Μια εκδρομή- προσκύνημα στην Αγία Θεοδώρα του Βάστα

 

Καθώς φθινοπωριάζει  μπαίνουμε πλέον σε άλλους ρυθμούς, αφήνουμε πίσω μας την ανεμελιά του καλοκαιριού και ακολουθούμε αναγκαστικά την καθημερινότητα που μάς επιβάλει το σχολείο και οι πολλές υποχρεώσεις… Οι φωτογραφίες που μένουν ως ενθύμιο από ταξίδια και εκδρομές είναι για εμένα μια παρηγοριά σε περιόδους όπου μακροχρόνια δεν μπορούμε να «αποδράσουμε» για λίγο από το σπίτι μας και να επισκεφτούμε άλλα μέρη, σαν μια μικρή ανάπαυλα από το άκαμπτο πρόγραμμα του χειμώνα.

Βλέποντας φωτογραφίες παλιότερων χρόνων, βρήκα και αυτές από το προσκύνημα που αξιωθήκαμε να κάνουμε στην Αγία Θεοδώρα της Βάστας. Και καθώς πριν λίγες μέρες (11 Σεπτεμβρίου) τιμήθηκε η μνήμη της , σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας λίγες φωτογραφίες και πληροφορίες για το βίο της και το προσκύνημα.

Στον Μυστρά …

.

.

Στα καλντερίμια του Μυστρά
ηχούν ακόμα οι οπλές των αλόγων
τα βήματα των πολεμιστών
θροίζουν τα φορέματα των αρχοντισσών…

.

«Εσείς, θα πάτε διακοπές ; … «

(διάφορες σκόρπιες σκέψεις, εν μέσω καλοκαιριού και με αφορμή διάφορες συζητήσεις, είτε σε πραγματικό είτε σε «διαδικτυακό» χρόνο και τόπο…).

.

Κάποτε, πριν λίγα χρόνια, θεωρούνταν δεδομένο ότι κάθε οικογένεια θα πήγαινε κάπου διακοπές. Σχεδόν όλοι είχαν την οικονομική άνεση να διαθέσουν ένα ποσόν από τον ετήσιο οικονομικό προϋπολογισμό για να βρεθούν κάποιες μέρες κοντα στην θάλασσα ή σε κάποια εξοχή, ώστε να χαλαρώσουν οι γονείς και τα παιδιά και να περάσουν λίγες μερες όλοι μαζί, ξεκούραστες και αναζωογονητικές…

Κάποτε ίσχυαν τα παραπάνω… Σήμερα;…

.

Μικρές διαδρομές…

 

Μικρές  διαδρομές

σύντομες αποδράσεις.

Μια μικρή αναψυχή

ανάσα για την ψυχή.

 

Φυγή και επιστροφή…

.

.

Ίσως (;) κάποιες φορές χρειάζεται να φύγεις για λίγο

να αλλάξεις παραστάσεις

να γεμίσεις με άλλες εικόνες και βιώματα απ΄αυτά της καθημερινότητας:

.

Να χαρείς τον ήλιο πριν τον χάσεις!…

.

.

Να βγεις στο Φως

να «μαζέψεις ήλιο» *

να γεμίσει η ψυχή σου γαλήνη

να ρουφήξει από την ηρεμία της φύσης…

.

Μια ημερήσια κρουαζιέρα στο Ιόνιο: Λευκάδα, Κεφαλλονιά, Ιθάκη κ.α.

..

Μοναδική εμπειρία η ημερήσια «κρουαζιέρα» που απολαύσαμε, κατά την σύντομη επίσκεψή μας στην Λευκάδα! Μια ολόκληρη μέρα κυριολεκτικά μέσα στο απέραντο γαλάζιο, γέμισαν τα μάτια μας και η ψυχή μας με θάλασσα και ουρανό… Υπέροχα θαλασσινά τοπία, ακρογιαλιές και αμμουδιές, βραχοσπηλιές και κύματα.

Όσα και να γράψω θα είναι πολύ λίγα, αδυνατώ να περιγράψω τόση ομορφιά… κάποιες φωτογραφίες θα παραθέσω μαζί με λίγα λόγια, που θα «προσπαθήσουν» να περιγράψουν την θαλασσινή αυτή διαδρομή.

Από το λιμανάκι στο Νυδρί της όμορφης Λευκάδας ,ξεκινούν ημερήσιες κρουαζιέρες στα γύρω νησιά.

Ένα τραπέζι κερασμένο για τα παιδιά…

.

Κάτι απίστευτο και πολύ όμορφο συνέβη σήμερα- ένα μεγάλο «ευχαριστώ» θέλουμε να εκφράσουμε προς τους άγνωστους συνανθρώπους μας που, με πολλή ευγένεια και λεπτότητα, «κέρασαν» στην οικογένειά μας ολόκληρο τον λογαριασμό που κάναμε, στο μαγαζί που καθήσαμε να φάμε το μεσημέρι… και αυτό γιατί, όπως μας εξήγησε ο σερβιτόρος, χάρηκαν που είδαν τα παιδιά… ο ίδιος δεν το πίστευε, έλεγε πως πρώτη φορά συνέβη στο μαγαζί τους. Και εμείς φυσικά μείναμε έκπληκτοι.

πώς το περιγράφει η κόρη μας :

«Μαμά, πάμε για ποδήλατο!»… και ξαναγίνομαι παιδί!

~δεύτερη ανάρτηση σήμερα;… ναι, γιατί όσα γράφω εδώ μέσα, λειτουργούν και σαν δέσμευση, υπενθύμιση και παρότρυνση για εμένα 🙂

Τα παιδιά δεν θέλουν πολλά για να είναι ευχαριστημένα και ευτυχισμένα, αυτό είναι αξίωμα.Και το έζησα ακόμα μια φορά σήμερα.

Κοντά τους παίρνουμε και εμείς λίγη από την ανεμελιά τους και γινόμαστε, έστω για λίγο, παιδιά.

Ξεχνούμε τις δυσκολίες , την κούραση και τα άγχη μας, και μπαίνουμε στο δικό τους, ανέμελο κόσμο.

Σήμερα με «ξεσήκωσαν» για να πάμε για ποδηλατάδα.  Μέχρι τώρα , βγαίναμε και κάναμε περιπάτους, με το μωράκι στο καρότσι ή στο μάρσιπο. Αλλά σήμερα κάναμε κάτι διαφορετικό: μου «δάνεισαν» ένα ποδήλατό τους και… άρχισε η περιπέτεια!

Στη λίμνη της Καστοριάς (μέρος 2ο): ο μικρός γύρος της λίμνης

.

 .

Συνεχίζουμε την περιήγησή μας στην πανέμορφη λίμνη της Καστοριάς… μετά την στάση μας στην «παραλία», όπου τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με τα «παπάκια» (φωτο εδώ), ακολουθήσαμε τον παραλιακό δρόμο, για να χαρούμε τον «μικρό γύρο της λίμνης».

Μια υπέροχη διαδρομή: 7 ειδυλλιακά χιλιόμετρα ακριβώς δίπλα στην όχθη!

 

Στη λίμνη της Καστοριάς, μια φωτογραφική περιήγηση (μέρος 1ο)

.

.

Η πόλη και η λίμνη της Καστοριάς δεν θέλουν ιδιαίτερες συστάσεις!…Μια βυζαντινή αρχόντισσα η πόλη, με την λίμνη να απλώνεται στα πόδια της.

Αγαπημένος προορισμός των παιδικών μου χρόνων- κάθε καλοκαίρι την επισκεπτόμασταν οικογενειακώς.Φέτος είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια σύντομη επίσκεψη με τα παιδιά μας και να χαρούμε τις ομορφιές της.

.