Περισπασμός…

.

 

Με τόσα ερεθίσματα γύρω μας, που μάς «προσφέρει» η τεχνολογία και ο σύγχρονος τρόπος ζωής, μόνο συγκεντρωμένοι στο νου και στην καρδιά μας δεν μπορούμε να είμαστε αν αφεθούμε στη «δίνη» τους …

Θέλει πολλή αυτοκυριαρχία και εγρήγορση ώστε να παραμένουμε συγκεντρωμένοι στον εαυτό μας και να επιτελούμε το όποιο έργο έχουμε αναλάβει, χωρίς να σκορπούμε τις ψυχικές, νοητικές και σωματικές μας δυνάμεις.

Ειδικά αν είμαστε σε διαρκή «σύνδεση» με το διαδίκτυο, όσο και αν νομίζουμε πως λαμβάνουμε ωφέλιμα στοιχεία, ο διαρκής «βομβαρδισμός» πληροφοριών μάλλον δεν μπορεί να είναι ευνοϊκός για το νου και την ψυχή μας…

Αναλόγως ισχύει και για τα παιδιά μας, που δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν και να αφοσιωθούν στις σχολικές κλπ εργασίες τους, εάν δέχονται συνεχή καταιγισμό εικόνων και ερεθισμάτων από ηλεκτρονικές συσκευές.

 

Διαβάζοντας το ακόλουθο κείμενο, που έχει γραφτεί πολλά χρόνια πριν, ένιωσα ότι μιλάει για την εποχή μας. Με δυνατές εικόνες και παρομοιώσεις, αναφέρεται στον περισπασμό και στο πόσο αρνητικά επηρεάζει τον άνθρωπο. Προσωπικά με άγγιξε πολύ, για αυτό και το μοιράζομαι μαζί σας:

 

***

 

«Οι άνθρωποι του κόσμου τούτου πιστεύουν πως ο περισπασμός είναι κάτι ασήμαντο, αθώο. Οι άγιοι πατέρες όμως τον περισπασμό τον λογαριάζουν ως ρίζα όλων σχεδόν των κακών. Εκείνος που επηρεάζεται και υποκύπτει εύκολα στον περισπασμό έχει κάποια πολύ επιπόλαιη και επιφανειακή γνώση για όλα τα θέματα, ακόμα και για τα πιο σπουδαία και σοβαρά. Εκείνος του οποίου ο νους περισπάται συχνά και περιφέρεται από δω και από κει είναι κατά κανόνα ασυνεπής. Τα συναισθήματά του δεν έχουν ούτε βάθος ούτε σταθερότητα. Πετάει σαν την πεταλούδα από λουλούδι σε λουλούδι και περνάει τον καιρό του από διασκέδαση σε διασκέδαση, η μια ματαιότητα διαδέχεται την άλλη.

Ο άνθρωπος που περισπάται συχνά δεν μπορεί να αγαπήσει το συνάνθρωπό του εύκολα. Τις δυστυχίες των άλλων τις αντιπαρέρχεται μ’ αδιαφορία και συνήθως φορτώνει τους άλλους με βάρη που δεν μπορούν να σηκώσουν.

Οι θλίψεις τον επηρεάζουν πολύ, επειδή ακριβώς δεν τις περιμένει. Το μόνο που επιθυμεί κι επιδιώκει είναι οι χαρές. Αν η θλίψη είναι πολύ σοβαρή αλλά παροδική, τότε την ξεχνάει εύκολα, αμέσως μόλις παραδοθεί στο θόρυβο κάποιας διασκέδασης. Όταν η θλίψη αυτή όμως διαρκέσει πολύ, τότε τον καταρρακώνει, τον οδηγεί στην απόγνωση.

Ο περισπασμός γενικά είναι κακός. Ιδιαίτερα επιβλαβής όμως γίνεται στο έργο του Θεού και της σωτηρίας μας, που απαιτεί διαρκή εγρήγορση και προσοχή. «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν»(Ματθ. 26, 41) είπε ο Σωτήρας μας στους μαθητές του. «Λέγω πάσι: γρηγορείτε»(Μαρκ. 13,47). Ο Κύριος και Σωτήρας μας απευθύνεται με τα λόγια αυτά σ’ όλους τους χριστιανούς κι επομένως και σε μας, τους ανθρώπους του καιρού μας.

Όποιος ζει τη ζωή του δοσμένος σε διαφόρους περισπασμούς παραβαίνει άμεσα με τον τρόπο ζωής του τις εντολές του Κυρίου Ιησού Χριστού. Όλοι οι άγιοι αγωνίστηκαν με κάθε τρόπο ν’ απαλλαγούν από τους περισπασμούς. Προσπαθούσαν ν’ αυτοσυγκεντρώνονται διαρκώς ή τουλάχιστον όσο πιο πολύ μπορούσαν. Όλη τους την προσοχή την έδιναν στο νου, στις κινήσεις του, καθώς και στην καρδιά. Μέριμνά τους ήταν να καθοδηγήσουν και τα δυο, νου και καρδιά, σύμφωνα με τις ευαγγελικές εντολές. Όταν κάποιος συνηθίζει ν’ αυτοσυγκεντρώνεται, προφυλλάσσεται από τον περισπασμό, ακόμα κι αν  οι πειρασμοί τον περιτριγυρίζουν απ’ όλες τις πλευρές κι είναι ενοχλητικοί. Ο άνθρωπος που νήφει και γρηγορεί είναι σαν να κατοικεί στην έρημο, ακόμα κι αν ζεί ανάμεσα σε πλήθος ανθρώπων. 

***

Η σύντομη επίγεια ζωή μας δόθηκε ως χρόνος προετοιμασίας για την αιωνιότητα. Και είναι κρίμα να την ξοδεύουμε μόνο στις γήινες φροντίδες, στην ικανοποίηση μικροαπολαύσεων κι αθέμιτων επιθυμιών. Γινόμαστε έτσι σαν τον άνεμο που φυσάει πρός όλες τις κατευθύνσεις, τρέχουμε από τη μια αισθησιακή απόλαυση στην άλλη. Ξεχνάμε ή σπάνια θυμόμαστε, και τότε επιφανειακά κι επιπόλαια τον τελικό προορισμό μας, την αναπόφευκτη κρίση, την αιωνιότητα που αναπόδραστα μας περιμένει…»

 

από το βιβλίο: Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου «Χειραγωγία στην Πνευματική ζωή», εκδ. Ι. Μ. Παρακλήτου (περισσότερα κεφάλαια μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ)

 

 

με την αγάπη μου,

Αλεξάνδρα Χ. Τ. 13/3/2018

 

σχετική ανάρτηση :

Μια “φυλακή” στην παλάμη μας…