Μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα…

 

Οι μέρες πέρασαν...

Σε 4 μέρες θα ξημερώσει Χριστούγεννα!

Σκεφτόμουν… Πόσο έτοιμη είμαι;

Τι έκανα για να ζήσω την μέρα αυτή την πανεφρόσυνη;

Και τι νόημα έδωσα σε αυτή την προετοιμασία;

Τι μήνυμα πήραν τα παιδιά μου από την αναμονή αυτή;

Τι  σημαίνουν για τα ίδια “Χριστούγεννα”;

…

“Τα παιδιά με αναπηρίες”

 

 

Ένα ποίημα γραμμένο από ένα παιδί

με αγάπη για όλα τα παιδιά,

με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (3 Δεκεμβρίου)

 

Τα παιδιά με αναπηρίες

έχουν κάποιες δυσκολίες.

Δεν μπορούν να περπατήσουν,

να δουν και να μιλήσουν.

 

Από τη βάπτιση του μωρού μας

 

 

Το μικρούλι μας βαπτίστηκε!

“Μπήκε στο δρόμο του Θεού”, όπως λένε.

Έλαβε τη Χάρη του Μυστηρίου του Βαπτίσματος και του Χρίσματος και ευχόμαστε να τη διατηρήσει για όλη του την ζωή… να διατηρήσει “αμόλυντο” το λευκό χιτώνα” της ψυχής του και να πολλαπλασιάζει τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, που έλαβε με το Άγιο Χρίσμα.

 

Για το “πρόγραμμα” του μωρού και τον θηλασμό

(λίγες σκέψεις περί θηλασμού και “προγράμματος” του μωρού)

 

Συζητούσα σήμερα με την μητέρα μου για το “πρόγραμμα” του μωρού μας.

Η αλήθεια είναι πως, αν και σαραντίσαμε και περίμενα πως σταδιακά θα άρχιζε να μπαίνει σε κάποιο “πρόγραμμα”, να αραιώνει τα γεύματά του και  να κοιμάται περισσότερες συνεχόμενες ώρες το βράδυ, χωρίς να ξυπνάει για να θηλάσει, αυτό δεν έχει συμβεί.

Ωστόσο, είναι ένα μωρό ήρεμο, και για ένα 12ωρο – κατα τις βραδινές ώρες- κοιμάται συνεχώς, ξυπνώντας μόνο κάποιες φορές για να φάει.

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι γιατί; Τα περισσότερα παιδιά μας έμπαιναν γρήγορα σε “πρόγραμμα” και δεν απαιτούσαν πολλές ώρες θηλασμού, ενώ σταματούσαν σύντομα τα νυχτερινά γεύματα.

 

Σαράντα μέρες μοναδικές : η λοχεία μας

Σαραντίσαμε!
Περάσαμε και αυτό το στάδιο, δόξα τω Θεώ.

Κύλισαν οι σαράντα μέρες της λοχείας , πήραμε την ευχή του σαραντισμού και θα μπορούμε να εκκλησιαζόμαστε, να συμμετέχουμε στη λατρευτική ζωή της εκκλησίας και να κυκλοφορούμε περισσότερο εκτός σπιτιού. Ετοιμαζόμαστε πλέον για τη βάπτιση!

Ήταν μια όμορφη περίοδος, που θα αναπολώ με αγάπη, όπως και την περίοδο της εγκυμοσύνης.

 

Οργανώνοντας την καθημερινότητα σε ένα τετράδιο

 

Η ανάρτηση αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί επ΄ ουδενί με σχετικές αναρτήσεις οργάνωσης της καθημερινής οικογενειακή ζωής και του νοικοκυριού. 🙂

Προσωπικά, δεν είμαι από τους πλέον οργανωτικούς τύπους, αυτό το έχω δηλώσει και ΕΔΩ.

Ωστόσο σε μια μεγάλη οικογένεια, με διαφορετικές ηλικίες παιδιών και πολλές υποχρεώσεις, κάτι πρέπει να γίνει για να οργανωθεί η καθημερινότητα, οι ατέλειωτες δουλειές και να μην επικρατεί το χάος από χαρτάκια και σημειώσεις που σκορπίζονται εδώ και εκεί- και εν τέλει συχνά χάνονται… 

 

Οι πρώτες μέρες με το μωρό – μια μοναδική εμπειρία για όλη την οικογένεια

(λίγες σκέψεις για την λοχεία…)

 

Οι πρώτες μέρες με το μωρό στο σπίτι είναι μια μοναδική εμπειρία, μια θαυμαστή “περιπέτεια”, ακόμα και για έμπειρους γονείς. ‘Ετσι νιώθω ακόμα μια φορά που αξιωθήκαμε να κρατήσουμε στα χέρια μας ένα νεογέννητο.

Φυσικά δεν μπορούν να συγκριθούν με την απειρία των -πρώτη- φορά -γονιών, αλλά πάντα κάθε αρχή έχεις τις ιδιαιτερότητές της και τι απαιτήσεις της, ενώ οι συγκινήσεις ποτέ δεν απουσιάζουν.

Είναι μοναδικές αυτές οι πρώτες μέρες με το νεογέννητο στο σπίτι. Συναισθήματα πολλά κατακλύζουν όλα τα μέλη της οικογένειας, θαυμασμός και συγκίνηση μπροστά στο θαύμα της νέας ζωής που πλέον κρατούν στην αγκαλιά τους. 

 

“Παντρεύτηκα τη δόξα της Πατρίδας!”

 

Διηγούνταν ένας αξιωματικός, σε ομιλία του…

“Επισκέφτηκα κάποτε ένα ήρωα,ανάπηρο πολέμου, στο σπίτι του.

Κάποια στιγμή σηκώθηκε και μόνος του, με το ξύλινο πόδι του,

πήγε μέχρι το διπλανό δωμάτιο για να βρει και να μου φέρει

κάποιες παλιές φωτογραφίες από τον Πόλεμο.

‘Εμεινα για λίγα λεπτά μόνος μου με τη γυναίκα του 

και τότε βρήκα την ευκαιρία να της απευθύνω μια ερώτηση

που με ενδιέφερε και με απασχολούσε:

 

Καλώς ήρθες, μωράκι μας!

Τι λόγια να βρεις  για να εκφράσεις

αυτό που νιώθεις,

αυτό που βίωσες και βιώνεις

με τον ερχομό του “νέου ανθρώπου” στον κόσμο;…

 

Καλώς ήρθες, Οκτώβρη!

Λαμπερός πρόβαλε ο Οκτώβρης.

Με γέλιο ουρανού

με λάμψη ήλιου

αποχαιρετούμε τον Σεπτέμβρη

περιμένοντας το μικρό καλοκαιράκι του Αη Δημήτρη-

μια αναλαμπή πριν οδεύσουμε ολοταχώς προς το χειμώνα.

 

Καλώς ήρθες, Οκτώβρη!

Μαζί σου περιμένω

το πρώτο κλάμα του μωρού μου το ελπιδοφόρο 

που σαν χαράς τραγούδι θα ακουστεί.

 

Ευτυχώς που ταξιδεύει η ψυχή…

.

Εκεί που δεν μπορείς να βρεθείς

να σταθείς δίπλα σε πρόσωπα αγαπημένα

που έφυγαν για πάντα σε μέρη μακρινά

.

25 ιδέες και συνταγές για νόστιμο και υγιεινό κολατσιό για το σχολείο

 

Με το ξεκίνημα των σχολείων, οι δραστηριότητες και οι υποχρεώσεις των παιδιών αυξάνονται και πάλι –  και η ανάγκη τους για ενέργεια αυξάνεται αναλόγως!

Το κολατσιό είναι το «καύσιμο» για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην παρακολούθηση των μαθημάτων και σε όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητές τους. Οφείλει πάντα να είναι όσο το δυνατόν πιο υγιεινό και ωφέλιμο για τον οργανισμό τους.

Μπορεί το πρωινό ξύπνημα να είναι δύσκολο και για εμάς και για τα παιδιά σας και ο χρόνος προετοιμασίας στην εκκίνηση της ημέρας να είναι ελάχιστος, ωστόσο αξίζει τον κόπο να είμαστε οργανωτικοί ώστε το παιδί  να μην καταφύγει σε τυποποιημένα σνακ (θερμιδικές βόμβες, γεμάτα ανθυγιεινά συστατικά), βλαβερά για την υγεία του αλλά και για την οικονομία του σπιτιού.

Στην ανάρτηση αυτή συγκέντρωσα ιδέες και συνταγές για απλά, εύκολα και υγιεινά σνακ, που γίνονται με λίγα υλικά και σε σύντομο χρόνο- τι άλλο θέλουμε εμείς οι πολυάσχολες μαμάδες; 

 

Οργανώνοντας το κολατσιό για το σχολείο

 

Τα σχολεία ξεκίνησαν για τα καλά, μπήκαμε σε ανάλογους ρυθμούς,

οργανώσαμε τις απογευματινές δραστηριότητες και τα φροντιστήρια

και προσπαθούμε να οργανώσουμε και πιο πρακτικά πράγματα,

όπως το κολατσιό για το σχολείο!

 

Η μέθοδος που ακολουθούμε τα τελευταία χρόνια, στη δική μας οικογένεια,

είναι η “μέθοδος της κατάψυξης”. 🙂

 

Μια εκδρομή- προσκύνημα στην Αγία Θεοδώρα του Βάστα

 

Καθώς φθινοπωριάζει  μπαίνουμε πλέον σε άλλους ρυθμούς, αφήνουμε πίσω μας την ανεμελιά του καλοκαιριού και ακολουθούμε αναγκαστικά την καθημερινότητα που μάς επιβάλει το σχολείο και οι πολλές υποχρεώσεις… Οι φωτογραφίες που μένουν ως ενθύμιο από ταξίδια και εκδρομές είναι για εμένα μια παρηγοριά σε περιόδους όπου μακροχρόνια δεν μπορούμε να “αποδράσουμε” για λίγο από το σπίτι μας και να επισκεφτούμε άλλα μέρη, σαν μια μικρή ανάπαυλα από το άκαμπτο πρόγραμμα του χειμώνα.

Βλέποντας φωτογραφίες παλιότερων χρόνων, βρήκα και αυτές από το προσκύνημα που αξιωθήκαμε να κάνουμε στην Αγία Θεοδώρα της Βάστας. Και καθώς πριν λίγες μέρες (11 Σεπτεμβρίου) τιμήθηκε η μνήμη της , σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας λίγες φωτογραφίες και πληροφορίες για το βίο της και το προσκύνημα.

Λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι… (νο 2)

 

Σε λίγες ώρες θα χτυπήσει και πάλι το κουδούνι.

Αυτή είναι η πραγματικότητα όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους

ενώ άλλοι (παιδιά ή γονείς) την περιμένουν με λαχτάρα αυτή την στιγμή.

Δεν ξέρω πραγματικά τι θέλω…