(από το προσωπικό μου ημερολόγιο…)
.
.
(…έτσι λέει η μαμά μου…)
και βλέπω ότι εν τέλει έχει δίκιο, όσο και αν παλιότερα την «παρεξηγούσα».
.
Θέλεις να στεναχωριέσαι;
Θέλεις να γκρινιάζεις;
Θέλεις να κλαις;
μπορείς ελεύθερα να το κάνεις 😦
αλλά ποιο το αποτέλεσμα;τι θα αλλάξει;
.
«Ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην»(από τους Ψαλμούς του Δαυίδ)
***
«Σαράντα ημερών λεχουδάκι ανεβάζει πυρετό! ετοιμαζόμαστε για τη βάπτισή του και ξαφνικά αρρωσταίνει…»
με αφορμή αυτό, έγραψα τα παρακάτω…
***
Ετοιμάστηκα…
με την σκέψη, την συνειδητοποίηση των γεγονότων, την αποδοχή των καταστάσεων
με την απόρριψη της σιγουριάς, με το «άφημα» στα χέρια του Θεού
με την αποδοχή ότι είμαι όπως όλοι οι άνθρωποι και εγώ, όλα μπορούν να συμβούν στη ζωή μου- δεν είμαι ξεχωριστή, όλα μπορούν να αλλάξουν από στιγμή σε στιγμή.
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 