«Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή…»

(λόγοι αγίου Πορφυρίου)

Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Χριστοῦ ὅλα τά κάνει προσευχή. Καί τή δυσκολία καί τή θλίψη, τίς κάνει προσευχή. Ὅ,τι καί νά τοῦ τύχει ἀμέσως ἀρχίζει: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ…».

Ἡ προσευχή ὠφελεῖ σέ ὅλα, καί στά πιό ἁπλά. Γιά παράδειγμα, πάσχεις ἀπό αὐπνία· νά μή σκέπτεσαι τόν ὕπνο. Νά σηκώνεσαι, νά βγαίνεις ἔξω καί νά ἔρχεσαι πάλι μέσα στό δωμάτιο, νά πέφτεις στό κρεβάτι σάν γιά πρώτη φορά, χωρίς νά σκέπτεσαι ἄν θά κοιμηθεῖς ἤ ὄχι. Νά συγκεντρώνεσαι, νά λές τή δοξολογία καί μετά τρεῖς φορές τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ…» κι ἔτσι θά ἔρχεται ὁ ὕπνος.

«Εσείς στεναχωρείστε, όταν οι άλλοι δεν είναι καλοί, ενώ πρέπει να επιδίδεστε σε προσευχές…»

Όταν θλιβόμαστε και  στεναχωριόμαστε για την δυσχερή κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα μας και στον κόσμο όλο…

όταν μάς λυπούν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε με τους συνανθρώπους μας αλλά και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι…

ως απάντηση ξεκάθαρη έρχονται τα λόγια του αγίου των ημερών μας, του οσίου Πορφυρίου:

 

.

«Εσείς στεναχωρείστε, όταν οι άλλοι δεν είναι καλοί, ενώ πρέπει να επιδίδεστε σε προσευχές, για να έλθει το ποθούμενο με την χάρη του Θεού.

Εσείς με την σοφία σας υποδεικνύετε, αλλά αυτό δεν είναι και τόσο σωστό.

Το μυστικό είναι άλλο, όχι αυτό που θα πούμε, που θα υποδείξουμε στους άλλους.

Το μυστικό είναι η αφοσίωσή μας, η προσευχή μας στο Θεό, για να επικρατήσει αυτό που πρέπει στους αδελφούς με την χάρη του Θεού. Αυτό είναι.

Αυτό που εμείς  δεν μπορούμε να το κάνουμε, θα το κάνει η χάρις Του.

.

» Η ακτινοβολία της αγιοσύνης, και όχι της ανθρώπινης προσπάθειας, κάνει τα παιδιά καλά»

 (λόγοι οσίου Πορφυρίου)

.

.

“Πολλή προσευχή και λίγα λόγια στα παιδιά”

Το ενδιαφέρον του καλού πατέρα πρέπει να μένει αμείωτο, ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται καί επαναστατεί καί δέν τόν ακούει καί παίρνει ακόμη καί θέσεις εχθρικές καί αντίθετες. Αν τό ανώριμο παιδί καταλάβει ότι ό πατέρας του είναι πραγματικά καλός πατέρας, ότι κάνει παραχωρήσεις και υπομονή πατρική, τότε το παιδί αυτό, μέχρι που θα πεθάνει, θα έχει συνεχώς στο στόμα του το όνομα του πατέρα του και θα λέει: «εμένα ο πατέρας μου ήτανε άγιος».

Όταν τά παιδιά είναι τραυματισμένα καί πληγωμένα άπό κάποιο σοβαρό ζήτημα, νά μήν έπηρεάζεσθε πού άντιδρούν καί μιλούν άσχημα. Στήν πραγματικότητα δέν τό θέλουν, αλλά δεν μπορούν νά κάνουν αλλιώς στίς δύσκολες στιγμές. Μετά μετανιώνουν. Αν, όμως, εσείς έκνευρισθείτε καί θυμώσετε, γίνεσθε ένα μέ τόν πονηρό καί σας παίζει όλους.

.