Υπομονή ή ανοχή;…

“Η  πραγματική υπομονή είναι  να αισθάνομαι ενοχή  για  την κατάσταση του  και  να  τον πονάω.

Αυτό  έχει πολλή ταπείνωση και αγάπη, και τότε δέχομαι την Χάρη του Θεού και βοηθιέται και ο άλλος”. (άγιος Παΐσιος)

Όταν αγαπάς, δεν υπομένεις

όποιον και ό,τι αγαπάς…

Όταν αγαπάς,

κινείσαι ελεύθερα, με χαρά

και πρώτα η δική σου ψυχή αναπαύεται και χαίρεται…

Επομένως, όταν λέω ότι “πρέπει να κάνω υπομονή”

μήπως πρέπει πρώτα να δω εάν όντως αγαπώ αληθινά

.

η συνέχεια ΕΔΩ

 

Του εγκλεισμού…

 

Στο σπιτι μέσα το κλειστό 

πόσα να χωρέσουν;

Σκέψεις, ειδήσεις, συναισθήματα,

άνθρωποι και αισθήματα

κινούνται κι αλληλεπιδρούν

σε ρυθμούς άλλους γοργούς 

κι άλλοτε ήπιους.

 

“Μένουμε σπίτι” ως πράξη έμπρακτης αγάπης και ευθύνης

Η τελευταία εβδομάδα του αναγκαστικού εγκλεισμού,οι μέρες της εισβολής του κορωνοιου,έχουν αλλάξει τη ζωή όλων μας

Τα παιδιά μας όμως,  απαιτούν μια σταθερότητα στο πρόγραμμα, ηρεμία μέσα στο σπίτι κι αυτό μας βοηθά  εν τέλει και  μας “αναγκάζει” να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία την κατάσταση.

 

Στον Ακάθιστο Ύμνο…( σκέψεις για το τότε και το τώρα)

 

(λίγες σκέψεις εν όψει του Ακαθίστου Ύμνου, που ψάλλεται και φέτος στους ναούς της Πατρίδας μας)

 

Σε στιγμές κρίσιμες για την τύχη της Αυτοκρατορίας, ο βασιλέας στα χέρια Σου εμπιστεύτηκε την Πόλη Σου, Παναγία μου…

Ο εχθρός προ των πυλών, αλλά δεν δίστασε να την αφήσει στην μητρική φροντίδα της Υπερμάχου Στρατηγού.

Και Εκείνη δεν διέψευσε την πίστη και την εμπιστοσύνη του… με θαυμαστό τρόπο διέλυσε το πλήθος των βαρβάρων και λύτρωσε από τα δεινά τον λαό που με ευλάβεια, σεβασμό και πλήρη αφοσίωση Σου έψαλλαν όρθιοι και κατάκοποι τον Ακάθιστο Ύμνο.

Το θαύμα έγινε!… και το αναθυμόμαστε κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες. Οι ναοί γεμίζουν από πιστούς όλων των ηλικιών που με λαχτάρα και λατρεία στην καρδιά Σου ψάλλουν τα αγαπημένα σου «Χαίρε».

Συνέχεια  ΕΔΩ→

“Με τις προσευχές των παιδιών, μπορούμε να κάνουμε θαύματα!”

Λίγες σκέψεις για την προσευχή των παιδιών και για τη δύναμή της…

.

Ζούμε σε δύσκολες εποχές… ακόμα και αν η δική μας ζωή δεν έχει επηρεαστεί εμφανώς από τις δυσχερείς συνθήκες που επικρατούν στην πατρίδα μας, μια ευαίσθητη ψυχή δεν μπορεί να παραμένει απαθής μπροστά στον πόνο που υπάρχει σε όλο τον κόσμο.

Τα παιδιά μας τα μεγαλώνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και θέλουμε να τα προφυλάξουμε από το κακό και την κακία… πρέπει όμως να τα κρατήσουμε μακριά από τις δυσκολίες των συνανθρώπων μας και σε ποιο βαθμό;… Ερωτήματα που με προβληματίζουν καθώς μεγαλώνουν και τα δικά μου παιδιά. Θεωρώ πως, όσο περνούν τα χρόνια, είναι συνετό να ενημερώνονται από εμάς για τα γεγονότα που συμβαίνουν στον πλανήτη μας, να μην μένουν απαθή , να αποκτούν “αντισώματα” για να βγουν έτοιμα στην ζωή.

 η συνέχεια ΕΔΩ

Παραμονή Πρωτοχρονιάς…

 

Οι μέρες οι γιορτινές κυλούν γρήγορα, όπως όλες οι μέρες χαράς!

Μένουν στην μνήμη και στην ψυχή στιγμές όμορφες και χάρες πνευματικές,

που είθε να μάς ακολουθούν και να μάς εμπνέουν μέσα στη νέα χρονιά…

Φτάσαμε ήδη στην παραμονή της πρωτοχρονιάς

και ανασύρω δυο αγαπημένα κείμενα που αναφέρονται σε αυτή την ημέρα. 

 

“‘Ορεξη να ΄χεις για Θεό”

 

.

Ένα από τα πιο δυνατά βιβλία που έχω διαβάσει…

.

Όρεξη να ΄χεις για Θεό και θα τον βρεις παντού…

στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου

και κυρίως στο πρόσωπο των αναξιοπαθούντων.

.

“Το φως των Χριστουγέννων το αληθινό”

 

Ετοιμαζόμαστε για τα Χριστούγεννα και τα φώτα κυριαρχούν ως στολισμός στα σπίτια μας και σε όλους τους χώρους. Τα πολύχρωμα λαμπάκια και οι φωτισμοίείναι ιδιαίτερα αγαπητοί στα παιδιά και σε όλους.

Θυμόμαστε όμως να αφήσουμε χώρο στην ψυχή μας και για το Φως το αληθινό των Χριστουγέννων ή όλα αυτά τα “εξωτερικά” στολίδια εισχωρούν μέσα της και αφήνουμε απ΄έξω το Φως της Άγιας Νύχτας;…

Μια ιστορία για το αληθινό Φως των Χριστουγέννων, που μπορούμε να το βρούμε και να το κρατήσουμε μέσα μας μέσω της αγάπης και της ανιδιοτελούς προσφοράς προς τον συνάνθρωπο, μέσω της προσωπικής μας σχέσης με το Θείο Βρέφος.

 

“Χριστός γεννάται σήμερον… για τα παιδιά όλου του κόσμου”

.

Τα παραδοσιακά κάλαντα κρύβουν μέσα τους πολλές αλήθειες.

Με ανεπιτήδευτο τρόπο μιλούν για σημαντικά γεγονότα, για θέματα θεολογικά και απευθύνονται σε απλούς ανθρώπους που εκλαμβάνουν τα μηνύματά τους με απλότητα καρδίας…

.

Μέσα από το όμορφο αυτό βιβλίο, που το χαρήκαμε ιδιαιτέρως με τα μικρά μας, και με “οδηγό” τα κάλαντα σε πλήρη μορφή, μιλήσαμε ακόμη μια φορά για το κοσμοσωτήριο γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού μας.

.

“Μια Χριστουγεννιάτικη κατασκήνωση”

 

Πλησιάζουν Χριστούγεννα και τα αναγνώσματά μας επιλέγουμε να είναι χριστουγεννιάτικα, για να ετοιμαστούμε το κατά δύναμιν για τη μεγάλη εορτή.

Με πολλή χαρά και ενδιαφέρον διαβάσαμε μαζί με τα παιδιά το νέο βιβλίο που κυκλοφόρησε από την Ελληνοεκδοτική και αναφέρεται σε μια πολύ ευχάριστη δραστηριότητα: ημερήσια κατασκήνωση στην ενορία τις ημέρες του Δωδεκαήμερου! Τι όμορφη ιδέα!!!

Δεκέμβριος: ο μήνας της Γεννήσεως του Χριστού

 

Καλώς ήρθες Χειμώνα!

Στο σπίτι μέσα το ζεστό
η παγωνιά δεν μπορεί να εισβάλει.

Στην ψυχή την θερμή
από αγάπη Θεού
ο κόσμος δεν μπορεί να μπει

Η τήρηση της νηστείας κατά την διάρκεια του θηλασμού

“Η νηστεία είναι θέμα πίστεως.

Αν δεν έχετε πίστη μην νηστεύετε”,

έλεγε ένας Γέροντας…

 

η άποψη ενός Γέροντα και η άποψη ενός παιδιάτρου

(Μετά από προσωπική αναζήτηση για το θέμα αυτό και έχοντας διαβάσει αρκετά κείμενα, τα οποία οδηγούν προς την ίδια κατεύθυνση, έγραψα παλιότερα την ακόλουθη ανάρτηση. Πάντοτε χρειάζεται η συμβουλή και η καθοδήγηση διακριτικού πνευματικού.)

“΄Ηταν Μεγάλη Τεσσαροκοστή, μία χριστιανή θήλαζε το παιδί της και τηρούσε τη νηστεία. Ωστόσο, ο ιατρός, της είπε να τρώει απ’ όλα, διότι θηλάζει και η κατάλυση δεν είναι αμαρτία. Η γυναίκα υπάκουσε και σε μία εβδομάδα στέρεψε το γάλα της και άρχισε να δίνει στο παιδί γάλα του εμπορίου. Στενοχωρήθηκε πολύ. Η συνείδηση την έλεγχε. Κατάλαβε ότι κάποια σοβαρή αμαρτία είχε κάνει και άρχισε να ψάχνει για έναν καλό πνευματικό. Της συνέστησαν τον πατέρα Σίμωνα. Πήγε στον Γέροντα και εξομολογήθηκε.

η συνέχεια ΕΔΩ

“Το παραμύθι της Ανάσας”

 

Ένα ακόμη βιβλίο της Ελληνοεκδοτικής που αγάπησαν τα μικρά μας!

Τους το διάβασα και το άκουσαν με πολύ ενδιαφέρον και ζητούν πολλές φορές να το ακούσουν ξανά. Ζητούν και από τη γιαγιά να τους το διαβάσει και εκείνη το “ενέκρινε” ως ‘έμπειρη παιδαγωγός.

Αναφέρεται αρχικά στο ανθρώπινο σώμα, το οποίο το παρομοιάζει με Κάστρο, ενώ παράλληλα παρουσιάζει τον Βασιλιά του Κάστρου, τις Κόρες του κλπ που προκαλούν το ενδιαφέρον του παιδιού χωρίς να το κουράζουν με θεωρητικά κείμενα.

Έτσι τα παιδιά αντιλαμβάνονται τις βασικές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος μέσα από την πλοκή της διήγησης και τις κατανοούν με ευκολία.

 

“Το ημερολόγιο ενός εξερευνητή” #1 & #2

 

Δυο ακόμη βιβλίο της Ελληνοεκδοτικής που αγάπησαν τα παιδιά και τα διάβασαν με πολύ ενδιαφέρον!

Είναι συνηθισμένος πλέον τίτλος για παιδικό βιβλία το “Ημερολόγιο”.  Είδα όμως ότι αυτά τα δυο συγκεκριμένα βιβλία είναι πραγματικά αξιόλογα και με εύληπτο τρόπο μπορούν να δώσουν πολλές γνώσεις στα παιδιά, ενώ ταυτόχρονα τα διασκεδάζουν.

Πρόκειται για καλοδουλεμένες ιστορίες μυστηρίου με πολλές προεκτάσεις,με συναρπαστική πλοκή που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον, ενώ οι πληροφορίες και η αγωνία αυξάνονται καθώς προχωρά η διήγηση.

“Παιδί και αετός”

.

Με έμμετρο λόγο και παραστατική εικονογράφηση,

παρουσιάζεται η επικοινωνία ενός παιδιού με τον βασιλιά των πτηνών

και δίνονται πολλά μηνύματα που μπορούν να αγγίξουν την παιδική ψυχή

αλλά και κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη.

.

Τελικά, ποιος είναι ο προορισμός μας;

Και πώς θα μπορέσουμε να γίνουμε “αετοί υψιπετείς”

όπως οι Άγιοι, που ξέφυγαν από την “βαρύτητα” της γης και,

όντας ακόμη εν ζωή, πλησίασαν τον Ουρανό;…

.