“Να μην στεναχωρείς την έγκυο για τίποτα!”

 

 

 

“Η γυναίκα, όταν είναι έγκυος, πρέπει να είναι ήρεμη,

να διαβάζει το Ευαγγέλιο,

να προσεύχεται, να λέει την ευχή.

Έτσι αγιάζεται  και το παιδί.

Από τώρα αρχίζει η ανατροφή του παιδιού.

 

Με τα παιδιά μας στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας και στην Ανάσταση

 

Κυριακή των Βαΐων σήμερα- Χρόνια πολλά και ευλογημένα!

Από σήμερα αρχίζουν στους ναούς οι κατανυκτικές ακολουθίες του Νυμφίου και όλης της Μεγάλης Εβδομάδας. Πόσο όμορφες και συγκινητικές!… αλλά συχνά μάς προβληματίζουν ως γονείς, γιατί είναι πολύωρες και τα μικρά μας δυσκολεύονται λίγο…

Μερικές σκέψεις , λοιπόν, και μερικές ” ιδέες” που είτε βλέπω να εφαρμόζουν άλλοι γονείς είτε τηρούμε εμείς στην οικογένειά μας, και βλέπω ότι “λειτουργούν” και βοηθούν στο να βιώσουμε, όλη μαζί η οικογένεια, το βαθύτερο νόημα των Ημερών μέσα από τη συμμετοχή στις ακολουθίες και τα Μυστήρια που τελούνται καθημερινά στους ναούς.

 

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΑΥΓΑ…από τα παιδιά

 

Η Μεγάλη Εβδομάδα πλησιάζει. Σε μία εβδομάδα ακριβώς θα είναι η Μεγάλη Πέμπτη, που βάφουμε τα πασχαλινά αυγά!
Γι αυτό ας προετοιμαστούμε από τώρα-δεν θέλουμε τίποτα άλλο παρά αρκετά κόκκινα κρεμμυδότσουφλα.

Θα βάψουμε και φέτος τα αυγά μας με παραδοσιακό τρόπο, για έκτη συνεχόμενη χρονιά.

Από τότε που “ανακαλύψαμε” την φυσική βαφή, δεν την αλλάζουμε. Χαίρονται πολύ και τα παιδιά, γιατί μπορούν να συμμετέχουν στη διαδικασία βαψίματος και στο γυάλισμα, χωρίς φόβο να λερωθούν. Και, επιπλέον, τηρούμε τι ς παραδόσεις και τις μεταδίδουμε στα παιδιά μας.

Προσωπικά, αγαπώ το χρώμα που παίρνουν τα αυγά με αυγή τη βαφή.Είναι εντελώς φυσικό (εξάλλου τα αυγά στο αίμα του Χριστού παραπέμπουν,  αυτός πρέπει να είναι ο συμβολισμός τους, ο ρόλος τους δεν είναι διακοσμητικός…)

Η αγάπη των παιδιών προς τους γονείς, μετά τον γάμο τους

για την αγάπη στους γονείς και στα πεθερικά…

από τους λόγους του αγίου Παϊσίου:

 

Ο Καλός Θεός οικονόμησε , ώστε το ανδρόγυνο να συνδέεται με τέτοιου είδους αγάπη, που να εγκαταλείπουν ακόμη και τους γονείς τους και ο άνδρας και η γυναίκα. Αν δεν υπήρχε αυτή η αγάπη, δεν θα μπορούσαν να κάνουν δική τους οικογένεια.

Ο σκοπός των γονέων λήγει μετά την αποκατάσταση των παιδιών. Στην συνέχεια τα παιδιά τους οφείλουν μόνον πολύ σεβασμό και τόση αγάπη, όση χρειάζεται προς τους γονείς. Δεν θέλω να πω με αυτό να μην αγαπούν τους γονείς τους, αλλά να έχουν πρώτα αγάπη μεγάλη μεταξύ τους και μετά να αγαπούν τους γονείς τους. Να είναι τόσο αγαπημένοι, ώστε από την άφθονη αγάπη που θα έχουν, να δίνουν και στους γονείς την υπερχείλιση της αγάπης τους και όλον τον σεβασμό τους και την ευγνωμοσύνη τους. Η αγάπη τους να είναι αρχοντική, για να φροντίζη ο ένας για τους γονείς του άλλου, όσο μπορεί περισσότερο.

 

Η εγκράτεια στην έγγαμη ζωή

(ένα λεπτό και ευαίσθητο θέμα, πραγματεύεται ο άγιος Παΐσιος με πολλή διάκριση στο ακόλουθο κείμενο)

 

Ο Θεός « εποίησε τα πάντα, καλά λίαν ». Ο άνδρας νιώθει μια φυσική έλξη προς την γυναίκα και η γυναίκα προς τον άνδρα. Αν δεν υπήρχε αυτή η έλξη, ποτέ δεν θα ξεκινούσε κανείς να κάνη οικογένεια. Θα συλλογιζόταν τις δυσκολίες που θα είχε αργότερα με την ανατροφή των παιδιών κ.λ.π., και δεν θα αποφάσιζε να ξεκινήσει.

 

Μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων το σαρκικό φρόνημα σε μερικούς ανθρώπους μπορεί να υπάρχη πέντε τοις εκατό , σε άλλους δέκα , τριάντα κ.λ.π. Αλλά σήμερα που να βρεθούν άνθρωποι να έχουν πέντε τοις εκατό σαρκικό φρόνημα , να έχουν δηλαδή αγνό φρόνημα! Πάντως σε όλους τους ανθρώπους έχει δοθεί από τον Θεό η δυνατότητα να φθάσουν στην απάθεια, αν αγωνισθούν με φιλότιμο.

 

“Το ζόρισμα δεν βοηθάει τα παιδιά …”

λόγοι του αγίου Παϊσίου

(νομίζω πως κείμενα όπως αυτό δεν χρειάζονται επιπλέον ανάλυση, παρά μόνον διάθεση για εφαρμογή …)

 

Με το ζόρισμα οι γονείς δεν βοηθούν τα παιδιά∙ τα πνίγουν. Συνέχεια «μη αυτό, μη εκείνο, αυτό καν’ το έτσι…» Πρέπει να τραβούν τα γκέμια τόσο που να μη τα σπάζουν. Να ελέγχουν με τρόπο τα παιδιά, για να τα φέρνουν σ’ έναν λογαριασμό, αλλά να μη δημιουργούνται χάσματα μεταξύ τους.

Να κάνουν ό,τι κάνει ο καλός κηπουρός, όταν φυτεύη ένα δενδράκι: Το δένει απαλά με ένα σχοινάκι σε έναν , πάσσαλο για να μη στραβώση και να μην τραυματίζεται, όταν το γέρνη ο αέρας λίγο δεξιά-λίγο αριστερά. Το φράζει κιόλας γύρω-γύρω και συγχρόνως το ποτίζει, το φροντίζει, μέχρι να μεγαλώσουν τα κλωνάρια του, για να μην το φάνε τα κατσίκια. Γιατί, αν το κουτσουρέψουν τα κατσίκια, πάει, καταστράφηκε. Ένα κουτσουρεμένο δένδρο ούτε να καρπίση μπορεί ούτε σκιά να κάνη. Όταν μεγαλώσουν τα κλωνάρια του, τότε ο κηπουρός βγάζει τον φράχτη, οπότε και καρπίζει το δένδρο και στην σκιά του μπορούν να φιλοξενούνται και κατσίκια και πρόβατα και άνθρωποι.

Καλή χρονιά!

.

 

Στην πρώτη ανάρτηση του 2018

καλή χρονιά σάς εύχομαι,

ευλογημένη, ειρηνή,

με πνευματικη καρποφορία.

.

Είθε να δούμε με περισσότερη ευκρίνεια την πορεία της ζωής μας

και τους στόχους της

καθώς ένας ακόμα χρόνος φορτώνεται στην πλάτη μας

και γινόμαστε (;) πιο σοφοί και συνετοί…

.

“Τα πρωτεία να δοθούν στην ομορφιά της ψυχής…”

(ένα απόσπασμα από τους λόγους του αγίου Παϊσίου που με “ταρακούνησε” καθώς αναλογίστηκα πόσο πολύτιμο χρόνο και δυνάμεις -ψυχικές και σωματικές- καταναλώνω άσκοπα για το νοικοκυριό,την φροντίδα της εμφάνισης και άλλα μάταια πράγματα… Η πραγματική ομορφιά κρύβεται βαθιά μέσα μας και γι΄ αυτήν αξίζει να κοπιάζουμε…)

 

 

Ἡ ψυχή ποὺ συγκινεῖται ἀπὸ τὶς ὀμορφιές τοῦ ὑλικοῦ κόσμου

φανερώνει ὅτι ζῆ μέσα τῆς ὁ μάταιος κόσμος,

γι’ αὐτὸ ἕλκεται ἀπὸ τὴν πλάση καὶ ὄχι ἀπὸ τὸν Πλάστη,

ἀπὸ τὸν πηλό καὶ ὄχι ἀπὸ τὸν Θεό.

.

Άγγελοι: Καθημερινά προστατεύουν τα παιδιά μας…

.

Η Σύναξη των Αρχαγγέλων σήμερα…

Χρόνια Πολλά σε έσους έχουν την ονομαστική τους γιορτή,

Χρόνια Πολλά σε όλους μας-

καθένας γιορτάζει σήμερα, γιατί καθένας έχει τον δικό του Άγγελο.

.

Διάβαζα πάλι τους λόγους του αγίου Παϊσίου για τους Αγγέλους και πώς προστατεύουν τα παιδιά- και συγκινήθηκα γιατί μια διήγηση που αναφερει ο άγιος, μάς το διηγούνταν και η γιαγιά μας. Είχε συμβεί και στην ίδια, όταν είχε μωρό την μικρή της κόρη, και την είχε πάρει μαζί της στο χωράφι.

η συνέχεια ΕΔΩ

.

“Οι πολύτεκνες οικογένειες”

από τους λόγους του οσίου Παϊσίου

 

Ο Θεός αγαπάει και φροντίζει ιδιαίτερα τους πολύτεκνους. Σε μια μεγάλη οικογένεια δίνονται πολλές ευκαιρίες στα παιδιά να αναπτυχθούν κανονικά ,εφόσον οι γονείς τους δίνουν σωστή αγωγή. Το ένα παιδί βοηθάει το άλλο. Η μεγαλύτερη κόρη βοηθάει την μητέρα της , το δεύτερο παιδί φροντίζει το μικρότερο κ.λ.π. Υπάρχει αυτό το δόσιμο και ζουν μέσα σε μια ατμόσφαιρα θυσίας και αγάπης. Ο μικρός τον μεγάλο και τον αγαπά και τον σέβεται. Αυτό φυσιολογικά καλλιεργείται σε μια πολύτεκνη οικογένεια.

Για αυτό , όταν στην οικογένεια είναι μόνον ένα ή δυο παιδιά, οι γονείς χρειάζεται πολύ να προσέξουν πως θα τα μεγαλώσουν. Συνήθως κοιτάζουν να μην τους λείψη τίποτε, οπότε τα παιδιά τα έχουν όλα δικά τους και αχρηστεύονται τελείως.

“Η ανθρώπινη λογική στο θέλημα του Θεού για την τεκνογονία”

από τους λόγους του οσίου Παϊσίου

“Πολλές φορές ανδρόγυνα μου εκφράζουν την ανησυχία τους για το θέμα της τεκνοποιίας και ζητούν την γνώμη μου. Άλλα σκέφτονται να κάνουν ένα- δυο παιδιά και άλλα θέλουν να αποκτήσουν πολλά παιδιά. Αυτό όμως που τους συμφέρει είναι να αφήνουν το θέμα της τεκνοποιίας στον Θεό. Να εμπιστεύωνται την ζωή τους στην Θεία Πρόνοια και να μη βάζουν δικά τους προγράμματα. Πρέπει να πιστεύουν ότι ο Θεός, που φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού, πολύ περισσότερο θα φροντίση για τα δικά τους παιδιά.

 

“…τώρα δεν έχουμε εχθρό τον Αλή Πασά ή τον Χίτλερ ή τον Μουσουλίνι…”

 

Σκέφτομαι πολλά αυτές τις μέρες, μέρες γιορτινές που τιμούμε την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης μας,  την μνήμη του πολιούχου της αγίου Δημητρίου και την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και του μεγάλου ΟΧΙ.

Διαβάζοντας, όμως, το παρακάτω απόσπασμα, ένιωσα πως μίλησε στην ψυχή μου και έδωσε απάντηση σε πολλά ερωτήματα και ανησυχίες, καθώς και μια γαλήνη και ηρεμία που μόνο ο λόγος των αγίων μπορεί να μεταδώσει.

Αν ζούμε με αυτό το σκεπτικό και μεταδίδουμε αγωνιστικό φρόνημα και στα παιδιά μας, τότε θα ελπίζουμε στο έλεος του Θεού…

***

Έρχονται δύσκολα χρόνια… (από τους λόγους του αγίου Παϊσίου)

Ο Θεός επιτρέπει να γίνη τώρα ένα τράνταγμα γερό. Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες… Να το πάρουμε στα σοβαρά, να ζήσουμε πνευματικά. Οι περιστάσεις μας αναγκάζουν και θα μας αναγκάσουν να δουλέψουμε πνευματικά. Καλό όμως είναι να το κάνουμε χαρούμενα και προαιρετικά και όχι από θλίψεις, αναγκαστικά. Πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνισθούν.

Το παράδειγμα των γονέων…

“Όταν τα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να έχουν αγάπη μεταξύ τους, να έχουν σεβασμό, να φέρονται με σύνεση, να προσεύχονται κ.λπ., τότε αυτά τα τυπώνουν στην ψυχή τους…”

από τους λόγους του οσίου Παϊσίου:

– Γέροντα, όταν το παιδί δεν υπάκουει και αντιδρά, πώς πρέπει να φερθούν οι γονείς;

– Για να μην υπάκουει το παιδί και να φέρεται άσχημα, κάτι θα φταίει. Μπορεί να βλέπει άσχημες σκηνές ή να ακούει άσχημα λόγια μέσα στο σπίτι ή έξω από αυτό.

Πάντως τα παιδιά στα πνευματικά θέματα τα βοηθούμε κυρίως με το παράδειγμα μας, όχι με το ζόρισμα.

 

“Τώρα, Παναγία µου, θα θηλάσω λίγο Χάρη”-(άγιος Παΐσιος)

.

 

– Γέροντα, ὅταν ἔχω συνέχεια πτώσεις στὸν ἀγώνα μου, μὲ πιάνει λύπη.

– Νὰ ψέλνης τὸ «Πάντων προστατεύεις, ἀγαθὴ» καὶ τὸ «Πάντων θλιβοµένων η χαρά». Αὐτὸ νὰ τὸ κάνης σὰν κανόνα, καὶ ἡ Παναγία θὰ σὲ βοηθήση. Ἡ Παναγία δὲν µᾶς ἀφήνει· μᾶς κουβαλάει στὴν πλάτη Της, ἀρκεῖ κι ἐµεῖς νὰ τὸ θέλουµε καὶ νὰ µὴν κλωτσᾶµε, ὅπως κάνουν τὰ ἄτακτα παιδιά.

.

– Γέροντα, θὰ ἤθελα ἡ Παναγία νὰ κρατήση κι ἐµένα στὴν ἀγκαλιά Της, ὅπως κρατάει τὸν Χριστό.

– Δὲν σὲ κράτησε ποτὲ ἐσένα; Δὲν ἔνιωσες καµµιὰ φορὰ σὰν µωρὸ στὴν ἀγκαλιά Της; Ἐγὼ αἰσθάνοµαι σὰν παιδάκι κοντά Της. Τὴν νιώθω Μάνα µου.

.

Συμβιβασμός με την ακαταστασία…

Προσπαθώ να συμβιβαστώ με την ακαταστασία…

Σκέφτομαι πόσος χρόνος και κόπος χρειάζεται για να παραμείνει συνεχώς σε τάξη το σπίτι και το νοικοκυριό και προβληματίζομαι:

Αξίζει όλη αυτή η ενασχόληση;

Ειδικά τώρα το καλοκαίρι, που τα παιδιά βρίσκονται όλη την μέρα στο σπίτι και οι μέρες είναι “ατελείωτες”

(ξυπνάμε νωρίς το πρωί και κοιμόμαστε αργά και είναι λίγες οι ήσυχες ώρες για τους γονείς…)

ενώ παρράλληλα η ζέστη μας “κόβει”τις δυνάμεις, 

ίσως πρέπει να το πάρω απόφαση ότι η μάχη με την ακαταστασία δεν παλεύεται πάντοτε! 😉

.