«Του αντρειωμένου η λυγερή»

Με την ευκαιρία των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821

Το αφιερώνω στις ηρωϊδες και στους ήρωες του Αγώνα για την Ελευθερία 

Γεώργιος Λ. Παπαθανασίου

.

.

Άνοιξε δρόμο η Λευτεριά με τ’ άρματα ζωσμένη,

με καριοφίλια και σπαθιά με πάλες και κουμπούρια.

Πάνω στα στήθια κρέμεται σταυρός μαλαματένιος

και μες στα μάτια του φωτά ήλιος κεχριμπαρένιος.

.

Κοιτάει ζερβά-κοιτά δεξά κι ο οχτρός είναι εμπρός του .

Το φυλαχτό της μάνας του είναι όλο του το βιος του.

.

Ο ΗΛΙΟΣ – Αυτήν πρωτοαγάπησα πριν γίνει ο κόσμος όλος.

 

Εβγήκε ο ήλιος σήμερα και πάει να σεργιανίσει

για να ζεστάνει τον ντουνιά λίγη χαρά να δώσει

σ’ όσους στενάζουν και πονούν κάθε που ξημερώνει,

σ’ όσους αναστενάζουνε κι όσοι πεινούν για δίκιο.

.