«Στις φλόγες του Αη Λια» (το νέο βιβλίο μου)

Όσο δύσκολες κι αν είναι οι εποχές

όσο «δίσεκτα» κι αν είναι τα χρόνια,

η αγάπη για τη ζωή και την ελευθερία

ο πόθος για μια ήρεμη διαβίωση

νικά κάθε εχθρό…

.

« Ζωή γεμάτη αγάπη σαν παραμύθι»(διήγημα)

Vintage photos.

– της Ελευθερίας Ξενοδόχου

Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ΄20, όταν σε ένα όμορφο νταρνακοχώρι του νομού Σερρών, το Ν. Σούλι, γεννήθηκαν δυο ευλογημένα παιδιά, ο Χρήστος και η Μαρία κι εκεί έμελλαν να μεγαλώσουν και να ανατραφούν. Ο Χρήστος ήταν δευτερότοκος γιος μιας πολύτεκνης οικογένειας έξι παιδιών και στο παραδοσιακά, χτισμένο διώροφο σπίτι του με τη χαριτωμένη αυλή ζούσαν και ο παππούς με τη γιαγιά του. Εκείνα τα χρόνια επικρατούσε αρκετή φτώχια και τα προς το ζην έβγαινα με δυσκολία ωστόσο η οικογένεια του Χρήστου εργαζόταν σκληρά στα χωράφια με τα καπνά. Ήταν καπνοκαλλιεργητές, φαινόμενο συνηθισμένο σε όλη σχεδόν τη Βόρεια Ελλάδα τότε.

Αλεξανδρινό=»Δώρο στο Χριστό» (ένα συγκινητικό διήγημα)

(Ελένη Χουκ – Αποστολοπούλου) Εδώ και πολλά χρόνια ο κόσμος γιόρταζε τα Χριστούγεννα με περισσότερη κατάνυξη. Σ’ ένα μακρινό χωριό, λοιπόν, ο παπάς έκανε κάθε χρόνο μια φάτνη στη μέση της εκκλησίας, την παραμονή των Χριστουγέννων. Οι κάτοικοι πήγαιναν πρώτα πρώτα στην εκκλησία, για ν’ ακούσουν τη θεία λειτουργία, γονάτιζαν κι άναβαν το κεράκι τους μπροστά στη φάτνη. Κάθε κεράκι έπρεπε να σβήσει από μόνο του, λιώνοντας σιγά σιγά, γι’ αυτό γύρω από τη φάτνη ήταν αμέτρητα κεράκια, όσα και οι πιστοί, κι η