π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)
Οι γονείς, με το να φέρνουν παιδιά στον κόσμο, γίνονται συνδημιουργοί με τον Θεό. Δεν είναι δηλαδή αυτοί οι ίδιοι δημιουργοί, αλλά γίνονται συνδημιουργοί με τον Θεό. Συνδημιουργούν με τον Θεό. Ο Θεός δημιουργεί, και έπειτα οι άνθρωποι συνδημιουργούν. Ο Θεός είναι εκείνος που έδωσε την εντολή: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε…» (Γέν. 1:28), και βάσει αυτής της εντολής πραγματοποιείται η δημιουργία νέων ανθρώπων δια των ανθρώπων.
Διαβάστε περισσότερα
π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)
Έχουμε ένα σημείωμα: «Πώς συμβιβάζεται η ασκητική σκέψη, η οποία θεωρεί την υπηρεσία της σαρκός θάνατο, με τη σωτηρία του ανθρώπου μέσα στον γάμο;…»
Κατ’ αρχήν, η ασκητική σκέψη δεν θεωρεί θάνατο την υπηρεσία της σαρκός όπως συντελείται μέσα στον γάμο. Για έναν όμως μοναχό, ο οποίος αποφάσισε να ζήσει άγαμος, κάθε σχέση σαρκική, όχι μόνο έμπρακτη αλλά και συναισθηματική και διανοητική, είναι θάνατος. Αλλά αυτή καθ’ εαυτήν η σαρκική σχέση – η υπηρεσία της σαρκός, όπως λέει το σημείωμα, και δεν ξέρω αν είναι καλή η λέξη αυτή – εντός του γάμου, καθ’ ο μυστήριο ο γάμος δεν είναι θάνατος και φθορά. Όχι!
Διαβάστε περισσότερα
Γερόντισσα Φιλοθέη
Πόσες μητέρες έχετε παράπονο από τα παιδιά σας, και τα παιδιά από τους γονείς! Γιατί να γίνεται αυτό; Γιατί να συμβαίνει; Θα δείτε ότι σε τελευταία ανάλυση συμβαίνει, επειδή κανένας δεν παραιτείται από το θέλημά του. Οι γονείς θέλουν να περνάει το δικό τους θέλημα, που νομίζουν ότι είναι το καλύτερο, τα παιδιά το δικό τους, γιατί και αυτά νομίζουν ότι είναι το καλύτερο, και πώς να συνεννοηθούν μετά οι άνθρωποι!
Διαβάστε περισσότερα
Οι προηγούμενες μέρες κύλησαν σαν νεράκι, με χαρά, συγκινήσεις και πολλές επικοινωνίες. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα όλη αυτή η δημοσιοποίηση της ιστορίας μου και μη αναμενόμενο αλλά… it΄s ok! όλα τα συνηθίζουμε 🙂
Η πιο συνηθισμένη ερώτηση ήταν : «Πώς τα καταφέρνετε με οικογένεια και σπουδές;» αλλά είναι τόσο πολύπλευρο αυτό το θέμα που δεν ήξερα από πού να αρχίσω.
Αυτό που νιώθω πως με “έσωσε” και με σώζει όλα τα τελευταία χρόνια η είναι η οργάνωση, η προσήλωση στους στόχους και στα όνειρα αλλά και η προσαρμοστικότητα… Γίνονται όλα αυτά ταυτόχρονα; Κι όμως γίνονται, όπως φαίνεται. Αλλιώς, δεν «κυλά» το πράγμα και προκύπτουν -ή μάλλον προκαλούνται από εμένα- τόσες δυσκολίες που λέω «μα τι το «ήθελα» και επέμενα;»…
Διαβάστε περισσότερα
.
λόγοι πατρικής αγάπης για την απλότητα και την πνευματική ζωή μέσα στην οικογένεια
«Να μην κάνουμε εμείς δύσκολη τη ζωή. Γιατί η ζωή είναι απλή. Εμείς όμως έχουμε πολλές απατήσεις από τη ζωή. Σήμερα όντως την κάνουμε πολύ δύσκολη. Ο απόστολος Παύλος λέει: «Έχοντες διά τροφάς και σκεπάσματα, τούτοις αρκεσθόμεθα». Για όλους τους Χριστιανούς το λέει.
Διαβάστε περισσότερα
. (ένα ενδιαφέρον κείμενο ενός σύγχρονου μεγάλου επιστήμονα και Αγίου)
«Η εντολή του Θεού «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε» δηλώνει την σπουδαιότητα που έχει για το ανθρώπινο γένος το έργο αυτό. Αδιαμφισβήτητα τον πρώτο λόγο εδώ έχει η γυναίκα και όχι ο άνδρας. Για τη γυναίκα το έργο αυτό είναι το πιο σημαντικό στη ζωή της. Αυτό δεν το λέω εγώ αλλά η αγία Γραφή. Βέβαια δεν είναι σωστό να περιορίζουμε το ρόλο της γυναίκας στην τεκνογονία. Και πιστεύω ότι κανένας άνθρωπος προσεκτικός και πνευματικά καλλιεργημένος δεν σκέφτεται έτσι.
Διαβάστε περισσότερα
«Εμείς αυτό που έχουμε να κάνουμε, η προσπάθεια που έχει να γίνει από κάθε Χριστιανό, είναι η εξής: όπως προβληματιζόμαστε τι θα μάθουν τα παιδιά μας (γράμματα, γλώσσες, μουσική) ακόμα περισσότερο να μας προβληματίζει πως θα γνωρίσει την πίστη του το παιδί μου, πώς θα γνωρίσει την μυστηριακή ζωή, πώς θα ζήσει πνευματική ζωή. Αυτό ρέπει να μάς καίει περισσότερο, κι έπειτα όλα τα άλλα. Βέβαια εμείς ήμασταν, ας το πούμε, «κακότυχοι», δεν μεγαλώσαμε έτσι. Τα παιδιά μας, όμως, έτσι πρέπει να μεγαλώσουν.
Διαβάστε περισσότερα
Είναι κάποιες μέρες άχαρες, που ξεκινούν βαριές, και δεν ξέρεις τι συνέβη και γιατί νιώθεις έτσι…
Και δεν ξέρεις αν αξίζει να το ψάξεις ή αν είναι προτιμότερο να μπεις δυναμικά στη μέρα, παραβλέποντας τι νιώθει η ψυχή.
Διαβάστε περισσότερα
Κάποια βιβλία αγγίζουν την ψυχή και την στηρίζουν στην πορεία της ζωής… Ιδιαιτέρως τα βιβλία που είναι γραμμένα από έμπειρα άτομα και μιλούν με βιωματικό τρόπο για την συζυγία και την οικογενειακή ζωή μπορούν να αποτελέσουν μεγάλο «εφόδιο».
Διαβάστε περισσότερα
Κάποια λόγια έχουν χαραχτεί μέσα μου και με ακολουθούν εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που πρωτοέγινα μάνα ως σήμερα… Καταλυτική ήταν η επίδραση των λόγων του Αγίου Παϊσίου σε κάποιες επιλογές που έκανα ως μητέρα και εξακολουθούν να έχουν μεγάλη ισχύ για εμένα έως σήμερα. Ειδικά οι λόγοι του για το μητρικό θηλασμό προσδιόρισαν τον τρόπο που ανέθρεψα τα παιδιά μου και συνέβαλαν στο μακροχρόνιο θηλασμό που ακολουθούμε.
Διαβάστε περισσότερα
«Σήμερα τα παιδιά είναι «καλής πάστας». Ίσως ποτέ άλλοτε δεν είχε- μη σας φανεί υπερβολή- η κοινωνία μας τέτοια «καλής πάστας» παιδιά. Και αυτά τα παιδιά που ακολουθούν την αλητεία και αυτά τα θαυμάζω. Έχουν μερικά αισθήματα μέσα τους τόσο ευγενικά! Και αυτά τα παιδιά που έχουν αγριέψει και αυτά έχουν μερικές ευαισθησίες, μερικές καλοσύνες μέσα τους που είναι να τα θαυμάζεις.
Διαβάστε περισσότεραΟι λόγοι του μακαριστού κ.κ. Παύλου Σιατίστης είναι ακριβή παρακαταθήκη για τους ανθρώπους που τον γνώρισαν αλλά και για όσους τον γνωρίζουν μέσα από τα βιβλία του και τις ομιλίες του… Η εμπειρία του στα οικογενειακά και παιδαγωγικά θέματα είναι τεράστια και ο λόγος του γεμάτος αγάπη και ευθύνη. Στο ακόλουθο απόσπασμα μιλάει για την πραγματική αγάπη μέσα στην οικογένεια και για την εκκοπή του θελήματος, ως «σταύρωση» του κακού μας εαυτού…
«Τι σημαίνει «αγαπώ τα παιδιά μου» με βάση το παράδειγμα του Αβραάμ; Σημαίνει πως δεν θα επιδιώξω να κάνω τα παιδιά όπως αρέσει σε μένα, αλλά όπως θέλει ο Θεός. Αν τ’ αγαπώ, τότε το μέτρο της αγάπης μου θα είναι ο Σταυρός μου, η εκκοπή του δικού μου θελήματος γι’ αυτά. Εμείς αντιθέτως, βάζουμε το δικό μας θέλημα μπροστά απ’ το θέλημα του Θεού. Εμείς είμαστε που ξέρουμε τι χρειάζεται. Γι’ αυτό και πολλές φορές βγάζουμε τα μάτια μας. Και με τα παιδιά τα ίδια, ακολουθούμε την ίδια εγωιστική οδό: δεν διαλεγόμαστε μαζί τους, διότι στο βάθος δεν τα εμπιστευόμαστε. Αγαπάμε τον εαυτό μας και όχι τα παιδιά. Σε πάρα πολλά πράγματα, είμαστε σίγουροι ότι εμείς ξέρουμε τι χρειάζονται και όχι εκείνα.
Διαβάστε περισσότερα
«Μέσα στο γάμο, εάν δεν κατορθώσει ο άνθρωπος να κόψει το θέλημά του, να αρνηθεί το δικό του θέλημα και να θυσιάσει τον εαυτό του για τον άλλον άνθρωπο, τότε δεν αναπαύεται.
Δε βρίσκει ανάπαυση στην ψυχή του όπως είπε ο Κύριος όταν μας είπε: «Μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·»
Διαβάστε περισσότερα
Μνήμη του οσίου Πορφυρίου σήμερα, του αγαπημένου αγίου των ημερών μας που νοιαζόταν πολύ για τις οικογένειες, τις μητέρες και τα παιδιά και μάς άφησε ως πολύτιμη παρακαταθήκη τις φωτισμένες συμβουλές του. Αναδημοσιεύω ένα κείμενο που νομίζω πως περικλείει τη βάση της πνευματικής ζωής των γονέων και της αγωγής των παιδιών.
“Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούνε στην αγάπη του Θεού. Πρέπει να γίνουν άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους, την υπομονή τους, την αγάπη τους.
Να βάζουνε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμό κι αγάπη στα παιδιά. Και η χαρά που θα τους έλθει, η αγιοσύνη που θα τους έχει επισκεφθεί, θα εξακοντίσει στα παιδιά την χάρη.
Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβουλές, ούτε η πειθαρχία, ούτε η αυστηρότητα. Αν δεν αγιάζονται οι γονείς, αν δεν αγωνίζονται, κάνουν μεγάλα λάθη και μεταδίδουν το κακό που έχουν μέσα τους.
Διαβάστε περισσότερα
Αφιέρωσα και σήμερα μία ολόκληρη ώρα από τη μέρα μου για να «συμμαζέψω» το σπίτι. Είναι αλήθεια πως, κατά διαστήματα, χρειάζεται μια γενική «τακτοποίηση» και προσπαθώ να την εντάξω στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Μια ημέρα της εβδομάδας την αφιερώνω στην τακτοποίηση των δωματίων και άλλη μία ημέρα στην τακτοποίηση της κουζίνας και του καθιστικού. Με αυτό τον τρόπο υπάρχει μια σχετική τάξη στο σπίτι και δεν χάνονται πράγματα, για τα οποία θα αφιέρωνα πολύτιμο χρόνο για να τα εντοπίσω. Όσες φορές δεν ακολουθώ αυτό το «τυπικό» (είτε γιατί αποφασίζω να δώσω χρόνο σε κάτι άλλο είτε γιατί προκύπτουν έκτακτες δουλειές) είτε γιατί επιλέγω να κάνω κάτι άλλο, παρατηρώ ότι δύσκολα συμμαζεύεται το σπίτι. Απαιτείται, ίσως, πολλαπλός χρόνος και κόπος, συγκριτικά με την εβδομαδιαία τακτοποίηση.
Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, έχω πλέον αποδεχτεί το γεγονός ότι, με μικρά παιδιά στο σπίτι, ποτέ δεν θα είμαστε εντελώς συμμαζεμένοι. Αλλά αυτό δεν με ενοχλεί και τόσο. Ξέρω, ότι στα επόμενα χρόνια θα υπάρχουν μέρες που θα αναπολώ παιδικές φωνές, σκόρπια παιχνίδια, ψίχουλα στο πάτωμα και δαχτυλιές στα τζάμια…
Διαβάστε περισσότερα
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 