.
.
Είναι ένα θέμα που πονάει πολύ… πονάει όσους το έχουν βιώσει και κάθε ευαίσθητη ψυχή.
Αν πιστεύεις ότι το έμβρυο εμψυχούται από την στιγμή της συλλήψεως, τότε το βλέπεις ως άνθρωπο. Και σε έναν άνθρωπο μόνο ο Θεός δίνει την ζωή και Εκείνος μόνο δικαιούται να την αφαιρέσει…
Εδώ και καιρό τριγυρνάει στο μυαλό μου το θέμα αυτό , ως ανάρτηση γι αυτό το ιστολόγιο. Αλλά δεν προχωρούσα, δίσταζα μπροστά στον πόνο που προκαλεί,στις τύψεις που φέρνει… Υπάρχει όμως και η Μετάνοια που λυτρώνει και δίνει ελπίδα και κουράγιο για ζωή, σε όσους έχουν βιώσει το τραγικό γεγονός της έκτρωσης.
.
Κάποια ζευγάρια έρχονται αντιμέτωπα με μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη…
Άλλα μαθαίνουν ότι το κυοφορούμενο μωρό θα έχει ασθένειες βαριές, ότι δεν «αξίζει» να συνεχιστεί η εγκυμοσύνη.
Δεν τολμώ να μιλήσω η ίδια, εκ του ασφαλούς. Θα αναφέρω μόνο τα λόγια του αγίου Παϊσίου:
.
“Καλύτερα μια μητέρα να γεννήσει ένα παιδί, να το βαπτίσει και μετά να το σκοτώσει, παρά να κάνει έκτρωση”.
το συγκλονιστικό όραμα του αγίου για τις εκτρώσεις μπορείτε να το διαβάσετε εδώ
.
Υπάρχουν μητέρες που επέλεξαν να γεννήσουν το άρρωστο μωρό τους και να το αεροβαπτίσουν- έτσι το έχουν αγγελούδι στον Ουρανό. Μεγάλος ο πόνος της απώλειας, αλλά γνωρίζουν ότι το έχουν «ασφαλίσει»… Και άφησαν τον Θεό να επιλέξει αν θα γεννηθεί ζωντανό, ώστε να μην βαρύνουν την ψυχή τους .
.
Αφορμή γι αυτά τα λίγα λόγια- σκέψεις στάθηκε το κείμενο αυτό, όπου τονίζεται το εξής:
“…πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουν οι γυναίκες πόσο φοβερό είναι και να κάνουν έναν αγώνα να το σταματήσουν ή να εμποδίσουν άλλες γυναίκες που πρόκειται κατά διαβολική ενέργεια να το διαπράξουν. Γιατί συνήθως φθάνουν στο έγκλημα αυτό είτε από άγνοια είτε από πίεση είτε από πάλη εσωτερική”.
.
καθώς και το κείμενο αυτό, της σημερινής εορτής της Σύλληψης του τιμίου Προδρόμου:
«Κάθε παιδάκι που φυτρώνει μέσα στην κοιλιά της μάνας, είναι κρίνο του ουρανού. Δεν είναι ούτε του αντρός ούτε της γυναικός. Άμα δεν θέλει ο Θεός, δεν γεννιούνται παιδιά.
Και αυτό το κρίνο πάει η μάνα, με τους γιατρούς τους άθεους και άπιστους και με του αντρός τη συνενοχή, και το ξεριζώνει από μέσα της.
Αν πας και ξεριζώσεις ένα βασιλικό, η νοικοκυρά θα σου σπάσει το κεφάλι. Άντε να βγάλεις ένα βασιλικό από τη γλάστρα της γειτόνισσας… Δεν τολμάς. Η ίδια όμως εκείνη γυναίκα που δεν τολμάει άλλος να πειράξει το βασιλικά της, πάει και με Τα χέρια της και ξερριζώνει μέσα από τα σπλάγχνα της βασιλικά και κρίνο ουράνιο, το παιδί της. Ποια; Η μάνα!… «
.
κάτι που είχα γράψει στην εγκυμοσύνη μου- προβληματισμοί πάνω στο θέμα του προγεννητικού ελέγχου:
“Και ύστερα, τι θα κάνεις;…Θα κάνεις έκτρωση;..”
.
.
δυο σύλλογοι του συμπαραστέκονται στις μητέρες που αντιμετωπίσουν την έκτρωση:
.
.
.
με την αγάπη μου,
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 
Τα παιδιά είναι ευλογία σε ένα σπιτικό. ΟΛΑ τα παιδιά είναι παιδιά του ίδιου Θεού!
Αν δεν είμαστε έτοιμοι να γίνουμε γονείς καλό είναι να «προσέχουμε» , γιατί αυτή η ζωούλα δεν φταίει σε τίποτα να κομματιαστεί βίαια.
Από την άλλη ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί ένα παιδί που μαθαίνουμε ότι θα έρθει στον κόσμο με κάποια προβλήματα, πρέπει να το «εξαφανίσουμε» από προσώπου γης πριν ακόμα γεννηθεί ή όταν γεννηθεί να το «ακουμπίσουμε» με ελαφρά τη καρδία σε ένα ίδρυμα, γιατί μας χαλάει την αισθητική ή γιατί μας ξεβολεύει όσον αφορά την καθημερινότητά μας.
Είδα μητέρα να τραβάει το παιδί της από το χέρι γιατί εκείνο ήθελε να πλησιάσει ένα παιδί με σύνδρομο Down.
Είμαστε γονείς όχι ρατσιστές…
Η διαφορετικότητα δεν είναι σκουπίδι είναι στολίδι καρφιτσωμένο στην καρδιά του γονιού που αγωνίζεται να αναστήσει το παιδί του ….που δεν είναι του «γούστου» μας και της αισθητικής μας!
Συγγνώμη Αλεξία μου για τα «σκληρά» σχόλια άλλά έχουν δει τα μάτια μου…..
την αγάπη μου…
Εξαιρετική ανάρτηση!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Δεν είναι σκληρά τα σχόλια, Μέλια μου, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα… και πρέπει να λέγονται αυτά.
Όπως έγραψα, μου φαινόταν και εμένα πολύ δύσκολο το θέμα και απέφευγα να το αναρτήσω… αλλά έχουμε όλοι κάποια ευθύνη απέναντι σ΄αυτό το δύσκολο θέμα: απέναντι στην ανύπαντρη μητέρα, στην μητέρα που «ανασταίνει» το άρρωστο, ανάπηρο παιδί της, σε όλους όσους «έτυχε» να είναι διαφορετικοί, αλλά συνάμα τόσο ευλογημένοι…
και που σίγουρα άξιζε να έρθουν στην ζωή, όπως και τα παιδάκια εκείνα που δεν τους επιτράπηκε να δουν το φως του ήλιου.
ο Θεός να μας φωτίζει όλους.
να είσαι πάντα καλά, την αγάπη μου ❤
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τα παιδιά ομορφαίνουν τη ζωή μας
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Έτσι είναι, Μαρία Έλενα, και μακάρι όλοι να το καταλάβαιναν …
«χωρίς λουλούδια και παιδιά, ποια θα είχε ο κόσμος ομορφιά;…»
την αγάπη μου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλά έκανες και το ανήρτησες το άρθρο αυτό Αλεξία μου.Πραγματικά το θέμα αυτό πονάει πολύ κόσμο.
Πάντως δίνει ο Θεός φώτηση σε κάποιους ανθρώπους όταν έχουν καλή προαίρεση.Θυμάμαι κάποτε στην (τότε)εργασία μου,κάποια στιγμή που δεν είχε δουλεια,έβλεπα ένα πολυ γνωστό βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο σχετικά με το θέμα αυτό.Μπαίνει τότε μία συνάδελφός μου στο χώρο που ήμουν,της εξηγώ τι είναι αυτό και όταν το είδε,γυρίζει και μου λέει γεμάτη έκπληξη και ένταση «ΕΙΝΑΙ ΦΟΝΟΣ,ΕΙΝΑΙ ΦΟΝΟΣ»!!!
Γι’αυτό σου λέω καλά έκανες και το έθεσες το θέμα.Ποτέ δεν ξέρουμε ποιον βάζει ο Θεός στο δρόμο μας και με ποιο τρόπο θα ωφεληθεί από κάτι που θα ακούσει ή θα διαβάσει.
Πάντως έχει πολύ πόνο το θέμα της έκτρωσης.Ο Θεός να μας φυλάει για να παίρνουμε σωστές αποφάσεις,και να θυμόμαστε πως δεν έχουμε μόνο εμείς «δικαιώματα»,αλλά ειδικά αυτά τα πλάσματα,που είναι τελείως απροστατευτα,εαν δεν τα προστατέψουμε εμείς(οι μάνες).
Την αγάπη μου Αλεξία μου…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ελευθερία μου,
έτσι ακριβώς είναι…
πιστεύω και εγώ πως έχουμε ευθύνη να μιλάμε, γιατί υπάρχει και πολλή άγνοια επί του θέματος.
και σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας αυτή την εμπειρία σου- λέει πολλά…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τὸ παρὸν ἀναδημοσιεύθηκε στὸ Αντέχουμε….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!