Τα αποκαΐδια που άφησαν οι φωτιές
καίνε ακόμα τις ψυχές…
Καπνίζουν τα χαμένα δάση
κλαίνε τα μάτια
και οι καρδιές
μήπως και σβήσουν οι καπνοί…
«οι Εφιάλτες δεν έλειψαν…»
ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ…
(γραμμένο με πόνο- όχι με εμπαθή διάθεση…)
Κάτω από μια τέντα τύπου «λαϊκής αγοράς»
ξεπουλήθηκε από τους εμπόρους των εθνών η Ιστορία χιλιάδων χρόνων,
το αίμα και οι θυσίες εκατομμυρίων Μακεδόνων…
Να μιλάς…
.
(σκέψεις με αφορμή εξελίξεις στην τοπική κοινωνία και στην Πατρίδα μας γενικότερα. …)
.
.
Να μιλάς…
να τολμάς να εκφράζεις την αντίθεσή σου, την άποψή σου, ακόμα και αν ξέρεις ότι δεν θα εισακουστεί…
Εσύ να μιλάς, να ζητάς , να διεκδικείς.
Να έχεις το θάρρος της αλήθειας, το θάρρος του δίκαιου…
.
Έρχονται πάλι εκλογές… και η δική μου ευθύνη ως μάνα: «έκαστος εφ ω ετάχθη»
.
.
Με τις εκλογές να είναι και πάλι στο προσκήνιο, με την κατάσταση του κράτους να πηγαίνει (ομολογουμένως) από το κακό στο χειρότερο… μια αγωνία έχει φωλιάσει στην ψυχή μου.Το μέλλον της Πατρίδας μας φαντάζει τόσο δυσοίωνο… Σε τι καιρούς μεγαλώνουν τα παιδιά μας; Άραγε θα βελτιωθεί κάποτε η κατάσταση; Για πόσο θα ζούμε σε αυτή την αγωνία;… σκέψεις που τριγυρίζουν στο μυαλό όλων μας, μάς τυραννούν και δεν βρίσκουν απάντηση…
Όσο και να σκέφτομαι, όσο και να βασανίζω το μυαλό μου, κάποιο σίγουρο συμπέρασμα δεν μπορώ να έχω. Και καταλήγω πάλι σε αυτά που είχα γράψει πριν λίγο καιρό, στις προηγούμενες εκλογές- διαπιστώσεις είναι όλα αυτά που έγραψα , η «υλοποίηση» μετράει…:
Μπροστά στις εκλογές…(σκέψεις μιας μητέρας)
Και επειδή ως μάνα είμαι σε διαρκές τρέξιμο, οι έννοιες στριφογυρίζουν στο μυαλό μου, ο «ήρεμος» χρόνος μου είναι ελάχιστος… αναρωτιέμαι πού θα βρω τον κατάλληλο καιρό για προσευχή, για επίκληση της Άνωθεν βοήθειας. Η απάντηση έρχεται και πάλι από τον άγιο Παΐσιο, μέσα από ένα καταπληκτικό κείμενο που αφοπλίζει κάθε μου δικαιολογία- αντιγράφω ένα τμήμα του κειμένου και εδώ , για να το διαβάζω και να βρίσκω τον προσανατολισμό μου:
.
Καλωσόρισες, φθινόπωρο! …
.
λίγες σκέψεις φθινοπωρινές, σε αποχαιρετισμό του καλοκαιριού- γραμμένες βιαστικά, με αφορμή τον πρωινό μου καφέ…
.
Φθινόπωρο είναι…όταν ο καφές μου γίνεται ζεστός!ναι, τότε καταλαβαίνω καλύτερα την εναλλαγή των εποχών…όσο πίνω ακόμα δροσερό καφέ, θαρρώ πως ζω ακόμα το καλοκαίρι.
Σήμερα όμως σηκώθηκα και ένιωσα ότι τον «τραβούσε» τον ζεστό καφέ η μέρα… δρόσισε αρκετά, έξω ψιχαλίζει και νιώθω ότι μπαίνουμε σε φθινοπωρινή «διάθεση».
Παλιότερα με έπαινε μια ελαφριά μελαγχολία με τον αποχαιρετισμό του καλοκαιριού– για την καλοκαιρινή ανεμελιά που θα έχανα, για το φορτωμένο πρόγραμμα του χειμώνα, για τον ήλιο που θα μας λείψει…Πλέον, όμως, δεν θέλω να το επιτρέψω στον εαυτό μου.
.
Και το καλοκαίρι συνεχίζεται!…
.
(όπως λέμε «και η ζωή συνεχίζεται…» Life goes on… λίγες σκέψεις χθεσινοβραδινές)
Καλοκαίρι: εποχή ξενοιασιάς για τα παιδιά, μια ανάπαυλα οι διακοπές για όλους
το φετινό καλοκαίρι μόνο ξένοιαστο δεν είναι , όμως, για εμάς τους μεγάλους. Πολλές οι εξελίξεις, τα νέα εισβάλλουν στην ζωή μας και διαρκώς μας αναστατώνουν.
Αυτό σκεφτόμουν σήμερα το απόγευμα, καθώς κρατούσα στην αγκαλιά μου το νεοφώτιστο μωράκι μας, και κοιτούσα τα άλλα παιδιά που έπαιζαν ανέμελα στην αυλή.
“Οι Άγιοι, όταν αναγνωρίζονται από την Εκκλησία, αισθάνονται υποχρέωση να μας βοηθούν…” έτσι έλεγες, άγιε γέροντα Παΐσιε. Βοήθησε και τώρα την αγαπημένη σου Ελλάδα!
Την Κυριακή 12 Ιουλίου 2015 θα εορταστεί για πρώτη φορά επίσημα η μνήμη του οσίου Παϊσίου, μετά την αγιοκατάταξή του που έγινε στις 13 Ιανουαρίου 2015. (εδώ)
Κρίσιμες οι μέρες και τότε, πολύ κρίσιμες και τώρα, με την Τελική Διπλή Σύνοδο Κορυφής για την Ελλάδα να γίνεται ανήμερα της Εορτής του Αγίου Παϊσίου.
Απλή σύμπτωση ή φανέρωση της Θείας Πρόνοιας και της αγάπης του αγίου για την Πατρίδα μας;…
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι πρεσβείες του αγαπημένου μας Γέροντα θα σκεπάζουν ακόμα μια φορά την χώρα και θα ενδυναμώνουν το ποίμνιό του, όποια και αν είναι η έκβαση της Συνόδου…
Ένα μπερδεμένο κουβάρι οι σκέψεις μου… αλλά θα συνεχίσω την πορεία μου
.
.
Νιώθω την ανάγκη να γράψω, να αδειάσω το μυαλό μου από τις σκέψεις που έχει γεμίσει…
ένα κουβάρι μέσα μου, δεν ξέρω πώς να το ξεμπερδέψω...
,
πολλά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.
Πολλές οι εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της χώρας μας.
Προς το καλύτερο; προς το χειρότερο;
Πώς θα είναι το μέλλον μας;
το μέλλον της Πατρίδας μας;
το μέλλον των παιδιών μας;…
μόνο ο Θεός γνωρίζει.
Οι τράπεζες κλείσανε!- η Τράπεζα του Ουρανού δεν κλείνει όμως ποτέ…
Με μια δυσοίωνη είδηση ξημέρωσε η σημερινή ημέρα: μετά από μέρες αγωνίας για την έκβαση των οικονομικών θεμάτων που απασχολούν την πατρίδα μας, ήρθε το κλείσιμο των τραπεζών Ομολογώ πως σφίχτηκε η ψυχή μου με το άκουσμα της είδησης: «Αρχίζουν τα πιο δύσκολα», σκέφτηκα.
Όμως ο Θεός δεν θα μας αφήσει… «Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάσει; Ούτε και τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά», θυμήθηκα τα παρηγορητικά και εμψυχωτικά τα λόγια του αγίου γέροντα Παϊσίου, που μας προετοίμαζε για δύσκολους καιρούς.
Και τότε μου ήρθε στο νου και μια φράση που είχα ακούσει πριν λίγο καιρό, μαζί με τη ανάλυσή της:
«Δανείζει Θεώ ο ελεών πτωχόν» (Παροιμ. ΙΘ’ 17)
Μπροστά στις εκλογές…(σκέψεις μιας μητέρας)
αναδημοσιεύω κάποιες σκέψεις γραμμένες πριν τις προηγούμενες εκλογές, αλλά επίκαιρες και τώρα, εν όψει του επερχόμενου δημοψηφίσματος και της δύσκολης κατάστασης που περνά η Πατρίδα μας…
Με αφορμή τις εκλογές (σκέψεις μιας μητέρας)
Έρχονται πάλι εκλογές σε μια χώρα που εδώ και χρόνια ταλανίζεται από την λεγόμενη «οικονομική κρίση». Ανάλυση της κατάστασης δεν χρειάζεται να γίνει, καθώς δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει βιώσει τις συνέπειές της. Ακόμα και τα μικρά παιδιά χρησιμοποιούν τον όρο και νιώθουν ότι πρόκειται για κάτι «βαρύ» και δύσκολο.
Οι λόγοι της κρίσης;… περισσότερο ηθικοί και πνευματικοί, παρά οικονομικοί, όπως θέλουν να μας την παρουσιάσουν.
Η ευθύνη του καθενός;… την γνωρίζει καλύτερα ο ίδιος. «Έκαστος εφ ο ετάχθη». Από εκεί και πέρα, εφόσον την αναγνωρίζει, κινείται αναλόγως.
Προσευχή για την πολιτική κατάσταση και τους πολιτικούς άρχοντες του τόπου- με τους Ψαλμούς του αγίου Αρσενίου και του αγίου Παϊσίου
Σε στιγμές και μέρες κρίσιμες για την Πατρίδα μας, τώρα που ανθρωπίνως «σηκώνουμε τα χέρια ψηλά»… ας στραφούμε στην προσευχή , ας αφήσουμε την ελπίδα μας στο Θεό και ας ζητήσουμε τον θείο φωτισμό.
μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία Ψαλμός 145, στ. 3
επιλέξαμε κάποιους Ψαλμούς που αναφέρονται στην πολιτική κατάσταση και στους άρχοντες του τόπου, ώστε να μπορούμε να προσευχόμαστε διαβάζοντάς τους, όπως έκανε και ο άγιος Παΐσιος.
ΨΑΛΜΟΣ 51ος (Τί ἐγκαυχᾷ ἐν κακίᾳ, ὁ δυνατός)
Για να μετανοήσουν οι σκληρόκαρδοι άρχοντες και να γίνουν ευσπλαχνικοί, για να μη βασανίζουν τον λαό.
ΨΑΛΜΟΣ 93ος (Θεὸς ἐκδικήσεων Κύριος)
Για να φωτίσει ο Θεός τους άτακτους ανθρώπους, που δημιουργούν θέματα στο έθνος και αναστατώνουν τον λαό και τον ταλαιπωρούν με ακαταστασίες και φαγωμάρες.
Μπροστά στις εκλογές…(σκέψεις μιας μητέρας)
.
Με αφορμή τις εκλογές (σκέψεις μιας μητέρας)
Έρχονται πάλι εκλογές σε μια χώρα που εδώ και χρόνια ταλανίζεται από την λεγόμενη «οικονομική κρίση». Ανάλυση της κατάστασης δεν χρειάζεται να γίνει, καθώς δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει βιώσει τις συνέπειές της. Ακόμα και τα μικρά παιδιά χρησιμοποιούν τον όρο και νιώθουν ότι πρόκειται για κάτι «βαρύ» και δύσκολο.
Οι λόγοι της κρίσης;… περισσότερο ηθικοί και πνευματικοί, παρά οικονομικοί, όπως θέλουν να μας την παρουσιάσουν.
Η ευθύνη του καθενός;… την γνωρίζει καλύτερα ο ίδιος. «Έκαστος εφ ο ετάχθη». Από εκεί και πέρα, εφόσον την αναγνωρίζει, κινείται αναλόγως.
Μεγάλο το δίλημμα μπροστά στην κάλπη, ο Θεός να μας φωτίζει να επιλέξουμε ορθά ως σύνολο και να φτάσουμε στο καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα για τη χώρα μας.
Ανοίγω το ραδιόφωνο, διαβάζω στο διαδίκτυο –τηλεόραση δεν βλέπω εξ επιλογής- και με πιάνει απελπισία. Αυτό το χάος, αυτό το χάλι που επικρατεί, ανθρωπίνως δεν είναι δυνατόν να αλλάξει. Όσα οι άνθρωποι (βλέπε πολιτικοί, εκλογικό σώμα αλλά και ισχυρές επεμβάσεις ξένων συμφερόντων- έχουν περιπλέξει, έχουν δημιουργήσει ένα «γόρδιο δεσμό»… που άνθρωπος δεν μπορεί να ξεμπλέξει.
.
.
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 