«Δεν θα σε πειράξει κανείς» (βιβλιοπαρουσίαση)

Το ξεχώρισα από την πρώτη στιγμή ανάμεσα στα βιβλία που λάβαμε απο την Ελληνοεκδοτική.

Είχε κάτι ιδιαίτερο η έκφραση αυτού του συμπαθητικού ζώου στο εξώφυλλο, κάτι που μου προκάλεσε μια συγκίνηση χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το λόγο….

Ξεκινησα όμως να διαβάζω κάποια άλλα  βιβλια που μου ζήτησαν τα μικρότερα παιδιά και τότε πρόλαβαν και το πήραν οι μεγάλες κόρες. Και εκείνες, όταν ζήτησα τη γνώμη τους σχετικά με ποιο βιβλίο να ξεκινήσω τις αναρτήσεις,  επέμεναν και μου είπαν:

«Αυτό να παρουσιάσεις πρώτα, μαμά!»

Πώς να μην εμπιστευτώ το κριτήριο την παιδιών; Εκείνα ξέρουν καλύτερα…

 

«Χαμόγελα και Ηρεμία..» (πριν να είναι αργά…)

.

.

Μίλησα μαζί της… αγαπημένη φίλη, μητέρα πολλών παιδιών, που περιμένει τα αποτελέσματα βιοψίας… φόβος για μετάσταση, μετά από αφαίρεση καλοήθους όγκου στο μαστό…

Αν και πολύ ήρεμο και πιστό άτομο, η αγωνία της ήταν εμφανής, όταν με ενημέρωσε, ζητώντας τις προσευχές μας.

-Έχει γίνει τόσο συχνός ο καρκίνος… τι μπορούμε να κάνουμε για να προφυλαχτούμε; την ρώτησα στο τέλος της κουβέντας μας- και είχε μια δόση μοιρολατρίας η ερώτησή μου αυτή…

.

Το ηρωικό φρόνημα της κινέζας μητέρας Κιού- επέλεξε την ζωή του παιδιού της…

 

Την ιστορία της 26ης Κινέζας Κιούν Γιουνανγιουάν την διάβασα στο περιοδικό Η Δράση μας. Και τόσο πολύ με συγκίνησε , που θα ήθελα να την μοιραστώ και μαζί σας. Αντιγράφω από το περιοδικό:

«Η 26χρονη τηλεπαρουσιάστρια στην Κινεζική τηλεόραση πέθανε από καρκίνο, έχοντας αρνηθεί να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία ενώ ήταν έγκυος, προκειμένου να μην διακινδυνεύσει την ζωή του εμβρύου που κυοφορούσε.

Τον Μάρτιο του 2014, λίγο μετά την διαπίστωση της εγκυμοσύνης της, στην Κιού διαγνώστηκε καρκίνος σε προχωρημένο στάδιο, αλλά εκείνη αρνήθηκε την θεραπεία (χημειοθεραπεία) για χάρη του παιδιού της. Τον Σεπτέμβριο, λόγω επιδείνωσης της κατάστασής της, εισήχθη στο νοσοκομείο και γέννησε με καισαρική τον επτά μηνών γιο της, βάρους 1,5 κιλού.

Η Κιού πέθανε την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου,μόλις γιόρτασε με την οικογένειά της τις 100 πρώτες μέρες της ζωής του γιου της, του Νιανιάν, όπως απαιτούσε η Κινεζική παράδοση.

“Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο”: ένα παραμύθι για τον καρκίνο των παιδιών

“Ο καρκίνος των παιδιών είναι καθημερινή υπόθεση”(Συνέντευξη της Ευδοκίας Σκορδαλά-Κακατσάκη) 

Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο
Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη
Εικονογράφηση: Λιάνα Δανεζάκη
Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, 2004

Το μικρό αρκουδάκι ο Ευτύχης, ζει στο δάσος. Μα κάποια στιγμή αρρωσταίνει και πηγαίνει με τους γονείς του σε ένα μεγάλο νοσοκομείο. “Μπόρα είναι. Θα περάσει”, λέει με σιγουριά από την πρώτη στιγμή ο μπαμπάς του. Αυτό πιστεύει και το μικρό μας αρκουδάκι. Και δεν παύει ούτε στιγμή να ονειρεύεται και να περιμένει το ουράνιο τόξο που έρχεται πάντα μετά από μια καταιγίδα.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η αγία Αγάθη, η προστάτης των παθήσεων του μαστού (5 Φεβρουαρίου)

Ἡ ὡραία καὶ πλούσια κόρη ἔζησε τὸν 3^οαἰώνα μ.Χ. στὴ Σικελία. Ὁ τοπικὸς ἡγεμόνας Κυντιανός, στὸν ὁποῖο τὴν κατήγγειλαν ὡς Χριστιανή, ὅταν ἐκείνη δὲν ἀπαρνήθηκε τὴν πίστη της, ἔβαλε νὰ τῆς κάνουν μία σειρὰ ἀπὸ μαρτύρια, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ ἀκρωτηριασμὸς τοῦ στήθους της, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐκπνεύσει στὴν φυλακή. Ἀκριβῶς γι’ αὐτὸν τὸν ἀκρωτηριασμό της, ἐξαιτίας τοῦ ὁποίου ἀπεικονίζεται σὲ μερικὲς ἁγιογραφίες νὰ κρατᾶ δίσκο μὲ τὰ στήθη της,εἶναι ἡ θεραπεύτρια γιὰ τὸν καρκίνο καὶ γιὰ ὅλες τὶς παθήσεις τῶν μαστῶν .

Το δώρο της μικρής Βασούλας.

αληθινή, συγκινητική και διδακτική ιστορία ανιδιοτελούς αγάπης…

Η Βασούλα είναι ένα κοριτσάκι 11 χρονών.

Τα μαλλιά της μακρυά, όμορφα την κάνουν να μοιάζει σαν άγγελος.

Ήρθε την προηγούμενη Κυριακή στο κατηχητικό. Φορούσε ένα χειμωνιάτικο σκουφάκι.

Έκανε ώρα για να το βγάλει. Σαν να μην ήθελε.

Τελικά από την ζέστη της αίθουσας αναγκάστηκε να το βγάλει.

Ο κατηχητής ο οποίος εκείνη την ώρα μιλούσε σταμάτησε. Τα παιδιά άρχισαν να ψιθυρίζουν δείχνοντας με τα μικρά τους δακτυλάκια το κεφάλι της Βασούλας. Μια μικρή αναστάτωση επικράτησε προς στιγμήν…

Το συγκινητικό γράμμα ενός 12χρονου που νίκησε τον καρκίνο

Ένα γράμμα για τη μάχη που έδωσε με τη ζωή και που έκανε τη μητέρα του να ξεσπάσει σε λυγμούς, έγραψε 12χρονο αγόρι στη Βρετανία. Οι γιατροί διέγνωσαν ότι ο Charlie Williams από το Boxford είχε όγκο στο κεφάλι όταν ήταν μόλις πέντε ετών. Έκτοτε, ο μικρός Charlie έδινε καθημερινά τη δική του μάχη.

Υπεβλήθη σε κρίσιμη επέμβαση διάρκειας επτά ωρών σε συνδυασμό με ραδιοθεραπεία που έκανε δύο φορές την ημέρα για πέντε εβδομάδες καθώς και χημειοθεραπεία κάθε έξι εβδομάδες για ένα χρόνο.

Μάλιστα αναγκάστηκε να χάσει και δύο χρόνια από το σχολείο εξαιτίας επιπλοκών στην υγεία του. Σήμερα, ο Charlie είναι καλά στην υγεία του και μπορεί όπως και όλα τα παιδιά της ηλικίας του να παίζει ποδόσφαιρο με τους συμμαθητές του και να κάνει βόλτες με το ποδήλατο του.

Το γράμμα του Charlie έδωσε στη δημοσιότητα η μητέρα του για να κάνει τα παιδιά και τους ανθρώπους γενικότερα που είτε είναι υγιείς ή αντιμετωπίζουν ένα οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας, να αναθεωρήσουν τη στάση τους απέναντι στη ζωή.

Το γράμμα του αγοριού έχει ως εξής:

H Ομορφιά των Παιδιών που μάχονται με τον καρκίνο

Κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης, αυτά τα παιδιά έδιναν κυριολεκτικά μάχη για τη ζωή τους. Γι αυτό ακριβώς και οι συγκεκριμένες εικόνες με πρωταγωνιστές ασθενείς με καρκίνο και τις οικογένειές τους, για λογαριασμό της μη κερδοσκοπικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Flashes of Hope, είναι τόσο υποβλητικές.

Η απόλυτη θυσία για την μητρότητα

Το μεγαλείο της ψυχής και η απόλυτη θυσία για την μητρότητα. Γυναίκα από τη Νέα Υόρκη θυσίασε την ίδια της τη ζωή ώστε να μπορέσει, τελικά, να ζήσει το παιδί που κυοφορούσε.  Οι ιατροί είπαν στην καρκινοπαθή Elizabeth Joice ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να μείνει έγκυος, και έτσι όταν τελικά η Joice έμεινε έγκυος όλοι έμειναν άναυδοι, παραδεχόμενοι ότι πρόκειται περί θαύματος.

«Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο»: ένα παραμύθι για τον καρκίνο των παιδιών

“Ο καρκίνος των παιδιών είναι καθημερινή υπόθεση”(Συνέντευξη της Ευδοκίας Σκορδαλά-Κακατσάκη)

Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο
Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη
Εικονογράφηση: Λιάνα Δανεζάκη
Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, 2004

Το μικρό αρκουδάκι ο Ευτύχης, ζει στο δάσος. Μα κάποια στιγμή αρρωσταίνει και πηγαίνει με τους γονείς του σε ένα μεγάλο νοσοκομείο. “Μπόρα είναι. Θα περάσει”, λέει με σιγουριά από την πρώτη στιγμή ο μπαμπάς του. Αυτό πιστεύει και το μικρό μας αρκουδάκι. Και δεν παύει ούτε στιγμή να ονειρεύεται και να περιμένει το ουράνιο τόξο που έρχεται πάντα μετά από μια καταιγίδα.