Μπήκα σήμερα το πρωί στον πανεπιστημιακό μου λογαριασμό να ελέγξω τα εισερχόμενα μηνύματα. Είναι μεγάλος ο αριθμός των μηνυμάτων που έχω κρατήσει και δεν έχω διαγράψει. Επιλέγω συνειδητα να κρατώ κάποια απ αυτά. Είδα εκεί και τα μηνύματα που μάς έστελνε ένας καθηγητής μας που πρόσφατα έφυγε απ’ αυτή τη ζωή. Συγκινήθηκα… Αν τα είχα διαγράψει, δεν θα έμενε κάτι από τα λεγόμενά του, κάτι από την έγνοια του για τους μαθητές του, κάτι δικό του στον υπολογιστή μου…
Διαβάστε περισσότεραΕυχαριστώ την αγαπημένη φίλη Ελευθερία για το ποίημα που μοιράστηκε μαζί μας.
Διαβάζοντάς το μπορείτε να ανακαλύψετε πολλά μηνύματα …
.
Αγαπητό μου παιδί
που περνάς πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη- είτε εξ ανάγκης, λόγω της τηλεκπαίδευσης, είτε πλέον από συνήθεια, είτε από βαρεμάρα…
Άνοιξε λίγο τα παράθυρο και κοίτα τον ουρανό. Βγες στο μπαλκόνι να αναπνεύσεις λίγο αέρα.
Μπορείς για λίγο να ξεκολλήσεις από την οθόνη σου; Μπορείς για λίγο να αφήσεις το κινητό από το χέρι σου;
Ή μήπως νιώθεις ότι κάτι σου λείπει και σε τραβά και πάλι εκεί πίσω, στην οθόνη που έχει γίνει ζωή σου και σε έχει δέσει με τα δικά της δεσμά;
Με την ομορφιά που προβάλει μπροστά σου χαιρεσαι;
Με την εικόνα που βλέπεις ταξιδεύεις νοερά;
Απολαμβάνεις, έστω από μακριά,
το κύμα που σκάει στην ακτή και τα σμιλεμένα βότσαλα;
Μέσα σε όλες τις ανατρεπτικές αλλαγές του τελευταίου διαστήματος του lockdown και του «Μένουμε σπίτι» είναι και η «εισβολή» της οθόνης στο σπίτι μας. Μεγάλο θέμα…
Λίγες σκέψεις μόνον, με αφορμή την κατάσταση που βιώνουν πολλές οικογένειες.
-Πόσες οθόνες να υπάρχουν μέσα σε ένα σπίτι;
-Πόσα παιδιά να ελέγχει ταυτόχρονα μια μάνα, όσο παρακολουθούν τα τηλεμαθήματα;
-Είμαστε όντως υποχρεωμένοι να συμμετέχουμε στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση;
-Το συνολικό αποτέλεσμα θα είναι άραγε θετικό ή αρνητικό για τα παιδιά;
.
Με τόσα ερεθίσματα γύρω μας, που μάς «προσφέρει» η τεχνολογία και ο σύγχρονος τρόπος ζωής, μόνο συγκεντρωμένοι στο νου και στην καρδιά μας δεν μπορούμε να είμαστε αν αφεθούμε στη «δίνη» τους …
Θέλει πολλή αυτοκυριαρχία και εγρήγορση ώστε να παραμένουμε συγκεντρωμένοι στον εαυτό μας και να επιτελούμε το όποιο έργο έχουμε αναλάβει, χωρίς να σκορπούμε τις ψυχικές, νοητικές και σωματικές μας δυνάμεις.
Ειδικά αν είμαστε σε διαρκή «σύνδεση» με το διαδίκτυο, όσο και αν νομίζουμε πως λαμβάνουμε ωφέλιμα στοιχεία, ο διαρκής «βομβαρδισμός» πληροφοριών μάλλον δεν μπορεί να είναι ευνοϊκός για το νου και την ψυχή μας…
Αναλόγως ισχύει και για τα παιδιά μας, που δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν και να αφοσιωθούν στις σχολικές κλπ εργασίες τους, εάν δέχονται συνεχή καταιγισμό εικόνων και ερεθισμάτων από ηλεκτρονικές συσκευές.
Την πιο άθλια «φυλακή»
ίσως την κρατάμε στο χέρι μας…
.
Χωρά στην παλάμη μας
μέσα στην οθόνη μας,
και μπορεί να μάς «ρουφήξει»
πνευματικά και ψυχικά
από τους λόγους του αγίου Παϊσίου:
– Γέροντα, η μέριμνα απομακρύνει πάντοτε από τον Θεό;
– Κοίταξε να σου πω: Ένα παιδάκι, όταν παίζη και είναι αφοσιωμένο στα παιχνίδια του, ούτε καν καταλαβαίνει, όταν ο πατέρας του είναι δίπλα και το χαϊδεύη. Λίγο αν διακόψη τα παιχνίδια του, τότε θα το καταλάβη. Έτσι και όταν έχουμε μέριμνα, δεν μπορούμε να καταλάβουμε την αγάπη του Θεού. Ο Θεός δίνει και δεν το αισθανόμαστε.
Πρόσεξε να μη σπαταλάς τις πολύτιμες δυνάμεις σου σε περιττές μέριμνες και μάταια πράγματα που θα γίνουν όλα σκόνη μια μέρα. Τότε και σωματικά κουράζεσαι και τον νου σου σκορπάς άσκοπα και μετά δίνεις την κούρασή σου με τα χασμουρητά στον Θεό την ώρα της προσευχής, σαν την θυσία που έκανε ο Κάιν. Επόμενο είναι τότε και η εσωτερική σου κατάσταση να είναι κατάσταση “Κάιν”, με άγχος και αναστεναγμούς που θα τα προκαλή το ταγκαλάκι που θα είναι δίπλα σου.
Πλεόν τα μεγάλα παιδιά μας δεν ζωγραφίζουν κάρτες- όπως παραδοσιακά φτιάχναμε εμείς για τις μαμάδες μας- αλλά μάς στέλνουν βιντεάκια! ❤
με συγκίνησε πολύ, όταν το είδα στην οθόνη μου…
καθώς και τα λόγια που το συνόδευαν- και τα κρατώ μόνο για εμένα…
Να τα χαιρόμαστε τα παιδάκια μας- και να μάς χαίρονται.
.
.
–Να μου αγοράσεις ένα πιστόλι, για να παίζω…μου είπες. (είσαι δυόμισι, μόλις άρχισες να μιλάς κατανοητά για τους άλλους).
– Δεν είναι καλό, αγόρι μου, το πιστόλι …
-Δεν μιλάει το πιστόλι, μαμά !, με αποστόμωσες.
Τι εννοούσες;
.
.
«Μαμά, όταν μεγαλώσω θα φτιάξω ένα μπλογκ που θα το λένε: «Μαμά σε αγαπώ»
και κάθε μέρα θα γράφω εκεί γιατί σε αγαπώ! «
Κόλλησε η μικρή από τη μαμά της το μικρόβιο του blogging! 🙂
.
Δεν ξέρω αν μεγαλώνοντας θα φτιάξει μπλογκ και αν το ονομάσει με αυτό το όνομα…
Η ασφάλεια των παιδιών συνδυάζεται με την ευκολία μεταφοράς και τοποθέτησης σε διαφορετικά οχήματα στην περίπτωση του πειραματικού καθίσματος που παρουσίασε πρόσφατα η γνωστή σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία Volvo. Η παρουσίαση συμπίπτει με τον εορτασμό των 50 χρόνων έρευνας της εταιρίας για την ασφάλεια των παιδιών στο αυτοκίνητο.
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 