Ο γάμος είναι εμπόδιο για τη σωτηρία;

π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Έχουμε ένα σημείωμα: «Πώς συμβιβάζεται η ασκητική σκέψη, η οποία θεωρεί την υπηρεσία της σαρκός θάνατο, με τη σωτηρία του ανθρώπου μέσα στον γάμο;…»

Κατ’ αρχήν, η ασκητική σκέψη δεν θεωρεί θάνατο την υπηρεσία της σαρκός όπως συντελείται μέσα στον γάμο. Για έναν όμως μοναχό, ο οποίος αποφάσισε να ζήσει άγαμος, κάθε σχέση σαρκική, όχι μόνο έμπρακτη αλλά και συναισθηματική και διανοητική, είναι θάνατος. Αλλά αυτή καθ’ εαυτήν η σαρκική σχέση – η υπηρεσία της σαρκός, όπως λέει το σημείωμα, και δεν ξέρω αν είναι καλή η λέξη αυτή – εντός του γάμου, καθ’ ο μυστήριο ο γάμος δεν είναι θάνατος και φθορά. Όχι!

«Μήπως είναι εγωιστικό να ασχολούμαι με κάτι που μου αρέσει ;»

Είναι ένα ερώτημα που άκουσα από αρκετές κοπέλες και που βλέπω ότι προβληματίζει αρκετούς ανθρώπους, ιδιαίτερα όσους θέλουν να αγωνίζονται πνευματικά και προσπαθούν να ελέγχουν τον εαυτό τους και τις σκέψεις τους.

«Μήπως είναι εγωιστικό να προσπαθώ να κάνω κάτι που επιθυμώ και μου αρέσει;

Μήπως είναι εγωιστικό να κάνω κάτι πέρα από την οικογένειά μου και τα παιδιά μου;…»

«Να μην κάνουμε εμείς δύσκολη τη ζωή. Γιατί η ζωή είναι απλή….»

.

λόγοι πατρικής αγάπης για την απλότητα και την πνευματική ζωή μέσα στην οικογένεια

«Να μην κάνουμε εμείς δύσκολη τη ζωή. Γιατί η ζωή είναι απλή. Εμείς όμως έχουμε πολλές απατήσεις από τη ζωή. Σήμερα όντως την κάνουμε πολύ δύσκολη. Ο απόστολος Παύλος λέει: «Έχοντες διά τροφάς και σκεπάσματα, τούτοις αρκεσθόμεθα». Για όλους τους Χριστιανούς το λέει.

«Η πνευματική ζωή πάει πέρα από τη μετάνοια. Είναι στην αναγέννηση».

ένα δυνατό απόσπασμα από ομιλία που αναφέρεται στη Β΄ Κυριακή των Νηστειών και τη θεολογία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Εν μέσω της Μεγάλης Σαρακοστής, ας εμπνευστούμε από τους λόγους αυτούς.

+ π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

«Σήμερα λέμε «να μετανοήσεις» και μόλις μετανοήσω και πάω και εξομολογηθώ, έχω την αίσθηση μιας αυτάρκειας, ότι τελείωσα. Αφού πήγα και εξομολογήθηκα, επισφραγίζω την εξομολόγησή μου και με τη Θεία Κοινωνία και τελείωσα.

Τελείωσες; Εξαντλείται η πνευματική ζωή στο να μετανοήσεις μόνο; Η πνευματική ζωή πάει πέρα από τη μετάνοια. Είναι στην αναγέννηση. […]

«Μέσα στο γάμο…»

«Μέσα στο γάμο, εάν δεν κατορθώσει ο άνθρωπος να κόψει το θέλημά του, να αρνηθεί το δικό του θέλημα και να θυσιάσει τον εαυτό του για τον άλλον άνθρωπο, τότε δεν αναπαύεται.

Δε βρίσκει ανάπαυση στην ψυχή του όπως είπε ο Κύριος όταν μας είπε: «Μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·»

«Δεν πρέπει ν’ ανοίγει κανείς την καρδιά του χωρίς να υπάρχει ανάγκη».

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ (1759-1833).

«Δεν πρέπει, έλεγε ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, ν’ ανοίγει κανείς στους άλλους την καρδιά του χωρίς να υπάρχει ανάγκη.

Ανάμεσα σε χίλιους θα υπάρχει ίσως μόνον ένας που θα ‘ναι ικανός να μπει μέσα στο μυστήριό της.

«Αυτό είναι το μυστικό: να είσαι καλός, να είσαι άγιος, για να εμπνέεις, να ακτινοβολείς»

«Η αγιότητα των γονέων είναι η καλύτερη εν Κυρίω αγωγή» (άγιος Πορφύριος)

 

 

«Να βλέπουμε το Θεό στο πρόσωπο των παιδιών καί να δώσουμε την αγάπη του Θεού στα παιδιά.

Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων.

Εδώ πέφτουν έξω μερικοί καί λένε: «εφόσον οι γονείς προσεύχονται, είναι ευσεβείς, μελετούν την Αγία Γραφή καί τα παιδιά τα ανέθρεψαν “εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου” (Έφεσ. 6, 4), επόμενο είναι να γίνουν καλά παιδιά». Ορίστε όμως πού βλέπουμε αντίθετα αποτελέσματα λόγω της καταπιέσεως.

 

«Ήλθε το ευλογημένο Τριώδιο!»

 

«Ἦλθε τὸ εὐλογημένο Τριώδιο!». Ἔτσι οἱ παλαιότεροι πιστοὶ ὑποδέχονταν τὴν περίοδο τοῦ Τριωδίου· μὲ χαρά, διότι ἀπέβλεπαν στὴν ὠφέλεια ποὺ ἀποκόμιζαν ἀπὸ αὐτὴν παρὰ στὸν κόπο της, ποὺ εἶναι ὁπωσδήποτε πολύς, ἂν κάποιος θέλει νὰ τὴ ζήσει μὲ συνέπεια.

Μὲ τέτοια διάθεση νὰ τὸ ποῦμε κι ἐμεῖς: «Ἦλθε τὸ εὐλογημένο Τριώδιο!», ἡ περίοδος κατὰ τὴν ὁποία καλούμαστε νὰ ἑτοιμασθοῦμε γιὰ τὸ Πάσχα, νὰ βιώσουμε τὴ Σταύρωση καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου.

Τριώδιο: τὸ ταχύρρυθμο φροντιστήριο τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ἡ πιὸ μεγάλη καὶ πιὸ πνευματικὴ περίοδος τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους, γεμάτη ὑπέροχα πνευματικὰ μηνύματα, πανάρχαιες κατανυκτικὲς ἱερὲς Ἀκολουθίες, ἀριστουργηματικοὺς ὕμνους. Ἀρχίζει σήμερα γιὰ μιὰ ἄλλη φορὰ στὴ ζωή μας ἡ μεγάλη εὐκαιρία νὰ δοῦμε περισσότερο τὴν ψυχή μας, νὰ φροντίσουμε τὴ μετάνοια, τὸν ἁγιασμό μας, νὰ σηκώσουμε τὰ μάτια μας ἀπὸ τὰ μάταια καὶ προσωρινὰ καὶ νὰ ζητήσουμε τὰ ἀληθινά, τὰ αἰώνια, τὰ ἄφθαρτα ἀγαθὰ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.

 

Για τις κρίσεις…

 

Με αφορμή το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής του Ζακχαίου:

 

«… ὁ «υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» ἦλθε ἀπὸ τὸν οὐ­ρανὸ στὴ γῆ γιὰ ν’ ἀναζητήσει καὶ νὰ σώσει ὅλη τὴν ἀν­θρω­πό­τη­τα, ποὺ σὰν χαμένο πρόβατο κινδύνευε νὰ πεθάνει μέ­σα στὴν ἁμαρτία.

Πόσο λάθος κάνουμε οἱ ἄνθρωποι στὶς κρίσεις μας! Ὅλοι ἔσπευσαν νὰ κατακρίνουν τὸν Κύριο ποὺ εἰσῆλθε στὸ σπίτι τοῦ ἀρχιτελώνη, χωρὶς νὰ ὑποψιάζον­ται τὴν κοσμογονία ποὺ γινόταν τὴν ἴδια ὥρα μέσα στὴν ψυχὴ τοῦ Ζακχαίου. Καὶ ἀμέσως διαψεύσθηκαν.

 

Για την «ευχαριστία»…

«Απόηχοι της Κυριακής»

.

..

.

«Όποιος ευχαριστεί, παρακινεί τον ευεργέτην του να του δίδει περισσότερες ευεργεσίες.

Η ευχαριστία του λαμβάνοντος ερεθίζει τον δίδοντα να δώσει δωρήματα μεγαλύτερα από τα προηγούμενα».

(άγιος Ισαάκ)

.

Και πάλι ο ίδιος ο άγιος Ισαάκ λέγει:

«όποιος δεν ευχαριστεί για τα μικρότερα, και στα μεγαλύτερα είναι ψεύστης και άδικος».

.

Για τα χαρίσματα (Απόηχοι της Κυριακής #13)

 

⁷ Στον καθένα από εμάς δόθηκε η χάρις, τα χαρίσματα και οι δωρεές, σύμφωνα με το μέτρον, με το οποίον δικαίως και σαφώς μοιράζει ο Χριστός τας δωρεάς του.

(Ας μη υπάρχουν, λοιπόν, ζηλοφθονίες μεταξύ σας, διότι τα χαρίσματα είναι δώρα του Θεού, για την εξυπηρέτηση όλων).

 

Απόηχοι της Κυριακής #12

 

«Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι,

τον δρόμον τετέλεκα,

την πίστιν τετήρηκα·

λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος,

Πρωτοχρονιά στο σπίτι μας…

 

 

Μπήκε ο νέος χρόνος και ευχόμαστε ολόψυχα να είναι χαρούμενος, καρποφόρος, με υγεία και κάθε ευλογία!

 

Το ξημέρωμα της νέας χρονιάς ήταν ιδιαίτερο και αποτυπώθηκε στη μνήμη μου.

Σκέψεις πολλές δημιουργήθηκαν στο μυαλό μου, καθώς αυτές τις μέρες συνηθίζουμε να κάνουμε ανασκοπήσεις της χρονιάς που πέρασε και να θέτουμε στόχους για το νέο έτος.

Έθεσα και εγώ τους στόχους μου, μικρούς, εφαρμόσιμους κι απομένει να προσπαθήσω για να τους πετύχω.

Θέλει προσήλωση ,αλλά κυρίως θέλει προσαρμοστικότητα.

 

Απόηχοι της Κυριακής (νο9)

 

Τοὺς κάλεσε, λέει, ἕνας βασιλιᾶς σὲ τραπέζι.

Καὶ ὁ ἕνας εἶπε· Ἀγόρασα χωράφι, θὰ πάω νὰ τὸ δῶ. Ὁ ἄλλος εἶπε· Ἀγόρασα δέκα βόδια, θὰ πάω νὰ τὰ δοκιμάσω.

Ὁ τρίτος, ἕνας νιόπαντρος, πιὸ αὐθάδης, πιὸ ὑλιστής, τί λέει· Ἔχω γυναῖκα, δὲν εὐκαιρῶ.

Καὶ δὲν πῆγε κανείς τους. Προφάσεις ἦταν αὐτά.

 

Απόηχοι της Κυριακής (νο7)

 

«καὶ τίς δύναται σωθῆναι;

ὁ δὲ εἶπε·

τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀν­­θρώποις

δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν».