Μέρες ειρηνικές …

 

Χριστός Ανέστη!

Καλή επάνοδο στις μετά τις διακοπές περίοδο.

Ήθελα να γράψω μια ανάρτηση σχετικά με τις προηγούμενες, αναστάσιμες ημέρες, αλλά «προέκυψε»αυτό το κείμενο που ήρθε μπροστά στα μάτια μου, με προβλημάτισε και με άγγιξε, όπως και τα γεγονότα των προηγούμενων ημερών. Μέσα στην ζωή είναι όλα… Εξάλλου ο ίδιος ο Κύριος, με το παράδειγμα της ζωής Του, το σταυροαναστάσιμο, χάραξε την πορεία προς την αιωνιότητα. Αρκεί σε αυτή την πρόσκαιρη ζωή να δίνεται η προοπτική και η προσδοκία της αιωνιότητας,αρκεί να ζούμε κατά Θεόν και όλα τότε βελτιώνονται μέσα μας και γύρω μας…

Το κειμενάκι αυτό-λίγες σκέψεις από καρδιάς-το μεταφέρω αυτούσιο, χωρίς επιπλέον σχολιασμούς.

 

«Μέσα στην αναστάσιμη χαρά,
θρήνος για την απώλεια του παλληκαριού…

.

Αν δεν το έχεις ζήσει από κοντά
δεν μπορείς να φανταστείς την αγωνία, το καρδιοκτύπι των οικείων μέχρι να προσγειωθεί σώος ο ιπτάμενος…

.
Αν δεν το έχεις ζήσει από κοντά δεν μπορείς να διανοηθείς τον φόβο που κυριαρχεί μέχρι να επιστρέψει ο ένστολος από μια ακόμα επικίνδυνη υπηρεσία…

.
Δεν ξέρεις πώς είναι να τον έχεις μπροστά σου ζωντανό αν και πάλεψε με τον θάνατο και κουβαλάει για πάντα τα σημάδια του πάνω του…
( τα έζησα-ζω και τα δύο στην ζωή μου….)

.

Θέλει θυσίες η Ελευθερία
θέλει ζωές η Ειρήνη
ο πόλεμος απαιτεί πολλά.

.
Δεν είναι εύκολα τα πράγματα…

.
Να ευχόμαστε για μέρες ειρηνικές
γιατί η Πατρίδα ίσως να ζητήσει και τα δικά μας παιδιά…
Να είμαστε έτοιμοι για όλα
και να προσευχόμαστε για το καλύτερο… «

.

 

επιμέλεια ανάρτησης: ιστολόγιο «οικογένεια-μια γωνιά του Παραδείσου»