Μια πορεία προς το θείο ακολουθούμε μέσα από τα τρία αυτά αναγνώσματα. Από τις ευαγγελικές περικοπές όλου του χρόνου («Στο Θεό να με πας») και από το ταξίδι των απλών νησιωτών προς «Στο Χριστό στο Κάστρο» μέχρι τις απλές αλλά ουσιαστικές κουβέντες του Μπάρμπα, διαβαίνουμε μονοπάτια που οδηγούν προς το θείο και αληθινό…
Το γνωστό έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη μάς συνοδεύει στην πορεία μας προς τα Χριστούγεννα, μέσα από τον ακουστικό δίσκο και τις ιδιαίτερη εικονογράφηση.
Διαβάστε περισσότερα
Κυριακή των Βαΐων σήμερα- Χρόνια πολλά και ευλογημένα!
Από σήμερα αρχίζουν στους ναούς οι κατανυκτικές ακολουθίες του Νυμφίου και όλης της Μεγάλης Εβδομάδας. Πόσο όμορφες και συγκινητικές!… αλλά συχνά μάς προβληματίζουν ως γονείς, γιατί είναι πολύωρες και τα μικρά μας δυσκολεύονται λίγο…
Μερικές σκέψεις , λοιπόν, και μερικές » ιδέες» που είτε βλέπω να εφαρμόζουν άλλοι γονείς είτε τηρούμε εμείς στην οικογένειά μας, και βλέπω ότι «λειτουργούν» και βοηθούν στο να βιώσουμε, όλη μαζί η οικογένεια, το βαθύτερο νόημα των Ημερών μέσα από τη συμμετοχή στις ακολουθίες και τα Μυστήρια που τελούνται καθημερινά στους ναούς.
.
.
…ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ
Με αφορμή ένα απόσπασμα από το κοινωνικό διήγημα «Χωρίς στεφάνι» του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, έχω να καταθέσω λίγες σκέψεις στην αγάπη σας, σχετικά με την «φασαρία» που κάνουν τα παιδάκια στην εκκλησία.
Ως μητέρα μικρών παιδιών, πολλές φορές βρέθηκα σε δύσκολη θέση, όταν τα παιδιά μου ενοχλούσαν με τις φωνές ή τις μετακινήσεις τους μέσα στο ναό.
Είμαι σίγουρη ότι, εάν είστε γονείς μικρών παιδιών θα αισθανθείτε ανακούφιση, αφού και πριν από έναν αιώνα ο συγγραφέας «έβαζε στη θέση τους» όσους δεν έδειχναν κατανόηση και επιείκεια στις μητέρες με μικρά παιδάκια, που εκκλησιάζονταν.
.
Φώτα- Θεοφάνεια σήμερα…και αξίζει να θυμηθούμε και να διαβάσουμε ένα από τα λιγότερα γνωστά διηγήματα του κυρ- Αλέξανδρου, που ωστόσο είναι γραμμένο με ιδιαίτερη ευαισθησία. Περιγράφει με καταπληκτικές εικόνες σκηνές οικογενειακής ζωής: τη γέννηση ενός βρέφους, τα έθιμα που γινόταν στα νεογέννητα, αλλά και τη σχέση πεθεράς και νύφης, τη σχέση μητέρας- γιου…Αγγίζει τις ψυχές όλων . Ας το απολαύσουμε…
ένα μικρό απόσπασμα:
Ἐκινδύνευε ν᾽ ἀποθάνῃ ἀπὸ τοὺς πόνους ἡ Μαχώ, ἡ γυναίκα τοῦ Κωνσταντῆ τοῦ Πλαντάρη, νεόγαμος, πρωτάρα.
Ἡ Πλανταρού, ἡ πενθερά της, εἶχε καλέσει ἀπὸ τὸ βράδυ τῆς προλαβούσης ἡμέρας τὴν μαμμὴν τὴν Μπαλαλίναν καὶ τὴν ἐμπροσθινὴν τὴν Σωσάνναν. Αἱ δύο γυναῖκες, τεχνίτισσαι εἰς τὸ εἶδός των καὶ ἡ μήτηρ τοῦ συζύγου τῆς κοιλοπονούσης, φιλόστοργος, ὡς πᾶσα πενθερὰ ἥτις δὲν ἐπιθυμεῖ τὸν θάνατον τῆς νύμφης της, ὅταν αὕτη εἶναι πρωτάρα, πρὶν βεβαιωθῇ ὅτι θὰ ἐπιζήσῃ τὸ παιδίον διὰ νὰ ἀσφαλισθῇ ἡ κληρονομία τῆς προικός, ἐπροσπάθουν ὅσον τὸ δυνατὸν νὰ ἀνακουφίσουν τοὺς πόνους τῆς ὠδινούσης. Καὶ εἶχεν ἀνατείλει ἤδη ἡ ἄλλη ἡμέρα καὶ ἀκόμη ἡ γυνὴ ἐκοιλοπόνει, καὶ ἡ μαμμή, ἡ ἐμπροσθινὴ καὶ ἡ πενθερὰ συνεπόνουν μὲ αὐτήν, καὶ ὁ καλογερόπαπας τοῦ Μετοχίου τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος εἶχε λάβει ἐντολὴν νὰ ψάλῃ μικρὰν καὶ μεγάλην Παράκλησιν πρὸς βοήθειαν τῆς ὠδινούσης.
ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ
.
.
Ας φτιάξουμε και φέτος ένα χριστόψωμο για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι… έχει την δική του αξία και σημασία και είναι τόσο όμορφο και ωφέλιμο να τηρούμε τα δικά μας, ελληνικά έθιμα και να μεταδίδουμε τις γνήσιες παραδόσεις μας και στα παιδιά μας…
.
.
Το «ψωμί του Χριστού» το έφτιαχνε, την παραμονή των Χριστουγέννων, η νοικοκυρά με ιδιαίτερη ευλάβεια και με ειδική μαγιά (από ξερό βασιλικό κ.λ.π.).
Ένα από τα λιγότερο γνωστά πασχαλινά διηγήματα του αγίου των γραμμάτων μας επιλέξαμε για αυτές τις ημέρες…
Το διήγημα διαδραματίζεται στην Αθήνα. Η ηρωίδα είναι μία “αστεφάνωτη” γυναίκα, μία γυναίκα που συζεί με κάποιον που για χρόνια της υπόσχεται γάμο, αλλά δεν την έχει παντρευτεί… Η ηρωίδα πηγαίνει κρυφά στον Εσπερινό της Αγάπης την Κυριακή του Πάσχα, μαζί με τις δούλες και τις απλές γυναίκες του λαού.
Τάχα δὲν ἦτον οἰκοκυρὰ κι αὐτὴ στὸ σπίτι της καὶ στὴν αὐλήν της; Τάχα δὲν ἦτο κι αὐτή, ἕναν καιρόν, νέα μὲ ἀνατροφήν; Εἶχε μάθει γράμματα εἰς τὰ σχολεῖα. Εἶχε πάρει τὸ δίπλωμά της ἀπὸ τὸ Ἀρσάκειον.
Κ᾽ ἐτήρει ὅλα τὰ χρέη της τὰ κοινωνικά, καὶ μετήρχετο τὰ οἰκιακὰ ἔργα της, καλύτερ᾽ ἀπὸ καθεμίαν. Εἶχε δὲ μεγάλην καθαριότητα εἰς τὸ σπίτι της, κ᾽ εἰς τὰ κατώφλιά της, πρόθυμη ν᾽ ἀσπρίζῃ καὶ νὰ σφουγγαρίζῃ χωρὶς ποτὲ νὰ βαρύνεται, καὶ χωρὶς νὰ δεικνύῃ τὴν παραξενιὰν ἐκείνην, ἥτις εἶναι συνήθης εἰς ὅλας τὰς γυναῖκας τὰς ἀγαπώσας μέχρις ὑπερβολῆς τὴν καθαριότητα. Καὶ ὅταν ἔμβαινεν ἡ Μεγάλη Ἑβδομάς, ἐδιπλασίαζε τ᾽ ἀσπρίσματα καὶ τὰ πλυσίματα, τόσον ὁποὺ ἔκαμνε τὸ πάτωμα ν᾽ ἀστράφτῃ, καὶ τὸν τοῖχον νὰ ζηλεύῃ τὸ πάτωμα.
.
Εἶναι Μεγάλη Πέμπτη πρωΐ.
Μόλις ἐγύρισαν ἀπὸ τὴν ἐκκλησίαν, ὅπου ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ καπετὰν Κομνηνοῦ ἐκοινώνησαν. Ἡ καλὴ μητέρα ἀνασκουμπώνεται καὶ ἀρχίζει νὰ βάφῃ τὰ αὐγά.
Ἔπειτα ἔρχονται εἰς τὴν θύραν δύο – δύο τὰ παιδιὰ τοῦ χωρίου. Κρατοῦν ὑψηλὸν καλάμινον σταυρόν, στεφανωμένον μὲ τριαντάφυλλα, μὲ δενδρολίβανον καὶ μὲ πολύχρωμα ἀγριολούλουδα· ψάλλουν δὲ τὸ ᾆσμα:
Βλέπεις ἐκεῖνο τὸ βουνό, ποὺ φαίνεται ἀπὸ πέρα;
Ἐκεῖ σταυρῶσαν τὸ Χριστό, τῶν πάντων βασιλέα.
Tου Νώντα Σκοπετέα
Μια συλλογή από αγαπημένα παραμύθια, κείμενα και διηγήματα, σχετικά με τις άγιες Ημέρες του Δωδεκαημέρου.
κείμενα για παιδιά, αλλά και για ενήλικες…
από το κλασσικό και πολυαγαπημένο «κοριτσάκι με τα σπίρτα» την «Μπάμπουσκα» και τον «Μπαρμπα Πανώφ…
μέχρι τα Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Φώτη Κόντογλου, του Θ. Ντοστογιέβσκι.
και πολλά άλλα, για μικρά και…μεγάλα παιδιά!
γιατί ένα βιβλίο και ένα κείμενο αξίζει, όταν αξίζει να διαβαστεί για όχι μια , αλλά για πολλές φορές! (αυτή είναι η προσωπική μου φιλοσοφία για τα αναγνώσματα).
Καλή σας ανάγνωση!
«Μία των γλυκυτέρων και συμπαθεστέρων εορτών του χριστιανικού κόσμου είναι η Κοίμησις της Υπεραγίας Θεοτόκου, την οποίαν σήμερον εορτάζει η Εκκλησία».
Έτσι ξεκινάει το άρθρο του ο μέγας λογοτέχνης μας Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στην εφημερίδα «Εφημερίς», στις 15 Αυγούστου του 1887. Φαίνεται πως και τότε υπήρχε άγνοια των περισσοτέρων για το μέγεθος και την πνευματική διάσταση της εορτής, γι’ αυτό και ο Παπαδιαμάντης περισσότερο ενημερώνει, παρά εκδαπανάται σε υψηλές θεολογικές έννοιες. » Η Κοίμησις αύτη συνέβη, κατά την ευσεβή παράδοσιν, τη 15 Αυγούστου, αλλά προϊόντος του χρόνου, συν τη καλλιεργεία και αναπτύξει του χριστιανικού πνεύματος, ετάχθη η προηγουμένη της ημέρας ταύτης δεκατετραήμερος εγκράτεια, προς τιμήν της υπεράγνου Θεομήτορος και αυτή Διαβάστε περισσότερα
το εξαιρετικό διήγημα του Αλεξ. Παπαδιαμάντη που ,με λίγη βοήθεια από τους γονείς, μπορούν να απολαύσουν και τα παιδιά μας …γιατί να τους διηγούμαστε ξενικά και ανούσια παραμύθια, όταν έχουμε τέτοιο πλούτο, που «μοσχοβολά» άρωμα Ελλάδας και Ορθοδοξίας;…
Μεγάλην ἐξέφρασεν ἔκπληξιν ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιώ, ἰδοῦσα τῇ ἡμέρᾳ τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους 187… τὴν θεια-Ἀχτίτσα φοροῦσαν καινουργῆ μανδήλαν, καὶ τὸν Γέρο καὶ τὴν Πατρώνα μὲ καθαρὰ ὑποκαμισάκια καὶ μὲ νέα πέδιλα. Τοῦτο δὲ διότι ἦτο γνωστότατον ὅτι ἡ θεια-Ἀχτίτσα εἶχεν ἰδεῖ τὴν προῖκα τῆς κόρης της πωλουμένην ἐπὶ δημοπρασίας πρὸς πληρωμὴν τῶν χρεῶν Διαβάστε περισσότερα
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 