ένα ποίημα από τα τον παλιό καλό καιρό, από τα βιβλία με τα οποία μεγάλωσαν οι προηγούμενες γενιές…εμφανής η διαφορά με τα σημερινά σχολικά βιβλία…

 

anagnostiko
.
«Τόση βιάση και σπουδή; 
Για πού πας, καλό παιδί; 
Κίνησες νωρίς-νωρίς 
και τρεχάτος προχωρείς;
 
Στάσου δα να διασκεδάσεις 
με τις ομορφιές της Πλάσης! 
Κόψε απ᾿ τα περβόλια πάλι 
του χινόπωρου τα κάλλη!»
 
«Να σταθώ; Δεν ευκαιρώ, 
γιατί πάω στο φτερό. 
Και που πάω, να στο πω; 
Στο σχολειό μου π᾿ αγαπώ!
.
.
.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.