Γίνε για λίγο παιδί!

 (ο ανοιξιάτικος καιρός μας δίνει πολλές ευκαιρίες να επανασυνδεθούμε με την φύση και τη  τη Δημιουργία,

αλλά και να δεθούμε ακόμα περισσότερο με τα παιδιά μας…)

 

Κάθισε στα χόρτα μαζί με τα παιδιά.

Παίξε με το χώμα
αγνοώντας το τσαλάκωμα
των ρούχων σου
και του καθωσπρεπισμού σου...

“Μαμά, πάμε για ποδήλατο!”… και ξαναγίνομαι παιδί!

~δεύτερη ανάρτηση σήμερα;… ναι, γιατί όσα γράφω εδώ μέσα, λειτουργούν και σαν δέσμευση, υπενθύμιση και παρότρυνση για εμένα 🙂

Τα παιδιά δεν θέλουν πολλά για να είναι ευχαριστημένα και ευτυχισμένα, αυτό είναι αξίωμα.Και το έζησα ακόμα μια φορά σήμερα.

Κοντά τους παίρνουμε και εμείς λίγη από την ανεμελιά τους και γινόμαστε, έστω για λίγο, παιδιά.

Ξεχνούμε τις δυσκολίες , την κούραση και τα άγχη μας, και μπαίνουμε στο δικό τους, ανέμελο κόσμο.

Σήμερα με “ξεσήκωσαν” για να πάμε για ποδηλατάδα.  Μέχρι τώρα , βγαίναμε και κάναμε περιπάτους, με το μωράκι στο καρότσι ή στο μάρσιπο. Αλλά σήμερα κάναμε κάτι διαφορετικό: μου “δάνεισαν” ένα ποδήλατό τους και… άρχισε η περιπέτεια!