
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: η Μεγάλη Εβδομάδα για παιδιά (κείμενα, έθιμα, κατασκευές για ένα Ορθόδοξο βίωμα των Αγίων Ημερών )

(παλαιότερη ανάρτηση).
.
Καθώς η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα πλησιάζουν, ανασύρουμε πληροφορίες για έθιμα παλαιότερων εποχών,
τότε που όλα μοιάζαν πιο αγνά και όμορφα, πιο κοντά στην Πίστη…
Αναβιώνουμε τα έθιμα αυτά μαζί με τα παιδιά μας και ζούμε το νόημα των ημερών.
Γιατί τα παιδιά μαθαίνουν βιωματικά μέσα από κατασκευές, από τις διηγήσεις που παράλληλα θα ακούσουν, από τις συζητήσεις που θα προκύψουν.
Ας κάνουμε ένα διάλειμα από τις πολλές ασχολίες και τις ατελείωτες ετοιμασίες και ας αφουγκραστούμε τα νοήματα και τα μηνύματα των Αγίων Ημερών, μέσα από τις ιερές ακολουθίες , τα όσα θα διαβάσουμε εμείς και όσα θα διηγηθούμε στα παιδιά μας…
.
.
Η “συγγνώμη” μετά τον Εσπερινό της Συγχωρήσεως, την Κυριακή της Τυρινής
.
“Τέτοια μέρα ,παιδί μου,” λέει ο παππούς,” μαζευόμασταν όλο το χωριό στην εκκλησία και μετά τον Εσπερινό ζητούσαμε συγγνώμη ο ένας από τον άλλο¨.
“Συγχωρεμένα”, έλεγε ο ένας, «συγχωρεμένα», απαντούσε ο άλλος.
.
τηρούμε τα έθιμα της Πατρίδας μας και τα μεταδίδουμε στις επόμενες γενιές!
Το απόγευμα του Σαββάτου του Λαζάρου σε ορισμένες περιοχές του Πόντου τα παιδιά κρατώντας ένα ανθισμένο κλαδί λεύκας και ένα καλαθάκι για να βάζουν μέσα τ’ αυγά που θα μάζευαν, γυρνούσαν τα σπίτια ψάλλοντας την Ανάσταση του Λαζάρου και οι νοικοκυρές τους έδιναν κουλούρια, «κερκέλια» (η συνταγή εδώ), που τα περνούσαν σε σχοινί η στο κλαδί της λεύκας, αλλά και αυγά.
Στα περισσότερα όμως μέρη του Πόντου το «βάεμαν» γινόταν την Κυριακή μετά την εκκλησία.
Καθαρά Δευτέρα χωρίς λαγάνα γίνεται; Δεν γίνεται!
Και γιατί να μην την φτιάξουμε μόνοι μας στο σπίτι, με αγνά υλικά και με μεράκι; Έτσι μεταδίδουμε και στα παιδιά μας την τιμή στις παραδόσεις μας και γευόμαστε αυτό το ιδιαίτερο ψωμί που συνηθίζουμε να τρώμε μόνο την Καθαρά Δευτέρα.
Ας δούμε την ιστορία της λαγάνας και ας περάσουμε μετά στην συνταγή μας.
ένα κείμενο για το πέταγμα του χαρταετού, αλλά και την αξία της προσπάθειας και της επιμονής…
αφιερωμένο στον Πατέρα μου, που πάντα μας διηγείται πώς έφτιαχναν και πετούσαν τους αετούς τους, κάθε χρόνο στο χωριό. Με πενιχρά μέσα, αλλά με πολύ μεράκι και λαχτάρα, τους ετοίμαζαν για την καθαρά Δευτέρα και κάνανε αγώνες . Αλεξία momyof6
– Βοήθησε με, Χαρούλα, νά πετάξω τον αετό μου, είπε ο Νίκος στην αδελφούλα του, άφού προσπάθησε νά τον πετάξη μόνος του και δεν τό έκατάφερε.
Ο αετός έσερνόταν επάνω στη γη.
Ή Χαρούλα έτρεξε με πολλή προθυμία, επήρε τον αετό, υψηλά και τον άφησε νά πετάξη. Άλλα αλλά ο Νίκος δέν έπρόλαβε νά τρέξη και ο αετός έπεσε πάλι καταγής.
-Αδέξια πού είσαι, καημένη ! είπε ό Νίκος.
-Σε αυτό δεν πταίω εγώ, αποκρίθηκε ή Χαρούλα. Τό σφάλμα είναι δικό σου, πού δεν έτρεξες αμέσως, μόλις άφήσα τον αετό .
–Προσπαθήστε πάλι, παιδιά, είπε ό θειός τωνπαιδιών , πού έκαθόταν μπροστά στη θύρα και παρακολουθούσε τό παιγνίδι των παιδιών .
(αναδημοσίευση της περσινής ανάρτησης)
Φέτος θα φτιάξουμε τις δικές μας λαγάνες!!!μπορούμε να τις ετοιμάσουμε από τις προηγούμενες μέρες και να τις διατηρήσουμε στην κατάψυξη μέχρι την Καθαρά Δευτέρα, για να τις πάρουμε μαζί μας στις εξορμήσεις μας για το πέταγμα του χαρταετού. Αποψύχοντάς τες, είναι (σαν) ολόφρεσκες.
Μια συνταγή για λαγάνα πολύ νόστιμη,
ένα αφιέρωμα που ελπίζω να σας φανεί χρήσιμο, ώστε να φτιάξετε με τα παιδιά την δική σας κυρα Σαρακοστή και να μάθετε την ιστορία της! Αλεξία
Έφτασε η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής.
Στα παιδιά δεν αρέσουν τα πολλά λόγια και οι θεωρίες και προτιμούμε τη »βιωματική » μάθηση. Η Κυρά Σαρακοστή λοιπόν είναι ένα παλιό ελληνικό έθιμο που έπαψε να τηρείται στις μέρες μας . Στην ουσία είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που είχαν οι παλιοί για να μετρούν τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Οι εβδομάδες είναι επτά, γιαυτό και η Κυρά Σαρακοστή έχει επτά πόδια. Ένα πόδι για κάθε εβδομάδα.
Η Κυρά Σαρακοστή έχει σταυρωμένα τα χέρια της, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί δεν μιλάει και γιατί νηστεύει, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει. Όλα αυτά γιατί η περίοδος μέχρι το Πάσχα στην ουσία σημαίνει στροφή στον εσωτερικό μας κόσμο με σκοπό την κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο των τροφών αλλά και των κακών μας συνηθειών: δεν βλέπουμε δηλαδή, δεν