Μια εκδρομή- προσκύνημα στην Αγία Θεοδώρα του Βάστα

 

Καθώς φθινοπωριάζει  μπαίνουμε πλέον σε άλλους ρυθμούς, αφήνουμε πίσω μας την ανεμελιά του καλοκαιριού και ακολουθούμε αναγκαστικά την καθημερινότητα που μάς επιβάλει το σχολείο και οι πολλές υποχρεώσεις… Οι φωτογραφίες που μένουν ως ενθύμιο από ταξίδια και εκδρομές είναι για εμένα μια παρηγοριά σε περιόδους όπου μακροχρόνια δεν μπορούμε να “αποδράσουμε” για λίγο από το σπίτι μας και να επισκεφτούμε άλλα μέρη, σαν μια μικρή ανάπαυλα από το άκαμπτο πρόγραμμα του χειμώνα.

Βλέποντας φωτογραφίες παλιότερων χρόνων, βρήκα και αυτές από το προσκύνημα που αξιωθήκαμε να κάνουμε στην Αγία Θεοδώρα της Βάστας. Και καθώς πριν λίγες μέρες (11 Σεπτεμβρίου) τιμήθηκε η μνήμη της , σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας λίγες φωτογραφίες και πληροφορίες για το βίο της και το προσκύνημα.

Καλό μήνα! με εικόνες φθινοπωρινές

Καλό και ευλογημένο μήνα!

με όμορφες εικόνες που “έφτασαν” από το χωριό.

 

 

.

Ένας περίπατος κοντά στη Θεσσαλονίκη: αγίασμα Αγίας Παρασκευής και “Λαιμός”

 

Πολύ κοντά στην πόλη της Θεσσαλονίκης βρίσκεται το χωριό της Αγίας Παρασκευής, γνωστό για το Αγίασμα. Η περιοχή είναι ιδιαίτερα ευλογημένη και με την Μονή του Αγ. Ιωάννου Θεολόγου και Αγίου Αρσενίου Σουρωτής. όπου βρίσκεται ο Τάφος του Αγίου Παϊσίου.

Το Αγίασμα και τα δυο εκκλησάκια, 20 λεπτά περίπου έξω από την πόλη, είναι μια ανάσα ζωής για όσους τα επισκέπτονται.

Είναι ένας αγαπημένος προορισμός και για εμάς, καθώς συνδιάζει την χάρη και την ευλογία της Αγίας με ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον, όπου μπορούμε να περπατήσουμε μέσα στο δάσος, να παίξουμε, να κάνουμε πικ νικ κ.λ.π.

 

Λίγο καλοκαίρι ακόμα…

Νιώθω ότι περνάει το καλοκαίρι,

ότι σβήνει σιγά σιγά

με την ημέρα να μικραίνει

και τα μπάνια μας στη θάλασσα να περιορίζονται…

 

Μια βόλτα με το καραβάκι στο Θερμαϊκό

 

 

Εδώ και καιρό θέλαμε να κάνουμε μια βόλτα με το καραβάκι στο Θερμαϊκό και επιτέλους το καταφέραμε- και την χαρήκαμε πολύ!

Οι Κυριακές του καλοκαιριού, που μάς βρίσκουν στο σπίτι μας, είναι μια καλή ευκαιρία για βόλτα στην πόλη, που είναι σχεδόν άδεια, ήρεμη και ήσυχη, και μπορούμε να κυκλοφορήσουμε άνετα με τα παιδιά και το καρότσι.

 

Φωτιές, κραυγές και σιωπές…

 

 

Τα αποκαΐδια που άφησαν οι φωτιές

καίνε ακόμα τις ψυχές…

 

Καπνίζουν τα χαμένα δάση

κλαίνε τα μάτια 

και οι καρδιές

μήπως και σβήσουν οι καπνοί…

 

Τα λουλούδια της γιαγιάς…

 

Όπως τα φρόντιζες εσύ, γιαγιά,

όπως τα αγαπούσες και τα καμάρωνες,

όπως και ο παππούς συνέχισε,

στη μνήμη σου ,

να τα περιποιείται

και δεν τα άφησε να χαθούν

όταν εσύ “ταξίδεψες” για τον Ουρανό…

 

Το αγριολούλουδο…

.

Έσκυψα επάνω σου,

πανέμορφο αγριολούλουδο,

και σε ρώτησα

για της ομορφιάς σου το μυστικό.

.

“Τίποτα δεν ζητώ

παρά το έλεος του Ουρανού επάνω μου:

λίγο νερό για να θρέψω την ύπαρξή μου

και λίγο ήλιο για να αναδειχθεί η μορφή μου…”

 

.

Στον Μελά Καστοριάς (στο σπίτι όπου ο ήρωας άφησε την τελευταία του πνοή…)

Όταν βρεθείς σε εκείνα τα μέρη,

όταν ακούσεις την ιστορία του Παλληκαριού,

δεν μπορεί παρά να ριγήσεις από συγκίνηση,

να νιώσεις μέσα σου το μεγαλείο του Έλληνα

και το χρέος που σε καλεί να είσαι “ετοιμοπόλεμος”‘

ανά πάσα στιγμή, αναλόγως με τις συνθήκες της εποχής…

 

Σε καιρούς όπου αξίες και ιδανικά βάλονται,

μαζί με τα σύνορά μας,

το λαμπρό παράδειγμα του ήρωα

ας στέκει οδηγός για όλους μας και για τα παιδιά μας.

.

Μέρες πασχαλιάτικες!

 

Μέρες γιορτινές, αναστάσιμες!

Διακαινήσιμος Εβδομάδα γύρω μου και μέσα μου (αυτό προσπαθώ… ).

Χρόνος πολύτιμος, σπάνιος,  χαρισμένος απλόχερα στην οικογένεια και στην έσωθεν στροφή…

φωτο Στιγμές #4 : στο χωριό…

 

Βρεθήκαμε στο  χωριό μου για να τιμήσουμε την μνήμη του παππού και οι συγκινήσεις πολλές και πώς να αποτυπωθούν με τον φακό και τα λόγια;…

Λίγες εικόνες από την φύση του ορεινού χωριού και τις ομορφιές του, με την σιγουριά πως, όποιος έχει “χωριό” νιώθει πολύ περισσότερα…

Το εκκλησάκι του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, χτισμένο πάνω στα ερείπια παλαιού ναού, στον τόπο όπου αρχικά βρισκόταν το χωριό.

.

φωτο Στιγμές #3

.

Οι περασμένες μέρες άφησαν όμορφα και γαλήνια συναισθήματα στην ψυχή μου και αναμνήσεις φωτεινές,

όπως οι πρώτες μέρες στην ανοιξιάτικη εξοχή μετά τον εγκλεισμό του χειμώνα…

 

Μικρές εξορμήσεις στην φύση

που αξίζει να απολαμβάνουμε σε κάθε ευκαιρία και να τις εντάσσουμε στο καθημερινό μας πρόγραμμα

ακόμα και αν λασπωθούμε και αν λερωθούμε

(τι αξίζει περισσότερο από την επαφή με την φύση, για τα παιδιά και για εμάς;…)

 

φωτο Στιγμές #1

Καλή εβδομάδα!

Σκεφτόμουν, εδώ και λίγο καιρό,να ξεκινήσω μια σειρά από αναρτήσεις με φωτογραφικές στιγμές που με κάνουν να χαμογελώ- και τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ και μαζί σας.

Με συχνότητα 1 ανάρτηση / εβδομάδα και περιεχόμενο “αυστηρά” φωτογραφικό, χωρίς ή με ελάχιστα λόγια.

Όχι πως οι φωτογραφίες μου έχουν καλλιτεχνικές αξιώσεις, αλλά θεωρώ πως κάθε φωτογραφία, που είναι τραβηγμένη με αγάπη, έχει κάτι να πει στις ευαίσθητες ψυχές… ❤

Πώς σάς φαίνεται η ιδέα;

Ξεκινούμε με μια συλλογή που ονόμασα “πρόγευση καλοκαιριού” .

 

Περιμένοντας το καλοκαίρι…   

Καλώς ήρθες, Άνοιξη!

 

Καλό και ευλογημένο μήνα!

Η άνοιξη ας εισβάλλει στην ζωή και την ψυχή μας

και ας την αναγεννήσει

εν αναμονή της Αναστάσεως…

.

.

Στης εξοχής τις ανάσες …

 

(μια “υπενθύμιση” ,γραμμένη μετά από μια αναζωογονητικό περίπατο στην εξοχή)

 

Βρες χρόνο
για να βγεις στο φως
να δεις τον ήλιο
να σε “δει” ο Θεός…