Με την ομορφιά που προβάλει μπροστά σου χαιρεσαι;
Με την εικόνα που βλέπεις ταξιδεύεις νοερά;
Απολαμβάνεις, έστω από μακριά,
το κύμα που σκάει στην ακτή και τα σμιλεμένα βότσαλα;
Λίγο καλοκαίρι ακόμα…
Νιώθω ότι περνάει το καλοκαίρι,
ότι σβήνει σιγά σιγά
με την ημέρα να μικραίνει
και τα μπάνια μας στη θάλασσα να περιορίζονται…
Στον Μυστρά …
.
.
Στα καλντερίμια του Μυστρά
ηχούν ακόμα οι οπλές των αλόγων
τα βήματα των πολεμιστών
θροίζουν τα φορέματα των αρχοντισσών…
.
«Εσείς, θα πάτε διακοπές ; … «
(διάφορες σκόρπιες σκέψεις, εν μέσω καλοκαιριού και με αφορμή διάφορες συζητήσεις, είτε σε πραγματικό είτε σε «διαδικτυακό» χρόνο και τόπο…).
.
Κάποτε, πριν λίγα χρόνια, θεωρούνταν δεδομένο ότι κάθε οικογένεια θα πήγαινε κάπου διακοπές. Σχεδόν όλοι είχαν την οικονομική άνεση να διαθέσουν ένα ποσόν από τον ετήσιο οικονομικό προϋπολογισμό για να βρεθούν κάποιες μέρες κοντα στην θάλασσα ή σε κάποια εξοχή, ώστε να χαλαρώσουν οι γονείς και τα παιδιά και να περάσουν λίγες μερες όλοι μαζί, ξεκούραστες και αναζωογονητικές…
Κάποτε ίσχυαν τα παραπάνω… Σήμερα;…
.
Συμβιβασμός με την ακαταστασία…
Προσπαθώ να συμβιβαστώ με την ακαταστασία…
Σκέφτομαι πόσος χρόνος και κόπος χρειάζεται για να παραμείνει συνεχώς σε τάξη το σπίτι και το νοικοκυριό και προβληματίζομαι:
Αξίζει όλη αυτή η ενασχόληση;
Ειδικά τώρα το καλοκαίρι, που τα παιδιά βρίσκονται όλη την μέρα στο σπίτι και οι μέρες είναι «ατελείωτες»
(ξυπνάμε νωρίς το πρωί και κοιμόμαστε αργά και είναι λίγες οι ήσυχες ώρες για τους γονείς…)
ενώ παρράλληλα η ζέστη μας «κόβει»τις δυνάμεις,
ίσως πρέπει να το πάρω απόφαση ότι η μάχη με την ακαταστασία δεν παλεύεται πάντοτε! 😉
.
Η «ευκαιρία» του καλοκαιριού…
.
Έκλεισαν πλέον τα σχολεία, τελείωσαν οι εξετάσεις και κάθε λογής μαθήματα,και εδώ και λίγες μέρες απολαμβάνουμε την ξενοιασιά πιο χαλαρών ημερών,χωρίς υποχρεωτικό πρωινό ξύπνημα σε συγκεκριμένη ώρα και χωρίς πολλές μετακινήσεις και υποχρεώσεις, που έπρεπε να κλύπτονται καθημερινά…
Το καλοκαίρι πάντα είναι μια πρόκληση για εμάς, και ελπίζω και φέτος να εξελιχθεί γενικώς ομαλά και να αφήσει όμορφες αναμνήσεις στην οικογένειά μας.
.
Κάποτε οι δυο μας… (σκέψεις στην ακροθαλασσιά)
.
.
Ηλιοβασίλεμα στην ακροθαλασσιά
και να μην θέλουμε να ξεκολλήσουμε από εκεί…
Κάποτε οι δυο μας
τώρα πολλές ψυχούλες γύρω μας,
τα παιδιά μας…
.
Η τεντωμένη χορδή του τόξου…
.
.
(Λίγες σκέψεις, βιαστικά γραμμένες…)
Το καλοκαίρι είναι μια ιδιαίτερα απαιτητική περίοδος για εμένα. Αλλά κάποιες φορές αυτό βγαίνει «σε καλό», καθώς αναθεωρώ στόχους και θέτω προτεραιότητες, ώστε να μπορέσω να τα βγάλω πέρα, με όσο περισσότερη ηρεμία και χαρά γίνεται…
Σκεφτόμουν την ιστορία με τον γέροντα και τον κυνηγό, στην έρημο. (δες , αν θέλεις, παρακάτω).
Αν είμαι συνεχώς «τεντωμένη» και σωματικά και ψυχικά, θα «σπάσω».
Αν στοχεύω με το «βέλος » μου πολύ μακριά , πέρα από τις δυνατότητες και τις πραγματικές ανάγκες μου, πάλι θα «σπάσω»…
.
Το πρώτο του μπάνιο στη θάλασσα…
.
.
Παντού άμμος
παντού αλμύρα
στα μαλλάκια , στο στόμα σου,
παντού άμμος και θάλασσα.
.
«Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού»
.
το πρώτο μας μπάνιο στη θάλασσα (για φέτος) συμματοδότησε «επίσημα» την αρχή του καλοκαιριού.. Στιγμές αξέχαστες, μοναδικές, μέσα στην ομορφιά της Δημιουργίας, μού θύμησαν το κείμενο που ακολουθεί. Μακάρι να μπολιαστεί αυτή η αγάπη και στις ψυχές των παιδιών…
.
«Να χαίρεσθε όσα μας περιβάλλουν. Όλα μας διδάσκουν και μας οδηγούν στον Θεό. Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού. Και τα έμψυχα και τα άψυχα και τα φυτά και τα ζώα και τα πουλιά και τα βουνά και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα και ο έναστρος ουρανός. Είναι οι μικρές αγάπες, μέσα απ’ τις οποίες φθάνομε στη μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό.
.
Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων…
.
Με τον ερχομό του Ιουνίου, καλωσορίζοντας το Καλοκαίρι, ήρθαν στην μνήμη μου εικόνες από τα καλοκαίρια που περνούσαμε στο ορεινό χωριό μας. Κάθισα και τις κατέγραψα, όσο είναι δυνατόν να μεταφέρω τις αναμνήσεις σε λίγες, άτεχνες γραμμές…
.
.
Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων είναι χρωματισμένα στη μνήμη της καρδιάς μου
με το πράσινο του δάσους και το θαλασσί του απέραντου ουρανού.
Αρωματισμένα με άρωμα παράδοσης και πηγαίας πίστης.
.
Η γιαγιά και ο παππούς- φύλακες άγγελοι- παράστεκαν κοντά μας, προλαβαίνοντας τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας,αλαφρώνοντας τον κόπο των γονιών μας.
.
Μια ημερήσια κρουαζιέρα στο Ιόνιο: Λευκάδα, Κεφαλλονιά, Ιθάκη κ.α.
.
.
Μοναδική εμπειρία η ημερήσια «κρουαζιέρα» που απολαύσαμε, κατά την σύντομη επίσκεψή μας στην Λευκάδα! Μια ολόκληρη μέρα κυριολεκτικά μέσα στο απέραντο γαλάζιο, γέμισαν τα μάτια μας και η ψυχή μας με θάλασσα και ουρανό… Υπέροχα θαλασσινά τοπία, ακρογιαλιές και αμμουδιές, βραχοσπηλιές και κύματα.
Όσα και να γράψω θα είναι πολύ λίγα, αδυνατώ να περιγράψω τόση ομορφιά… κάποιες φωτογραφίες θα παραθέσω μαζί με λίγα λόγια, που θα «προσπαθήσουν» να περιγράψουν την θαλασσινή αυτή διαδρομή.
Από το λιμανάκι στο Νυδρί της όμορφης Λευκάδας ,ξεκινούν ημερήσιες κρουαζιέρες στα γύρω νησιά.
Όσα δεν «προλαβαίνω» να χαρώ…
Κάποιες φορές νιώθω ο χρόνος να περνά τόσο «γεμάτος», που δεν προλαβαίνω να πάρω ανάσα… Οι μέρες περνούν, φεύγουν και λέω «μα πόσο γρήγορα κυλά ο καιρός;! Το καλοκαίρι τελειώνει…» και μια μικρή θλίψη τρυπώνει στην ψυχή μου.
Έτσι ένιωσα σήμερα, επιστρέφοντας στο σπίτι μετά από ολιγοήμερες διακοπές στο εξοχικό των γονιών μου. Όμορφες στιγμές, αναμνήσεις καλοκαιρινές που ως μνήμες θα ομορφαίνουν τις χειμωνιάτικες μέρες… αλλά κάπου νιώθω ότι άφησα πολλά να φύγουν «μέσα από τα χέρια μου», χωρίς να τους δώσω την αξία που τους αναλογούσε.
Και αναρωτιέμαι: γιατί;
Στη λίμνη της Καστοριάς (μέρος 3ο): η Ιερά Μονή της Παναγίας Μαυριώτισσας
.
Παναγία η Μαυριώτισσα: αγαπημένος προορισμός των παιδικών μου χρόνων… αναμνήσεις όμορφες: ο γύρος της λίμνης, το προσκύνημα στο κατανυκτικό εκκλησάκι της Παναγίας, οι κύκνοι που ταΐζαμε στην όχθη της λίμνης κοντά στον θεόρατο πλάτανο…
Στην σύντομη επίσκεψή μας στην Καστοριά, περάσαμε και από την Μονή της Μαυριώτισσας, αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε ανοικτό τον ναό. Προσκυνήσαμε όμως νοερά, θαυμάσαμε τις τοιχογραφίες στον εξωτερικό τοίχο του ναού, καθίσαμε για λίγο στην όχθη την γλυκιά ώρα του σούρουπου και συνεχίσαμε την διαδρομή μας, για να ολοκληρώσουμε τον γύρο της λίμνης.
Στη λίμνη της Καστοριάς (μέρος 2ο): ο μικρός γύρος της λίμνης
.
.
Συνεχίζουμε την περιήγησή μας στην πανέμορφη λίμνη της Καστοριάς… μετά την στάση μας στην «παραλία», όπου τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με τα «παπάκια» (φωτο εδώ), ακολουθήσαμε τον παραλιακό δρόμο, για να χαρούμε τον «μικρό γύρο της λίμνης».
Μια υπέροχη διαδρομή: 7 ειδυλλιακά χιλιόμετρα ακριβώς δίπλα στην όχθη!
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 