Θάλασσες… στην οθόνη μου

 

Με την ομορφιά που προβάλει μπροστά σου χαιρεσαι;

Με την εικόνα που βλέπεις ταξιδεύεις νοερά;

Απολαμβάνεις, έστω από μακριά,

το κύμα που σκάει στην ακτή και τα σμιλεμένα βότσαλα;

Τεχνητή λίμνη Καταφύτου Δράμας

(μια μικρή νοερή απόδραση,σε έναν τόπο μοναδικής ομορφιάς)

 

 

Μια μικρή τεχνητή λίμνη, κοντά στο χωριό Κατάφυτο της Δράμας που μέσα σε λίγα χρόνια έχει γίνει ένα πλούσιο ενδιαίτημα για την πανίδα της περιοχής αλλά και μια όαση αναψυχής για τους περιπατητές. Η λίμνη, που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες άρδευσης του παρακείμενου κάμπου, αποδεικνύει ότι η ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση, αν γίνει με τον σωστό τρόπο, μπορεί να είναι ωφέλιμη για την κοινωνία αλλά και το περιβάλλον. Η λίμνη Κατάφυτου βρίσκεται δυτικά του Νομού Δράμας, σε απόσταση 60 χιλ. περίπου από την Δράμα και 2 χιλ. από το ακριτικό Κατάφυτο, κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Στα βόρεια της ξεκινάει ο επιβλητικός ορεινός όγκος του Όρβηλου και λίγα χιλιόμετρα πιο νότια ξεκινάνε τα όρη της Βροντούς. Η λίμνη βρίσκεται σε υψόμετρο 840 μ. και έχει μέγεθος 145 στρέμματα.

 

Μια εκδρομή- προσκύνημα στην Αγία Θεοδώρα του Βάστα

 

Καθώς φθινοπωριάζει  μπαίνουμε πλέον σε άλλους ρυθμούς, αφήνουμε πίσω μας την ανεμελιά του καλοκαιριού και ακολουθούμε αναγκαστικά την καθημερινότητα που μάς επιβάλει το σχολείο και οι πολλές υποχρεώσεις… Οι φωτογραφίες που μένουν ως ενθύμιο από ταξίδια και εκδρομές είναι για εμένα μια παρηγοριά σε περιόδους όπου μακροχρόνια δεν μπορούμε να «αποδράσουμε» για λίγο από το σπίτι μας και να επισκεφτούμε άλλα μέρη, σαν μια μικρή ανάπαυλα από το άκαμπτο πρόγραμμα του χειμώνα.

Βλέποντας φωτογραφίες παλιότερων χρόνων, βρήκα και αυτές από το προσκύνημα που αξιωθήκαμε να κάνουμε στην Αγία Θεοδώρα της Βάστας. Και καθώς πριν λίγες μέρες (11 Σεπτεμβρίου) τιμήθηκε η μνήμη της , σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας λίγες φωτογραφίες και πληροφορίες για το βίο της και το προσκύνημα.

Ένας περίπατος κοντά στη Θεσσαλονίκη: αγίασμα Αγίας Παρασκευής και «Λαιμός»

 

Πολύ κοντά στην πόλη της Θεσσαλονίκης βρίσκεται το χωριό της Αγίας Παρασκευής, γνωστό για το Αγίασμα. Η περιοχή είναι ιδιαίτερα ευλογημένη και με την Μονή του Αγ. Ιωάννου Θεολόγου και Αγίου Αρσενίου Σουρωτής. όπου βρίσκεται ο Τάφος του Αγίου Παϊσίου.

Το Αγίασμα και τα δυο εκκλησάκια, 20 λεπτά περίπου έξω από την πόλη, είναι μια ανάσα ζωής για όσους τα επισκέπτονται.

Είναι ένας αγαπημένος προορισμός και για εμάς, καθώς συνδιάζει την χάρη και την ευλογία της Αγίας με ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον, όπου μπορούμε να περπατήσουμε μέσα στο δάσος, να παίξουμε, να κάνουμε πικ νικ κ.λ.π.

 

Λίγο καλοκαίρι ακόμα…

Νιώθω ότι περνάει το καλοκαίρι,

ότι σβήνει σιγά σιγά

με την ημέρα να μικραίνει

και τα μπάνια μας στη θάλασσα να περιορίζονται…

 

Μια βόλτα με το καραβάκι στο Θερμαϊκό

 

 

Εδώ και καιρό θέλαμε να κάνουμε μια βόλτα με το καραβάκι στο Θερμαϊκό και επιτέλους το καταφέραμε- και την χαρήκαμε πολύ!

Οι Κυριακές του καλοκαιριού, που μάς βρίσκουν στο σπίτι μας, είναι μια καλή ευκαιρία για βόλτα στην πόλη, που είναι σχεδόν άδεια, ήρεμη και ήσυχη, και μπορούμε να κυκλοφορήσουμε άνετα με τα παιδιά και το καρότσι.

 

Στον Μελά Καστοριάς (στο σπίτι όπου ο ήρωας άφησε την τελευταία του πνοή…)

Όταν βρεθείς σε εκείνα τα μέρη,

όταν ακούσεις την ιστορία του Παλληκαριού,

δεν μπορεί παρά να ριγήσεις από συγκίνηση,

να νιώσεις μέσα σου το μεγαλείο του Έλληνα

και το χρέος που σε καλεί να είσαι «ετοιμοπόλεμος»‘

ανά πάσα στιγμή, αναλόγως με τις συνθήκες της εποχής…

 

Σε καιρούς όπου αξίες και ιδανικά βάλονται,

μαζί με τα σύνορά μας,

το λαμπρό παράδειγμα του ήρωα

ας στέκει οδηγός για όλους μας και για τα παιδιά μας.

.

φωτο Στιγμές #4 : στο χωριό…

 

Βρεθήκαμε στο  χωριό μου για να τιμήσουμε την μνήμη του παππού και οι συγκινήσεις πολλές και πώς να αποτυπωθούν με τον φακό και τα λόγια;…

Λίγες εικόνες από την φύση του ορεινού χωριού και τις ομορφιές του, με την σιγουριά πως, όποιος έχει «χωριό» νιώθει πολύ περισσότερα…

Το εκκλησάκι του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, χτισμένο πάνω στα ερείπια παλαιού ναού, στον τόπο όπου αρχικά βρισκόταν το χωριό.

.

Το βιβλίο «Προσευχές για τα παιδιά από τα παλιά μας αλφαβητάρια» (βιβλιοπαρουσίαση) και το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης

 

 

Ό,τι έχει να κάνει με παλιότερες εποχές, όποιο σχολικό βιβλίο έρχεται από τα χρόνια τα παλιά, το αγαπώ και το εκτιμώ ιδιαιτέρως.

Μεγάλωσα με διηγήσεις του παππού μου, που αγαπούσε πολύ τα γράμματα και ήθελε να γίνει δάσκαλος (αν και οι συνθήκες δεν του το επέτρεψαν…).

Κρατάει όμως ακόμα ως κειμήλια τα πρώτα του αναγνωστικά, τα παλιά του τετράδια, την πλάκα του.

Τα καλοκαίρια στο χωριό, τριγυρνούσαμε μέσα στο παλιό σχολείο και περιεργαζόμασταν τα παλιά βιβλία και το σχολικό ύλικό, αφημένο στην φθορά του χρόνου.

Όλα αυτά έχουν ποτίσει την ψυχή μου με μια συμπάθεια σε ό,τι προέρχεται από το παρελθόν και σχετίζεται με την σχολική ζωή και εκπαίδευση.

.

Όταν μάθαμε ότι στην Αθήνα λειτουργεί αντίστοιχο μουσείο, δεν παραλήψαμε να το επισκεφτούμε οικογενειακώς, μόλις μάς δώθηκε η ευκαιρία.

 

Βόλτα νυχτερινή

.

Βόλτα νυχτερινή στην πόλη…

Τα φώτα του Πύργου άναψαν νωρίς

πέφτει γρήγορα το σκοτάδι

η θάλασσα φουρτουνιασμένη

.

Στο παλιό χωριό

.

.

Μέσα στο δάσος

κοντεύει να γίνει ένα μ’  αυτό

το παλιό χωριό…

.

Δασώνουν οι αυλές και οι κήποι

άλλοτε νοικοκυρεμένοι και περιποιημένοι…

.

Στον αη Θανάση

.

.

.

Στη γαλήνη του παλιού ναού

Κάτω από τον Παντοκράτορα και τη στοργική ματιά της Θεομήτορος

Κάτω από το βλέμμα των αγίων

.

Στο «Λαιμό»- στο αγίασμα της αγίας Παρασκευής

.

.

.

Στο «Λαιμό»…

εκεί που οι βράχοι και οι πέτρες

πορφύρωσαν από τη σφαγή

.

εκεί που κόκκινο ρέει το νερό

και  η οσμή του μυρίζει αίμα…

.

Φυγή και επιστροφή…

.

.

Ίσως (;) κάποιες φορές χρειάζεται να φύγεις για λίγο

να αλλάξεις παραστάσεις

να γεμίσεις με άλλες εικόνες και βιώματα απ΄αυτά της καθημερινότητας:

.

Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων…

.

Με τον ερχομό του Ιουνίου, καλωσορίζοντας το Καλοκαίρι, ήρθαν στην μνήμη μου εικόνες από τα καλοκαίρια που περνούσαμε στο ορεινό χωριό μας. Κάθισα και τις κατέγραψα, όσο είναι δυνατόν να μεταφέρω τις αναμνήσεις σε λίγες, άτεχνες γραμμές…

.

.

Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων είναι χρωματισμένα στη μνήμη της καρδιάς μου

με το πράσινο του δάσους  και το θαλασσί του απέραντου ουρανού.

Αρωματισμένα με άρωμα παράδοσης και πηγαίας πίστης.

.

Η γιαγιά και ο παππούς- φύλακες άγγελοι- παράστεκαν κοντά μας, προλαβαίνοντας τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας,αλαφρώνοντας τον κόπο των γονιών μας.

.