Ναυάγιο…

 

Ναυάγιο…
κι όμως στέκει εκεί ολόρθο,
αγέρωχο,
σε πείσμα του χρόνου
σε πείσμα του καιρού
και της φθοράς …

 

Advertisements

Καθαρθῶμεν τὰς αἰσθήσεις…

 

(Από τον Αναστάσιμο Κανόνα που ψάλλεται στον Όρθρο της Αναστάσεως)

 

Ας καθαρίσουμε τις αισθήσεις μας

και θα δούμε

μέσα στο απρόσιτο φως της Αναστάσεως

τον Χριστό ολόλαμπρο.

Και θα Τον ακούσουμε να μάς λέει

“Χαίρετε”

ενώ θα ψάλλουμε ύμνο επινίκιο.

.

“Βρέφος βλέπω καὶ Θεόν μου γνωρίζω … “

.

.

(ένα καταπληκτικό κείμενο, με την Θεολογία των Χριστουγέννων- κοιτώντας το βρέφος Ιησού…)

.

Βρέφος βλέπω καὶ Θεόν μου γνωρίζω,

βρέφος θηλάζον καὶ τὸν κόσμον διατρέφον,

βρέφος κλαυθμυρίζον καὶ κόσμῳ ζωὴν καὶ χαρὰν χαριζόμενον,

βρέφος σπαργανούμενον καὶ τῶν σπαργάνων με τῆς ἁμαρτίας λυτρούμενον,

Ταξιδεύοντας…

.

.

Διαδρομές του νου

Ταξίδια του μυαλού

Επιθυμίες που εκπληρώνονται

Αποστάσεις που καλύπτονται…

.

“Η Παναγία σ’ όλα στάθηκε τύπος και υπογραμμός για τις καλές γυναίκες…

ένα κείμενο που μίλησε στην ψυχή μου, ως γυναίκα και μάνα…καταπληκτικός, όπως πάντα, ο Φώτης Κόντογλου, γράφει:

“Η Παναγία σ΄ όλα στάθηκε τύπος και υπογραμμός για τις καλές γυναίκες, στη φρονιμάδα, στην ταπείνωση, στην υπομονή, στην αγιότητα, στην αφοσίωση και στη νοικοκυροσύνη….”

.

Πόσο συγκινητικό είναι να βλέπει κανένας την Παναγία να ετοιμάζει με τα άχραντα χέρια της το σπίτι της, το κλινάρι της, τις λαμπάδες, το θυμιατήρι με το λιβάνι, και ότι άλλο χρειαζότανε για την κηδεία της.

 

Από μικρό κορίτσι αγαπούσε την εργασία και ολοένα δούλευε, πότε γνέθοντας, όπως στον Ευαγγελισμό που τη βρήκε ο Αρχάγγελος με τη ρόκα στο χέρι, πότε ράβοντας η ίδια τα φορέματα της, ως « ιμάτια αυτόρραφα αγαπώσα », κι υστερώτερα, σαν γεννήθηκε ο Χριστός, υφαίνοντάς του τον «άρραφον» εκείνον χιτώνα που του τον βγάλανε την ώρα που τον σταυρώσανε, και που ήταν τόσο έμορφος, ώστε κι οι στρατιώτες δεν θελήσανε να τον σχίσουνε, όπως κάνανε για τα άλλα ρούχα, αλλά είπανε να βάλουνε κλήρο σε όποιον λάχει, όπως γράφει ο ίδιος ο Ιωάννης, ο ψυχογιός της.

 

Η Κοίμηση της Θεοτόκου (για παιδιά)

.

(η ιστορία της Κοίμησης της Θεοτόκου με απλά, κατανοητά λόγια – μια ανάρτηση φτιαγμένη  με αγάπη για τα παιδιά )

.

Στις 15 Αυγούστου γιορτάζεται πανηγυρικά σ’ όλον τον κόσμο η Κοίμηση* της Θεοτόκου, η μεγαλύτερη απ’ όλες της θεομητορικές γιορτές.

Τρεις μέρες πριν από την κοίμησή της , και ενώ η Παναγία προσευχόταν στο σπίτι της, την επισκέφτηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ: «Χαίρε Κεχαριτωμένη, (της είπε). Σε  τρεις μέρες θα φύγεις από τον κόσμο αυτό. Θα έρθει ο Υιός σου και θα παραλάβει την ψυχής σου» και της έδωσε έναν κλάδο απόφοίνικα, σύμβολο ζωής και αθανασίας.

 

Τα φιδάκια της Παναγίας (ιστορία για παιδιά, φωτο και βίντεο)

(γραμμένο με αγάπη για τα παιδιά).

Τα φιδάκια της Παναγίας, στο Μαρκόπουλο της Κεφαλληνιάς: ένα θαύμα που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες και συγκινεί κάθε πιστή ψυχή… ένα κείμενο που έγραψα για τα παιδιά, φωτογραφίες και βίντεο 

.

Αυγουστιάτικο απόγευμα και η Παράκληση της Παναγίας στην εκκλησία του χωριού μόλις τελείωσε. Ο Ιωάννης, ο Πέτρος και η Μαρία ,αφού προσκύνησαν την ομορφοστολισμένη εικόνα της Κοίμησης,  παίρνουν το δρόμο για το σπίτι τους με τον παππού και τη γιαγιά τους.

-Παππού, να πάμε από το δρόμο με τα εκκλησάκια, για να ανάψουμε και τα καντηλάκια; φωνάζει χαρούμενα η Μαρία.

Μάνα μου Παναγία…

(παλιότερο , αγαπημένο μου κείμενο…)

.

.

Μάνα μου Παναγία, σου μιλώ σαν μάνα…

λίγες σκέψεις και λίγα άτεχνα λόγια, ως έκφραση της ευγνωμοσύνης μου για την βοήθεια της Παναγίας μας στον αγώνα της μητρότητας

.

Μάνα Παναγία, σε Εσένα προστρέχουμε, γιατί μας νιώθεις σαν μάνα…

Σε Εσένα, γλυκιά Παναγία, προστρέχει ο πιστός λαός Σου ολοχρονίς και περισσότερο αυτές τις μέρες του ευλογημένου μήνα Σου. Και απολαμβάνει τις ευλογίες που σκορπάς απλόχερα, «προς το συμφέρον της αιτήσεως».

Οι μάνες , όμως, θαρρώ πως σε νιώθουμε πιο κοντά μας. Γιατί και εσύ έγινες μητέρα και απευθυνόμαστε στη Χάρη Σου και τολμάμε να σου μιλήσουμε, ως μάνα σε μάνα…

Συνέχεια EΔΩ →

Λιμάνι της ζωής μου…

.

.

Λιμάνι απάνεμο

απάγκιο

η αγκαλιά Σου,

Μητέρα μου…

.

Ασφαλές καταφύγιο

στις τρικυμίες της ζωής

στη ζάλη των λογισμών

στον αναβρασμό της ψυχής…

.

Η σχέση των παιδιών με τη Θεοτόκο

.

ένα πολύ όμορφο κείμενο για την δημιουργία ισχυρού δεσμού και επικοινωνίας των παιδιών με την Παναγίας μας, από τα πρώτα τους χρόνια

.

«Η Μητέρα του Θεού είναι η χαρά μας και, ως συνάνθρωπος, είναι κοντά σε μας γιατί έχουμε την ίδια φύση, και κάθε χριστιανική ψυχή στρέφεται προς Αυτήν μέ αγάπη» (Άγιος Σιλουανός). Και Αυτήν, όπως τόν Κύριο, τήν αντιλαμβανόμαστε εύκολα ως συγκεκριμένο πρόσωπο. Η αγάπη της Μητέρας του Χρίστου μας οδηγεί προς τόν Υιόν της.

Δεν υπάρχει τίποτε κακό στην προσωπική αγάπη η οποία ξεκινάει ως παιδική στοργή. Η καρδιά του παιδιού τοποθετείται στη σωστή κατεύθυνση, και η καρδιά είναι αυτή που θα προσανατολίσει τον άνθρωπο στην Αλήθεια. Αυτό συνήθως δεν αλλάζει, ακόμη και όταν ένα παιδί μεγαλύτερης ηλικίας κλονίζεται διανοητικά λόγω πνευματικών αμφιβολιών. Μήπως τα ενήλικα μυαλά μας δεν κλονίζονται ποτέ από αμφιβολίες για τη Θεία Πρόνοια;

.

Και η σιωπή ενώνει. ..

.

Να ακούς με τα αυτιά της καρδιάς

Να νιώθεις τους χτύπους της ψυχής

Να διαβάζεις τα λόγια του βλέμματος

.

Ησυχία. ..

.

Ησυχία…
Τόσο γλυκιά

Τόσο αναγκαία

Τόσο πολυπόθητη και περιζήτητη …

.

Πέλαγος. ..

.

Θάλασσα πολυκύμαντη η ζωή.

Φαντάζει αδιάβατη και απαράκλητη

.

Τα αστεράκια τραγουδούν. ..

.

Βράδυ στην εξοχή, ηρεμία και ησυχία…

.
Πριν κοιμηθείς, κάναμε την προσευχούλα μας, είπαμε τα παραμύθια μας, αλλά εσύ άκουγες μια «φασαρία» και με ρώτησες τι είναι:
.

“Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού”

.

το πρώτο μας μπάνιο στη θάλασσα (για φέτος) συμματοδότησε “επίσημα” την αρχή του καλοκαιριού.. Στιγμές αξέχαστες, μοναδικές, μέσα στην ομορφιά της Δημιουργίας, μού θύμησαν το κείμενο που ακολουθεί.  Μακάρι να μπολιαστεί αυτή η αγάπη και στις ψυχές των παιδιών…

.

“Να χαίρεσθε όσα μας περιβάλλουν. Όλα μας διδάσκουν και μας οδηγούν στον Θεό. Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού. Και τα έμψυχα και τα άψυχα και τα φυτά και τα ζώα και τα πουλιά και τα βουνά και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα και ο έναστρος ουρανός. Είναι οι μικρές αγάπες, μέσα απ’ τις οποίες φθάνομε στη μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό. 

.