Θάλασσες… στην οθόνη μου

 

Με την ομορφιά που προβάλει μπροστά σου χαιρεσαι;

Με την εικόνα που βλέπεις ταξιδεύεις νοερά;

Απολαμβάνεις, έστω από μακριά,

το κύμα που σκάει στην ακτή και τα σμιλεμένα βότσαλα;

Κάποια καλοκαίρια παλιά…

Κάποια καλοκαίρια παλιά

θησαυροί κρυμμένοι στην καρδιά 

μέσα στην άμμο της ψυχής τα αναζητώ

 στις μνήμες τους να περιδιαβώ

και στην λάμψη τους να αναζωογονηθώ…

 

Λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι… (νο 2)

 

Σε λίγες ώρες θα χτυπήσει και πάλι το κουδούνι.

Αυτή είναι η πραγματικότητα όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους

ενώ άλλοι (παιδιά ή γονείς) την περιμένουν με λαχτάρα αυτή την στιγμή.

Δεν ξέρω πραγματικά τι θέλω…

 

Μια βόλτα με το καραβάκι στο Θερμαϊκό

 

 

Εδώ και καιρό θέλαμε να κάνουμε μια βόλτα με το καραβάκι στο Θερμαϊκό και επιτέλους το καταφέραμε- και την χαρήκαμε πολύ!

Οι Κυριακές του καλοκαιριού, που μάς βρίσκουν στο σπίτι μας, είναι μια καλή ευκαιρία για βόλτα στην πόλη, που είναι σχεδόν άδεια, ήρεμη και ήσυχη, και μπορούμε να κυκλοφορήσουμε άνετα με τα παιδιά και το καρότσι.

 

Στο μικρό μου καταφύγιο…

 

Κάτω απ’ το φύλλωμα του δέντρου
ατενίζοντας λίγες στάλες ουρανό…
το μικρό μου καταφύγιο.

*

«Εσείς, θα πάτε διακοπές ; … «

(διάφορες σκόρπιες σκέψεις, εν μέσω καλοκαιριού και με αφορμή διάφορες συζητήσεις, είτε σε πραγματικό είτε σε «διαδικτυακό» χρόνο και τόπο…).

.

Κάποτε, πριν λίγα χρόνια, θεωρούνταν δεδομένο ότι κάθε οικογένεια θα πήγαινε κάπου διακοπές. Σχεδόν όλοι είχαν την οικονομική άνεση να διαθέσουν ένα ποσόν από τον ετήσιο οικονομικό προϋπολογισμό για να βρεθούν κάποιες μέρες κοντα στην θάλασσα ή σε κάποια εξοχή, ώστε να χαλαρώσουν οι γονείς και τα παιδιά και να περάσουν λίγες μερες όλοι μαζί, ξεκούραστες και αναζωογονητικές…

Κάποτε ίσχυαν τα παραπάνω… Σήμερα;…

.

Συμβιβασμός με την ακαταστασία…

Προσπαθώ να συμβιβαστώ με την ακαταστασία…

Σκέφτομαι πόσος χρόνος και κόπος χρειάζεται για να παραμείνει συνεχώς σε τάξη το σπίτι και το νοικοκυριό και προβληματίζομαι:

Αξίζει όλη αυτή η ενασχόληση;

Ειδικά τώρα το καλοκαίρι, που τα παιδιά βρίσκονται όλη την μέρα στο σπίτι και οι μέρες είναι «ατελείωτες»

(ξυπνάμε νωρίς το πρωί και κοιμόμαστε αργά και είναι λίγες οι ήσυχες ώρες για τους γονείς…)

ενώ παρράλληλα η ζέστη μας «κόβει»τις δυνάμεις, 

ίσως πρέπει να το πάρω απόφαση ότι η μάχη με την ακαταστασία δεν παλεύεται πάντοτε! 😉

.

Μικρές διαδρομές…

 

Μικρές  διαδρομές

σύντομες αποδράσεις.

Μια μικρή αναψυχή

ανάσα για την ψυχή.

 

Η «ευκαιρία» του καλοκαιριού…

.

Έκλεισαν πλέον τα σχολεία, τελείωσαν οι εξετάσεις και κάθε λογής μαθήματα,και εδώ και λίγες μέρες απολαμβάνουμε την ξενοιασιά πιο χαλαρών ημερών,χωρίς υποχρεωτικό πρωινό ξύπνημα σε συγκεκριμένη ώρα και χωρίς πολλές μετακινήσεις και υποχρεώσεις, που έπρεπε να κλύπτονται καθημερινά…

Το καλοκαίρι πάντα είναι μια πρόκληση για εμάς, και ελπίζω και φέτος να εξελιχθεί γενικώς ομαλά και να αφήσει όμορφες αναμνήσεις στην οικογένειά μας.

.

Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας μας…

 .

λίγες σκέψεις αυγουστιάτικες, για την Χάρη Της…

.

Αύγουστος! τι να πρωτογράψω γι’ αυτό τον ευλογημένο μήνα;… καθώς κυλά το καλοκαίρι, προβάλει και ο τρίτος μήνας του, ολοκληρωτικά αφιερωμένος στην Μητέρα όλων, την “Μεγάλη Κυρά”, την Παναγία μας.

Μέσα στον χρόνο, πολλές μέρες είναι αφιερωμένες στην Χάρη Της, αλλά αυτός ο γλυκός μήνας είναι εξ΄ολοκλήρου δικός της.

Με τις Παρακλήσεις που ψάλλονται για Εκείνη, γεμίζουν ψαλμωδίες τα απογεύματα

.

Πανσέληνος…

.

(με αφορμή την πανσέληνο του Ιουλίου και τα γλυκά καλοκαιρινά βράδια…)

.

.

Στην απεραντοσύνη του ουρανού

κρέμεται η πανσέληνος.

.

Φυγή και επιστροφή…

.

.

Ίσως (;) κάποιες φορές χρειάζεται να φύγεις για λίγο

να αλλάξεις παραστάσεις

να γεμίσεις με άλλες εικόνες και βιώματα απ΄αυτά της καθημερινότητας:

.

Καλοκαιρινή βροχή…

.

.

Βροχούλα καλοκαιρινή

Δρόσισε την πυρωμένη γη

Ανάσανε η φύση…

.

Η τεντωμένη χορδή του τόξου…

.

.

(Λίγες σκέψεις, βιαστικά γραμμένες…)

Το καλοκαίρι είναι μια ιδιαίτερα απαιτητική περίοδος για εμένα. Αλλά κάποιες φορές αυτό βγαίνει «σε καλό», καθώς αναθεωρώ στόχους και θέτω προτεραιότητες, ώστε να μπορέσω να τα βγάλω πέρα, με όσο περισσότερη ηρεμία και χαρά γίνεται… 

Σκεφτόμουν την ιστορία με τον γέροντα και τον κυνηγό, στην έρημο. (δες , αν θέλεις, παρακάτω).

Αν είμαι συνεχώς «τεντωμένη» και σωματικά και ψυχικά, θα «σπάσω». 

Αν στοχεύω με το «βέλος » μου πολύ μακριά , πέρα από τις δυνατότητες και τις πραγματικές ανάγκες μου, πάλι θα «σπάσω»…

.

«Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού»

.

το πρώτο μας μπάνιο στη θάλασσα (για φέτος) συμματοδότησε «επίσημα» την αρχή του καλοκαιριού.. Στιγμές αξέχαστες, μοναδικές, μέσα στην ομορφιά της Δημιουργίας, μού θύμησαν το κείμενο που ακολουθεί.  Μακάρι να μπολιαστεί αυτή η αγάπη και στις ψυχές των παιδιών…

.

«Να χαίρεσθε όσα μας περιβάλλουν. Όλα μας διδάσκουν και μας οδηγούν στον Θεό. Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού. Και τα έμψυχα και τα άψυχα και τα φυτά και τα ζώα και τα πουλιά και τα βουνά και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα και ο έναστρος ουρανός. Είναι οι μικρές αγάπες, μέσα απ’ τις οποίες φθάνομε στη μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό. 

.