«Η αδιάκριτη , υπερβολική αγάπη των γονιών…»

.

.

(σημ: θυμήθηκα αυτό το κείμενο, καθώς το μωρό μας προσπαθεί να κάνει τα πρώτα του βήματα… ❤  τόνισα τα σημεία που θεωρώ πιο σημαντικά, καθώς τα βρίσκω συνεχώς μπροστά μου , στην ανατροφή των παιδιών, καθώς μεγαλώνουν. Είναι πολύ σημαντικό να γίνουν σωστά τα «πρώτα βήματα» στη ζωή, να δωθούν οι σωστές κατευθύνσεις από γονείς που έχουμε αντιληφθεί οι ίδιοι το «βαθύτερο νόημα της ζωής» . .. Αλεξία)

.
– Γέροντα, μπορεί μια μάνα από αδιάκριτη αγάπη να βλάψη το παιδί της;

– Και βέβαια μπορεί. Όταν λ.χ. κάποια μάνα βλέπη το παιδάκι να δυσκολεύεται να περπατήση και λέη: « κρίμα το καημένο, δεν μπορεί να περπατήση » ,και το παίρνη συνέχεια στην αγκαλιά , αντί να το κρατήση λίγο από το χεράκι, πώς θα μάθη το παιδί να περπατάη μόνο του; Βέβαια από αγάπη κινείται, αλλά του κάνει ζημιά με το πολύ ενδιαφέρον της .

.