«ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ» α’

Για πολλούς, αν όχι για τους περισσότερους από τους ορθόδοξους χριστιανούς, η Μεγάλη Σαρακοστή αποτελείται από έναν περιορισμένο αριθμό από τυπικούς κανόνες και διατάξεις όπου κυρίως επικρατεί το αρνητικό στοιχείο, όπως είναι: αποχή από ορισμένα φαγητά, απαγόρευση της ψυχαγωγίας, του χορού και ίσως κάθε θεάματος. Σε τέτοιο δε βαθμό είναι η αποξένωσή μας από το πραγματικό πνεύμα της Εκκλησίας ώστε μας είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβουμε ότι υπάρχει «κάτι άλλο» στη Μεγάλη Σαρακοστή — κάτι χωρίς το οποίο όλες αυτές οι διατάξεις χάνουν πολύ από το νόημά τους. Αυτό το «κάτι άλλο» μπορούμε θαυμάσια να το περιγράψουμε σαν μια «ατμόσφαιρα», σαν ένα «κλίμα» μέσα στο οποίο μπαίνει κανείς, και πάνω απ’ όλα σαν μια κατάσταση του νου, της ψυχής και του πνεύματος η οποία για επτά εβδομάδες διαπερνά ολόκληρη τη ζωή μας. Ας τονίσουμε ακόμα μια φορά ότι ο σκοπός της Μεγάλης Σαρακοστής δεν είναι να μας επιβάλει πιεστικά μερικές τυπικές υποχρεώσεις, αλλά να «μαλακώσει» την καρδιά μας τόσο ώστε να μπορεί ν’ ανοιχτεί στις πραγματικότητες του πνεύματος, ν’ αποκτήσει την εμπειρία της κρυμμένης «δίψας και πείνας» για επικοινωνία με το Θεό.

Μεγάη Σαρακοστή: ένα ταξίδι, ένα προσκύνημα

«Μεγάλη Σαρακοστή, πορεία προς το Πάσχα»

«Όταν κάποιος ξεκινάει για ένα ταξίδι, θα πρέπει να ξέρει που πηγαίνει. Αυτό συμβαίνει και με τη Μεγάλη Σαρακοστή. Πάνω απ’ όλα η Μεγάλη Σαρακοστή είναι ένα πνευματικό ταξίδι, που προορισμός του είναι το Πάσχα, η Εορτή Εορτών». Είναι η προετοιμασία για την «πλήρωση του Πάσχα, που είναι η πραγματική Αποκάλυψη».

Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αρχίσουμε με την προσπάθεια να καταλάβουμε αυτή τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη Σαρακοστή και το Πάσχα, γιατί αυτή αποκαλύπτει κάτι πολύ ουσιαστικό και πολύ σημαντικό για την Χριστιανική πίστη και ζωή μας. […]

διαβάστε περισσότερα

Υπαπαντή: η Ορθόδοξη γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου

Υπαπαντή: τέτοια μέρα ορίστηκε πρώτη φορά να τιμάται η μητέρα στην Ελλάδα το 1929.

Με τα χρόνια όμως και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 , η γιορτή μεταφέρθηκε στη 2η Κυριακή του Μαΐου, όπως εορταζόταν τότε και στην Αμερική.

MOTHERS’ CLUB

Αν είσαι Μητέρα και θέλεις:

-Να χαίρεσαι την οικογενειακή ζωή

-Να νιώθεις δυνατή και ήρεμη

-Να βρίσκεις λύσεις στα θέματα που σε απασχολούν

-Να οργανώσεις την καθημερινότητα

-Να βελτιώσεις την επικοινωνία σου με τα παιδιά και το σύζυγο

-Να χαίρεσαι την κάθε ημέρα, παρ΄ όλες προκλήσεις που προκύπτουν

-Να αναπτυχθείς ως Πρόσωπο

Και γενικά να βρεις ό,τι χρειάζεσαι για να ζεις με Ηρεμία και Δύναμη

.

Τότε έλα στο Mothers΄ Club

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ κλικ ΕΔΩ!

.

Περί ευγνωμοσύνης και δοξολογίας…

Σκεφτόμουν «τι είναι τα Χριστούγεννα» και οι πρώτες λέξεις που ήρθαν στο μυαλό μου είναι ελπίδα, αγάπη και μια αίσθηση ευγνωμοσύνης και δοξολογίας για τον Θεό που έγινε Άνθρωπος και ήρθε στη γη μας για να μάς κάνει κατά χάριν θεούς…

.

Τρία νέα παιδικά βιβλία

Μέσα στο καλοκαίρι αναζητούμε βιβλία που θα μάς χαρίσουν όμορφες και ωφέλιμες ώρες μαζί με τα παιδιά, ενώ παράλληλα θα μάς δώσουν τη δυνατότητα και την προτροπή να συζητήσουμε κάποια θέματα μαζί τους.

Σάς παρουσιάζουμε τρία νέα βιβλία που μάς κρατούν συντροφιά αυτές τις μέρες!

Τρία βιβλία για μικρά- και μεγάλα παιδιά

Πάντοτε αγαπούσα το διάβασμα και την ίδια αγάπη προσπαθώ να μεταδώσω και στα παιδιά μου. Η επιλογή αξιόλογων και ωφέλιμων βιβλίων είναι υποχρέωση των γονέων και χαίρομαι πολύ όταν κυκλοφορούν νέοι τίτλοι με περιεχόμενο και ουσία. Κάποιες από τις νέες κυκλοφορίες που διαβάσαμε πρόσφατα σάς παρουσιάζουμε σε αυτή την ανάρτηση.

Καλή Ανάσταση!

Τις θερμότερες ευχές μου

για Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!

 

Ακόμη και σε συνθήκες πρωτόγνωρες και δυσχερείς

η χάρη του ανασταντος Κυρίου

η χαρά της Λαμπρής

και το Άγιο Φως

ας γεμίσουν τις ψυχές μας,

τα σπίτια μας

και τον κόσμο όλο.

Με την αγάπη μου,

Αλεξάνδρα Χ.Τ. 18/4/2020

 

Προσκυνώντας τις εικόνες στην οθόνη…

 

Δεν ξέρω τι να σκεφτώ με αυτή την χαριτωμένη κίνηση:

Στην οθόνη του υπολογιστή εμφανίζεται η εικόνα της Παναγίας μας, καθώς ψάλλεται ο Ακάθιστος Ύμνος κεκλεισμένων των θυρών, λόγω των περιοριστικών μέτρων,  και το μικρούλι μου ζητά να την προσκυνήσει επανειλημμένα… τον σηκώνω και την φιλά πολλές φορές … Και σε λίγο έρχεται ξανά και ξανά και προσκυνά την Μητέρα μέσα από  την οθόνη…

Κυριακή πρωί,  παρακολουθούμε την Θεία Λειτουργία πάλι από τον υπολογιστή. Και πάλι το μικρούλι ζητά να προσκυνήσει τους αγίους που προβάλλονται και να φιλήσει τον παππούλη που λειτουργεί και μας ευλογεί από μακριά…

Του εγκλεισμού…

Στο σπιτι μέσα το κλειστό 

πόσα να χωρέσουν;

Σκέψεις, ειδήσεις, συναισθήματα,

άνθρωποι και αισθήματα

κινούνται κι αλληλεπιδρούν

σε ρυθμούς άλλους γοργούς 

κι άλλοτε ήπιους.

Όταν σηκώνω «σταυρό» μέσα στην οικογένειά μου…

Είναι οι άλλοι ο σταυρός μας; ..

"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου"

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, η Γ’ Κυριακή της Σαρακοστής…

.

Κάποιες φορές αντιπαραβάλουμε τον «σταυρό» που κουβαλάμε με τον Σταυρό του Κυρίου.

Προσωπικά, δεν το τολμώ εύκολα. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω ως «σταυρό»κάποιες δυσκολίες, γιατί δεν ξέρω αν δεν είμαι και εγώ μέρος του προβλήματος,

αν δεν έχω συντελέσει έτσι ώστε να εκδηλωθούν αυτές οι δύσκολες καταστάσεις,

αν δεν συνέβαλα και εγώ σ΄αυτές,

αν οι επιλογές μου δεν έφεραν αυτά τα αποτελέσματα που τώρα βιώνω και τα αποδίδω στην «κακιά μου τύχη» ή τα χαρακτηρίζω ως «δοκιμασίες από το Θεό»…

.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 378 επιπλέον λέξεις

Ο σταυρός ο δικός μας και ο Σταυρός του Χριστού…

Ας μας δίνει δύναμη και ταπεινό φρόνημα και ελπίδα ο Σταύρος του Κυρίου μας!….

"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου"

.

.

«Εἶπεν ὁ Κύριος ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησά­σθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐ­τοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐ­τοῦ σῶσαι, ἀ­πολέσει αὐτήν ὃς δ᾿ ἂν ἀ­πολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕ­νεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. τί γὰρ ὠφελήσει ἄν­­­θρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ­ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐ­τοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ­ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐ­τοῦ;»

Συμβαίνει συχνά να αναφερόμαστε στον «σταυρό» που κουβαλάμε- είτε αυτός είναι οι δυσκολίες που περνούμε είτε οι άνθρωποι που μάς κάνουν τον βίο αβίωτο (ή έτσι νομίζουμε…).

Χθες, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, διαβάστηκε το παραπάνω ευαγγελικό ανάγνωσμα στου ναούς (ολόκληρο εδώ).

Αναζητώντας μια ανάλυση του κειμένου, διάβασα και την ακόλουθη ερμηνεία, που με τρόπο εύστοχο τοποθετεί τα πράγματα στην σωστή τους βάση.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 393 επιπλέον λέξεις

Μάνα…

"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου"

Πού να βρω λόγια

να υμνήσω την Μάνα;

Πού να βρω λέξεις

να αποδώσω το μεγαλείο της

την τιμή της αποστολής της

την ευθύνη

την ανταπόδοση την αβέβαιη

το πολύμοχθο έργο της;…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 118 επιπλέον λέξεις

«Το φως των Χριστουγέννων το αληθινό»

 

Ετοιμαζόμαστε για τα Χριστούγεννα και τα φώτα κυριαρχούν ως στολισμός στα σπίτια μας και σε όλους τους χώρους. Τα πολύχρωμα λαμπάκια και οι φωτισμοίείναι ιδιαίτερα αγαπητοί στα παιδιά και σε όλους.

Θυμόμαστε όμως να αφήσουμε χώρο στην ψυχή μας και για το Φως το αληθινό των Χριστουγέννων ή όλα αυτά τα «εξωτερικά» στολίδια εισχωρούν μέσα της και αφήνουμε απ΄έξω το Φως της Άγιας Νύχτας;…

Μια ιστορία για το αληθινό Φως των Χριστουγέννων, που μπορούμε να το βρούμε και να το κρατήσουμε μέσα μας μέσω της αγάπης και της ανιδιοτελούς προσφοράς προς τον συνάνθρωπο, μέσω της προσωπικής μας σχέσης με το Θείο Βρέφος.

 

Δεκέμβριος: ο μήνας της Γεννήσεως του Χριστού

 

Καλώς ήρθες Χειμώνα!

Στο σπίτι μέσα το ζεστό
η παγωνιά δεν μπορεί να εισβάλει.

Στην ψυχή την θερμή
από αγάπη Θεού
ο κόσμος δεν μπορεί να μπει