Καλλωπισμός: μουντζούρες στην εικόνα του Θεού…

(λόγοι αγίου Παϊσίου- έχουν ειπωθεί πολλά χρόνια πριν, αλλά παραμένουν πολύ επίκαιροι.

Ας δούμε τι έλεγε “με πόνο και αγάπη για τον σύχρονο άνθρωπο” ).

 

.

Εἶδα μία ψυχή πού, ἐνῶ πρῶτα ἦταν σάν Ἄγγελος, δὲν τὴν γνώρισα μετά ἔτσι ὅπως ἦταν βαμμένη. «Ὁ Θεὸς ὅλα πολύ καλά τὰ ἔκανε, τῆς εἶπα, ἀλλὰ ἔχει κάνει ἕνα μεγάλο λάθος σ΄ ἐσένα!».«Γιατί, Πάτερ;», μοῦ λέει. «Νά, στὰ μάτια τὰ δικά σου, δὲν ἔβαλε μελάνη ἀπὸ κάτω! Αὐτὸ τὸ λάθος ἔκανε! Ἐνῶ τούς ἄλλους ἀνθρώπους τούς ἐφτίαξε καλούς, ὄμορφους, ἔκανε λάθος σ΄ ἐσένα! Βρέ, χαμένο, δὲν τὸ καταλαβαίνεις; Ἀσχημίζεις ἔτσι τὸν ἑαυτό σου! Σάν νὰ ἔχης μία βυζαντινή εἰκόνα καὶ τραβᾶς πινελιές ἀπὸ ΄δῶ κι ἀπὸ ΄κεῖ καὶ τὴν μουντζουρώνεις, τὴν χαλᾶς. Πᾶμε στὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ νὰ βάλουμε μπογιές; Ἤ σάν ἕνας ζωγράφος νάχη φτιάξη μία καλή εἰκόνα, καὶ πάει μετά ἕνας ποὺ δὲν ξέρει ζωγραφική, παίρνει τὸ πινέλο καὶ κάνει κάτι μουντζοῦρες καὶ ἀσχημίζει τὴν εἰκόνα τοῦ ζωγράφου. Τὸ ἴδιο κάνεις κι ἐσύ. Ἔτσι εἶναι σάν νὰ λές στὸν Θεό: «Δὲν τάκανες καλά, Θεέ μου· ἐγώ θὰ τὰ διορθώσω»»!

.

Μία ἄλλη ἦρθε μία μέρα μὲ κάτι νύχια μέχρι ἐκεῖ, σάν τὸ γεράκι, βαμμένα κόκκινα, καὶ μοῦ λέει: «Ἔχω τὸ παιδί μου ἄρρωστα βαριά. Νὰ κάνης προσευχή, Πάτερ! Κάνω καὶ ἐγώ προσευχή, ἀλλά…»«Τί προσευχή κάνεις; τῆς λέω. Ἐσύ γρατζουνᾶς τὸν Χριστό μ΄ αὐτὰ  τὰ νύχια! Κόψε πρῶτα τὰ νύχια, νὰ γίνη καλά τὸ παιδί. Γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ παιδιοῦ σου, τουλάχιστον νὰ κόψης τὰ νύχια καὶ νὰ πετάξης τὶς μπογιές». «Νὰ τὰ βάψω ἄσπρα, Πάτερ;». «Ἐγώ σου λέω νὰ ξεβάψης τὰ νύχια καὶ νὰ τὰ κόψης· νὰ κάνης μία θυσία γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ παιδιοῦ σου. Τί εἶναι αὐτά; Ἄν ἦταν, ὁ Θεὸς θὰ σὲ ἔκανε μὲ νύχια κόκκινα». «Νὰ τὰ βάψω ἄσπρα, Πάτερ;». Ἄντε τώρα!… «Καλά θὰ πᾶς καὶ σύ καὶ τὸ παιδί σου…»εἶπα ἀπὸ μέσα μου.

.

Τὰ παιδιά περισσότερο τὰ κρυολογεῖ ἡ μητέρα, ὅταν δὲν εἶναι ντυμένη μὲ τὴν σεμνότητα καὶ προσπαθῆ ἀκόμη καὶ νὰ «μαδάη» τὰ παιδιά της.

.

Για την μόδα και το σύγχρονο ντύσιμο…

(λόγοι αγίου Παϊσίου- έχουν ειπωθεί πολλά χρόνια πριν, αλλά παραμένουν πολύ επίκαιροι.

Ας δούμε τι έλεγε “με πόνο και αγάπη για τον σύχρονο άνθρωπο” ).

.

Οἱ καημένοι οἱ κοσμικοί γιορτάζουν κάθε μέρα τὴν κοσμική τους ὑποκρισία καὶ ντύνονται ὅπως εἶναι μέσα τους. Παλιά, καρναβάλια γίνονταν οἱ ἄνθρωποι μία φορά τὸν χρόνο, μόνον τὶς Ἀποκριές. Τώρα οἱ περισσότεροι συνέχεια καρναβάλια εἶναι. Δηλαδή, παλιά ἔβλεπε κανεὶς καρναβάλια μία ἑβδομάδα, μόνον τὶς Ἀποκριές. Τώρα βλέπει κάθε μέρα…

Καθένας ντύνεται ὅπως τοῦ λέει ὁ λογισμός! Ἔχουν γίνει τελείως παράξενοι. Παλάβωσαν! Λίγοι εἶναι οἱ συμμαζεμένοι ἄνθρωποι, οἱ σεμνοί, εἴτε ἄνδρες εἴτε γυναῖκες εἴτε παιδιά.

Ἄλλες περπατοῦν μὲ κάτι τόοοσο λεπτά τακούνια! Λίγο νὰ στραβοπατήσουν, στὸν ὀρθοπεδικό θὰ πᾶνε…

Τὰ δέ μαλλιά, μήν τὰ ρωτᾶς!

 

“Γιατί, μαμά, η Χ. έχει δυο μαμάδες και δεν έχει μπαμπά;…”

 

Με αφορμή τις παρελάσεις υπερηφανείας (gay pride) που πραγματοποιούνται και φέτος στη χώρα μας,  θυμήθηκα ένα περιστατικό  που μου διηγήθηκαν και που συνέβη πριν λίγα χρόνια στην Αμερική. Είναι λυπηρό αλλά σε λίγα χρόνια, πιθανόν να το αντιμετωπίζουμε και στη δική μας χώρα…

Πριν από δώδεκα χρόνια, ο αδελφός μου είχε βρεθεί για διάστημα ενός έτους στην Αμερική, και επισκέφθηκε αρκετές περιοχές όπου ζούσαν ομογενείς και Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Σε μια από τις επισκέψεις του σε μια μεγάλη πόλη, φιλοξενήθηκε από μια οικογένεια Ελλήνων, οι οποίοι ζούσαν κοντά σε μια συνοικία όπου κατά κόρον διέμεναν μη παραδοσιακές οικογένειες (ομοφυλοφίλων κλπ…)

 

“Πώς να ζήσουμε πνευματικά τις γιορτές”

.

 (από τους λόγους του οσίου Παϊσίου- ο άγιος απευθύνεται σε μοναχούς, αλλά ανάλογα ισχύουν τα λεγόμενά του και για τους λαϊκούς, καθώς ένα είναι το Ευαγγέλιο για όλους)

.

“-Γέροντα, πώς μπορεί να ζήση κανείς πνευματικά τις γιορτές;

.

– Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτώμαστε τα γεγονότα της κάθε άγιας ημέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή.

.

“Οι κοσμικοί ζητούν να καταλάβουν τα Χριστούγεννα με το χοιρινό, το Πάσχα με το αρνί, τις Αποκριές με το κομφετί.

 .

Οι αληθινοί μοναχοί όμως κάθε μέρα ζουν τα θεία γεγονότα και αγάλλονται συνέχεια. Κάθε εβδομάδα ζουν την Μεγάλη Εβδομάδα. Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή ζουν την Μεγάλη Τετάρτη, την Μεγάλη Πέμπτη, την Μεγάλη Παρασκευή, δηλαδή τα Πάθη του Χριστού, και κάθε Κυριακή το Πάσχα, την Ανάσταση.

 .

Τι, θα πρέπη να έρθη η Μεγάλη Εβδομάδα, για να θυμηθή κανείς τα Πάθη του Χριστού;

 Πρέπει να έρθη το Πάσχα με το αρνί, για να καταλάβω το «Χριστός ανέστη» σαν τους κοσμικούς;

.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ (κουνελάκια και κοτοπουλάκια ή …Σταυρός και Ανάσταση;)

(παλιαότερη ανάρτηση-γραμμένη με αγάπη και χωρις επικριτική διάθεση για κανέναν…)

.

«-Γέροντα, κάποια παιδιά με ρώτησαν γιατί βάφουμε κόκκινα αυγά.

-Τα παιδιά να μην τα αφήνετε να σκαλώνουν σε κάτι τέτοια, γιατί τα ενδιαφέροντά τους θα στρέφονται συνέχεια εκεί και δεν θα πηγαίνουν σε κάτι βαθύτερο.

Πέστε τους μόνον ότι το κόκκινο αυγό , όπως είναι στρογγυλό, συμβολίζει τη γη που βάφτηκε με το Αίμα του Χριστού και λυτρώθηκε όλος ο κόσμος από την αμαρτία.» (Λόγοι Γ. Παΐσιου, τόμος ΣΤ, σ.203)

Τα λόγια αυτά του Γέροντος Παΐσιου διάβασα και σκέφτηκα:

Άραγε, τι θα έλεγε ο Γέροντας για τα λαγουδάκια και τα κοτοπουλάκια, με τα οποία έχει συσχετιστεί το Πάσχα; Όλα αυτά τα ξενόφερτα στοιχεία, σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση με το βαθύτερο νόημα των εορτών.

Τις μέρες αυτές τα  παιδιά φέρνουν καθημερινά από το σχολείο τέτοιες κατασκευές. Κανένα όμως δεν έφερε μια ζωγραφιά με την Ανάσταση του Λαζάρου, τον Μυστικό δείπνο, έναν στολισμένο Σταυρό… (Το ίδιο συμβαίνει και τα Χριστούγεννα, όπου επικρατεί ο Αη-Βασίλης και το δέντρο).

η συνέχεια ΕΔΩ

Και το φιλότιμο θέλει διάκριση…

λόγοι αγίου Παϊσίου

Αν ό άλλος έχη φιλότιμο καί έσύ του δείξεις πολλή αγάπη, τότε αλλοιώνεται μέ τήν καλή έννοια καί προσπαθεί μέ κάθε τρόπο νά σέ ευχαρίστηση, νά μή σέ λυπήση. Ό αναιδής όμως, άν του δείξης πολλή αγάπη, γίνεται ακόμα πιό αναιδής, γιατί η πολλή αγάπη τους μέν φιλότιμους τους κάνει πιό φιλότιμους, τους δέ αναιδείς, τους κάνει πιό αναιδείς. Οπότε, όταν δής πώς δέν βοηθάς μέ τήν αγάπη σου, τήν λιγοστεύεις μέ διάκριση- αλλά καί αυτό από αγάπη τό κάνεις.

.

Η φιλοτιμία σημαίνει ευαισθησία

.

λόγοι αγίου Παϊσίου:

Οι φιλότιμοι, επειδή ζουν σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι διακρίνονται από την έλλειψη φιλότιμου, αυτοί προτιμούν να αδικούνται εκουσίως, γιατί αποβλέπουν στην εσωτερική ειρήνη και την ευλογία του Θεού. Έτσι, ο φιλότιμος άνθρωπος δείχνει το φιλότιμό του στους ανάποδους ανθρώπους.

Οι φιλότιμοι και οι ευαίσθητοι αδικούνται εκουσίως από τις παραχωρήσεις που κάνουν από αγάπη στους άλλους ή από την πονηριά των άλλων, αλλά ποτέ δεν περιμένουν ούτε επιδιώκουν να δικαιωθούν σ΄αυτή την μάταιη ζωή. Σε τούτη την ζωή οι φιλότιμοι τα πληρώνουν όλα, αλλά λαμβάνουν και την βοήθεια του Θεού και στην άλλη ζωή θα έχουν μεγάλο μισθό.

.

“Αναγκαίος ο περιορισμός των παιδιών ως την ενηλικίωσή τους…”

.

λόγοι αγίου Παϊσίου:

Τα παιδιά πρέπει πάντα να αισθάνονται ως ανάγκη μεγάλη τις συμβουλές, ειδικά στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας, για να μη γλιστρήσουν στον γλυκό κατήφορο της κοσμικής κατηφόρας που γεμίζει την ψυχή από άγχος και την απομακρύνει αιώνια από τον Θεό. Πρέπει να μπουν στο νόημα της υπακοής. Να καταλάβουν ότι στην υπακοή προς τους γονείς κρύβεται το δικό τους συμφέρον ,ώστε να υπακούουν με χαρά και να κινούνται ελεύθερα στον πνευματικό χώρο.

Βλέπετε, πως περιορίζουμε την ελευθερία του μικρού παιδιού; Το έμβρυο είναι περιορισμένο εννιά μήνες στην κοιλιά της μάνας του. Το νεογέννητο το βάζουν σε κούνια. Έπειτα από πέντε- έξι μήνες του βάζουν και κάγκελα . Αργότερα δεν το αφήνουν να μόνο του έξω, για να μη χτυπήση, να μην γκρεμισθή από καμιά σκάλα. Αν το αφήσουν ελεύθερο ,θα πέση και θα σκοτωθή.

.

Υπομονή ή ανοχή;…

.

Όταν αγαπάς, δεν υπομένεις

όποιον και ό,τι αγαπάς…

Όταν αγαπάς,

κινείσαι ελεύθερα, με χαρά

και πρώτα η δική σου ψυχή αναπαύεται και χαίρεται…

Επομένως, όταν λέω ότι “πρέπει να κάνω υπομονή”

μήπως πρέπει πρώτα να δω εάν όντως αγαπώ αληθινά

.

Στου χρόνου τις στροφές

.

.

Στο νήμα του χρόνου περπατούμε

σημάδια ανεξίτηλα χαράσουμε

στους δρόμους της ζωής μας.

.

Ευχές για τα Χριστούγεννα…

.

Για τις Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων και του Αγίου Δωδεκαημέρου, θα σάς ευχηθούμε με τις ευχές που έδινε ο αγ. Παΐσιος γι’ αυτές τις μέρες…

.

.

 

.

“Εύχομαι η καρδιά σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του.”

.

-Γέροντα,δώστε μου μια ευχή για τα Χριστούγεννα.

–Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγία να σε έχουν κοντά τους σαν το αρνάκι που είναι δίπλα στην φάτνη. Νομίζω, περνάει καλά, όπως και το  βοϊδάκι και το γαϊδουράκι που ζεσταίνουν τον Χριστό στην φάτνη…

 

“Οι πειρασμοί μέσα στις γιορτές…” (αγίου Παϊσίου)

.

.

(Πλησιάζουν οι Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων… όμως πολύ συχνά, πριν από τις γιορτές, δημιουργούνται καταστάσεις που δεν μας αφήνουν να χαρούμε πνευματικά και αληθινά, αλλά και στεναχώρια και ταραχή μας προκαλούν… Ας δούμε τι λέει ο αγ. Παΐσιος για αυτό το θέμα).

.

-Γέροντα, γιατί στις γιορτές συνήθως συμβαίνει κάποιος πειρασμός;

.

-Δεν ξέρεις; Στις γιορτές ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι έχουν χαρά και κερνούν, δίνουν ευλογίες, δώρα πνευματικά στους ανθρώπους. Εδώ οι γονείς κερνούν, όταν γιορτάζουν τα παιδιά, ή οι βασιλείς χαρίζουν ποινές, όταν γεννιέται κανένα βασιλόπουλο,οι Άγιοι γιατί να μην κεράσουν;Μάλιστα η χαρά που δίνουν κρατάει πολύ και βοηθιούνται πολύ οι ψυχές.

 .

η συνέχεια ΕΔΩ

Άγγελοι: Καθημερινά προστατεύουν τα παιδιά μας…

.

.

Η Σύναξη των Αρχαγγέλων σήμερα…

Χρόνια Πολλά σε έσους έχουν την ονομαστική τους γιορτή,

Χρόνια Πολλά σε όλους μας-

καθένας γιορτάζει σήμερα, γιατί καθένας έχει τον δικό του Άγγελο.

.

Διάβαζα πάλι τους λόγους του αγίου Παϊσίου για τους Αγγέλους και πώς προστατεύουν τα παιδιά- και συγκινήθηκα γιατί μια διήγηση που αναφερει ο άγιος, μάς το διηγούνταν και η γιαγιά μας. Είχε συμβεί και στην ίδια, όταν είχε μωρό την μικρή της κόρη, και την είχε πάρει μαζί της στο χωράφι.

.

“ΦΟΡΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ…”

 

(Μπροστά στα λόγια του αγαπημένου μας αγίου, δεν τολμώ να σχολιάσω… Μόνο εύχομαι ταπεινά να μάς φωτίζουν οι λόγοι του και οι ευχές του να μάς προτρέπουν στον καλό αγώνα- γιατί τα πράγματα είναι ομολογουμένως δύσκολα…)

‘Ελεγε ο όσιος Παΐσιος:

“Βλέπω παιδιά ποὺ ἔχουν τελειώσει ὄχι μόνο Λύκειο ἀλλὰ καὶ Πανεπιστήμιο νὰ γράφουν κάτι γράμματα, νὰ κάνουν κάτι λάθη… Ἐμεῖς τοῦ Δημοτικοῦ ἤμασταν καὶ τέτοια λάθη δὲν κάναμε. Καὶ ἄν εἶναι φοιτητές τῆς Φιλολογίας ἤ τῆς Νομικῆς, κάτι γίνεται. Ἄν εἶναι ἄλλης Σχολῆς, δὲν ξέρουν νὰ γράψουν. Ἐνῶ τὸ Σχολαρχεῖο παλιά ἦταν… (σαν Πανεπιστήμιο).

Ἐδῶ βλέπεις καὶ στὸ Δημοτικό πόσα μάθαιναν τότε τὰ παιδιά, πόσο μᾶλλον στὸ Σχολαρχεῖο! 

.

Για την αγάπη των παιδιών για την πατρίδα -για το σχολείο, τα αρχαία ελληνικά και τις ξένες γλώσσες

.

~ως συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης σχετικά με τις εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών (ΕΔΩ)

και της ανάρτησης σχετικά με τα “γράμματα” που μαθαίνουν τα παιδιά στα σχολεία σήμερα (ΕΔΩ):

(λόγοι αγίου Παϊσίου)

.

“Παλιά τα παιδιά με τα όμορφα ποιηματάκια τα μάθαιναν ν’ αγαπάν  την πατρίδα:

Η όμορφη πατρίδα μου

Ξαπλώνει στο δροσερό γαλάζιο

Με τα δροσερά τα κύματα…

Να δεις πώς το λεγε… ’Ετσι γέμιζε το παιδί.

Σήμερα δεν τους δίνουν τέτοια, τα αφήνουν άδεια τα παιδιά.

Και στο σπίτι οι γονείς, ο ένας από δω κοιτά, ο άλλος από κει, πού να βρεθεί αγάπη για το παιδί; Μένουν άδεια τα παιδιά και υποφέρουν.

.