλιος κεχριμπαρένιος.

.

Κοιτάει ζερβά-κοιτά δεξά κι ο οχτρός είναι εμπρός του .

Το φυλαχτό της μάνας του είναι όλο του το βιος του.

.

«Στο ουράνιο τόξο»

.

Θα ‘ρθω μια μέρα

να σε βρω

να σε πάρω από το χέρι

και μαζί να περπατήσουμε

στο ουράνιο τόξο!

.

Να φτιάξουμε

οι δυο μας

χίλια σύννεφα

και να χαθούμε

μέσα τους.

.

Στο μετρό…

Ευχαριστώ την αγαπημένη φίλη Ελευθερία για το ποίημα που μοιράστηκε μαζί μας.  

Διαβάζοντάς το μπορείτε να ανακαλύψετε πολλά μηνύματα …

 

.

Μετρό

Μπαίνεις…

Αρχίζεις την κραυγή

«Είμαι άστεγος,

παρακαλώ μια μικρή βοήθεια».

Στους ώμους το σακίδιό σου.

Κουβαλάς όλη τη ζωή σου εκεί μέσα…

τα πάντα σου.

.

«Τα πιο σπουδαία πράγματα» (ποίημα)

 

Τα πιο σπουδαία πράγματα τα μάτια δεν τα βλέπουν

Μόνο η καρδιά μπορεί να τα αισθανθεί

Τα μάτια κι αν ξεγελαστούν, φρουρό κοντά τους έχουν

Που ξέρει πώς να εκτιμά τα πλούτη στη ζωή.

.

«Κάλεσμα»

 

Με κάλεσες

σκαλί- σκαλί

ανεβαίνω το δύσκολο ταξίδι

θέλω να φτάσω σε Σένα

λιγοστή η δύναμη

ασίγαστη η έγνοια.

«Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μεσ’ στη Χώρα….»

 

Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μεσ’ στη Χώρα.

Στήν εκκλησιά, στον κλίβανο, στο σπίτι, στ’ αργαστήρι,
παντού, στο κάστρο, στην καρδιά, τ’ αποκαΐδια, οι στάχτες.
Πάει κι ο ψωμάς, πάει κι ο χαλκιάς ,πάει κ’ η γυναίκα, πάνε
τα παλληκάρια, οι λειτουργοί, και του ρυθμού οι τεχνίτες,
του Λόγου και οι προφήτες.

 

.

«Με κυνήγησε ο μόχθος της ημέρας…»

 

 

«Με κυνήγησε ο μόχθος της μέρας

και ξέχασα την αγάπη εκεί στην πηγή.

Ό,τι δεν ειπώθηκε

κύλησε με το κρυστάλλινο τρεχούμενο νερό

ασύλληπτο».

Ιωάννα Τσάτσου

 

Ταξίδι της ψυχής

Θάλασσες διάβηκα
Κι ωκεανούς
Κι ακόμα πλέω
Μεσοπέλαγα

«Η Μάνα της προσφυγιάς»

   

Ευχαριστώ θερμά τον Σύλλογο Ποντίων Νομού Ξάνθης και τον πρόεδρο κ. Θεόδωρο Ρωμανίδη για την τιμή να συμπεριλάβουν το ποίημά μου  στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσαν για την «Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας». Αλεξάνδρα Χ. Τ.

 

10 Μαΐου 2020 – «Παγκόσμια ημέρα της Μητέρας»

     Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας η δεύτερη Κυριακή του Μάη, όπως καθιερώθηκε το 1914 και επικράτησε σε πολλές χώρες του κόσμου- αν και η Ελληνορθόδοξη Παράδοση μας είχε, από το 1929, καθιερώσει να εορτάζεται η «ημέρα της μητέρας» στις 2 Φεβρουαρίου, ημέρα της Υπαπαντής του Σωτήρος Χριστού – τιμώντας τους κόπους, τις θυσίες και την ανεκτίμητη προσφορά της στην οικογένεια και την κοινωνία μας.

    Και εμείς, στον Σύλλογο Ποντίων Ν. Ξάνθης, εκεί ψηλά στο λόφο  με το Εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου,  στα «πομακοχώρια» της Ξάνθης, αναπέμπαμε την μέρα αυτή ευχές και ευχαριστίες στις μάνες, μητέρες, μανούλες όλου του κόσμου. Σε όσες ζουν αλλά και σε όσες «έφυγαν». Δυστυχώς οι τωρινές συνθήκες  δεν μας το επιτρέπουν.

  Αυτή την μέρα την είχαμε καθιερώσει ως μέρα τιμής και μνήμης στην «μάνα της προσφυγιάς». Στις μάνες των πατρίδων που χάθηκαν. Της Θράκης, της Ιωνίας, της Καππαδοκίας , του Πόντου. Εκεί όπου η γη είναι σπαρμένη με τα κόκκαλα των δικών μας ανθρώπων από την τρισχιλιετή παρουσία του ελληνισμού.

 

ΠΑΣΧΑ Μεγάλη Εβδομάδα και Ανάσταση … μέσα στις αναρτήσεις μας

.

Μέρες Μεγάλης Εβδομάδος … μέρες αναστάσιμες

μέσα από παλιές αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

.

Μπορείτε να περιηγηθείτε στην «κατηγορία» Πάσχα

και να διαβάσετε σκέψεις, ιδέες για την κατήχηση των παιδιών,

απαντήσεις σε απορίες τους, συμβουλές αγίων Γερόντων,

κείμενα από παλιά αναγνωστικά, κατασκευές, έθιμα, συνταγές κ.α.

κάνοντας κλικ ΕΔΩ!

.

Του εγκλεισμού…

Στο σπιτι μέσα το κλειστό 

πόσα να χωρέσουν;

Σκέψεις, ειδήσεις, συναισθήματα,

άνθρωποι και αισθήματα

κινούνται κι αλληλεπιδρούν

σε ρυθμούς άλλους γοργούς 

κι άλλοτε ήπιους.

«Δειλινά του Αυγούστου»

(από την αγαπημένη φίλη Ελευθερία Σ.)

Τα δειλινά του Αυγούστου
μοσχοβολούν τη Χάρη σου!
Γλυκιά η προσμονή
του κατευοδίου σου…

Κάθε που κατεβαίνω
στο ναό σου
Παναγιά
τον αφιερωμένο
στην Κοίμησή σου τη σεπτή
ένας κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό!

 

Το Μεγαλοβδόμαδο της φύσης

 

 

Της άνοιξης το μυστικό 

φτερούγισε παντού:

καρτερεί η φύση

Μεγαλοβδόμαδο και Ανάσταση!

 

Ο ΗΛΙΟΣ – Αυτήν πρωτοαγάπησα πριν γίνει ο κόσμος όλος.

 

Εβγήκε ο ήλιος σήμερα και πάει να σεργιανίσει

για να ζεστάνει τον ντουνιά λίγη χαρά να δώσει

σ’ όσους στενάζουν και πονούν κάθε που ξημερώνει,

σ’ όσους αναστενάζουνε κι όσοι πεινούν για δίκιο.

.