Να βρούμε «ζώνες» σιωπής

Ο σημερινός άνθρωπος φοβάται τη μοναξιά, δεν μπορεί να μείνει μόνος. Φοβάται και στις πολυάνθρωπες πόλεις, και στα χωριά και στην εξοχή… ένα περίεργο γεγονός: αφού πας, αδελφέ μου, στο δάσος, γιατί δεν παρατάς το κινητό, το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση; Πήγαινε να αφουγκραστείς τη μοναξιά! Ν’ ακούσεις το θρόισμα των φύλλων, το τραγούδι των πουλιών, το ρυάκι το κελαρυστό, ν’ ακούσεις πώς περνά ο αέρας απ’ τα δένδρα και τα καθαρίζει και τα ανανεώνει και τα κάνει να τραγουδούν στο πέρασμά του, όταν δεν είναι άγριος και τυφωνικός, αλλά είναι αύρα απαλή που εικονίζει τον Θεό.

«Να μην κάνουμε εμείς δύσκολη τη ζωή. Γιατί η ζωή είναι απλή….»

.

λόγοι πατρικής αγάπης για την απλότητα και την πνευματική ζωή μέσα στην οικογένεια

«Να μην κάνουμε εμείς δύσκολη τη ζωή. Γιατί η ζωή είναι απλή. Εμείς όμως έχουμε πολλές απατήσεις από τη ζωή. Σήμερα όντως την κάνουμε πολύ δύσκολη. Ο απόστολος Παύλος λέει: «Έχοντες διά τροφάς και σκεπάσματα, τούτοις αρκεσθόμεθα». Για όλους τους Χριστιανούς το λέει.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Από το Πάθος στην Ανάσταση- Η Μεγάλη Εβδομάδα (για παιδιά)

με πολλά κείμενα, εικόνες, ζωγραφιές και δραστηριότητες για τα παιδιά

για να γνωρίσουν και να βιώσουν τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας,  το Θείο Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου

Δείτε το ΕΔΩ!

Είναι κάποιες μέρες άχαρες…

Είναι κάποιες μέρες άχαρες, που ξεκινούν βαριές, και δεν ξέρεις τι συνέβη και γιατί νιώθεις έτσι…

Και δεν ξέρεις αν αξίζει να το ψάξεις ή αν είναι προτιμότερο να μπεις δυναμικά στη μέρα, παραβλέποντας τι νιώθει η ψυχή.

Μεγάλη Σαρακοστή: ένα ταξίδι, ένα προσκύνημα!

«Μεγάλη Σαρακοστή, πορεία προς το Πάσχα»

«Όταν κάποιος ξεκινάει για ένα ταξίδι, θα πρέπει να ξέρει που πηγαίνει. Αυτό συμβαίνει και με τη Μεγάλη Σαρακοστή. Πάνω απ’ όλα η Μεγάλη Σαρακοστή είναι ένα πνευματικό ταξίδι, που προορισμός του είναι το Πάσχα, η Εορτή Εορτών». Είναι η προετοιμασία για την «πλήρωση του Πάσχα, που είναι η πραγματική Αποκάλυψη».

Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αρχίσουμε με την προσπάθεια να καταλάβουμε αυτή τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη Σαρακοστή και το Πάσχα, γιατί αυτή αποκαλύπτει κάτι πολύ ουσιαστικό και πολύ σημαντικό για την Χριστιανική πίστη και ζωή μας. […]

«Αν όλα είναι κλειστά, από πού θα μπει φως;…»

Mια επιλογή φωτεινών λόγων, που αναπαύουν και εμπνέουν την ψυχή…

–Γέροντα, συχνά δεν προλαβαίνω να κάνω προσευχή στο σπίτι και προσεύχομαι καθ’ οδόν κλπ. Μήπως δεν πρέπει;

-Στην ανάγκη δεν πειράζει ο Θεός είναι παντού, είναι Πνεύμα! Όταν πεινάς, μόνο στο τραπέζι τρως; Δεν τρως και όρθια και τρέχοντας και δουλεύοντας; Αρκεί τον νουν σου να έχεις στα λόγια της προσευχής».

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Υπαπαντή – η Ορθόδοξη «γιορτή της Μητέρας»

Υπαπαντή: τέτοια μέρα ορίστηκε πρώτη φορά να τιμάται η μητέρα στην Ελλάδα το 1929.

Αυτή η τόσο σημαντική ημέρα για το ζεύγος μητέρας- παιδιού (δηλ. ο σαραντισμός) καθώς και η στήριξη της Παναγίας Μάνας σε όσες μητέρες επικαλούνται την Χάρη Της, δικαιολογούν τον εορτασμό και την τιμή της Μητέρας κατά την Υπαπαντή, δηλαδή τον Σαραντισμό του ίδιου του Βρέφους Ιησού.

«Oι Άγιοι Άγγελοι είναι τα πιο φιλικά όντα…»

«Όταν προσεύχεσαι στις Ασώματες Δυνάμεις, μη τις φαντάζεσαι σαν τρομερά, απρόσιτα και ανελέητα όντα.

Όχι, είναι κάτι το εντελώς αντίθετο.

Οι Άγιοι Άγγελοι είναι τα πιο καλόβολα, τα πιο ταπεινά, τα πιο αγαπητικά, τα πιο προσηνή και φιλικά όντα, πάντοτε έτοιμα να μάς ακούσουν και βρίσκονται πολύ κοντά σέ όποιον τα επικαλείται στην προσευχή του με πίστη και αγάπη.

«Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό…»

 «Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωρούμαστε.

Με τη στενοχώρια δεν κάνουμε απολύτως τίποτα.

Ούτε και με τις υποδείξεις.

Ούτε αυτό είναι σωστό.

Υπάρχει ένα μυστικό· αν το καταλάβουμε, θα βοηθήσομε.

«Το μυστικό της διάρκειας ενός γάμου»

Ο γάμος ως σχέση αγάπης απαιτεί διαρκή αγώνα για τη διακράτηση και την επιβεβαίωσή του. Κι αυτό γιατί οι προκλήσεις του εγωισμού ως της ουσίας της αμαρτίας στον κόσμο τούτο απειλούν να τον διαλύσουν.

Αυτό σημαίνει ότι όπως ο κάθε πιστός πρέπει καθημερινά να επιβεβαιώνει την πίστη του στον Χριστό – «ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι» (Ιακ. 2,26) και «δεῖξον μοι τήν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου» ((Ιακ. 2, 18) – κατά τον ίδιο τρόπο και οι σύζυγοι: καθημερινά πρέπει να αγωνίζονται να διατηρούν τη σχέση τους στο πνευματικό ύψος που πρέπει, την αγάπη.

Απόηχος Δεκαπενταυγούστου

.

Απόηχος Δεκαπενταυγούστου

οι Παρακλήσεις που ψελλίζουν τα χείλη μας.

Οι Χαιρετισμοί Σου, όταν ψάλλουμε το “Χαίρε”

ολοχρονίς μέσα στα σπιτικά μας

κοντά Σου μάς φέρνουν την κάθε μέρα.

.

η συνέχεια- κλικ ΕΔΩ

«Παύλος, ο απόστολος των εθνών» η ζωή του, το έργο του, οι πόλεις όπου δίδαξε

Ο βίος του αποστόλου Παύλου πάντοτε με συγκινούσε… Η κατά Θεόν αγωγή που έλαβε από τη μητέρα και τη γιαγιά του «έπιασαν τόπο» και, ακόμη κι αν ο ίδιος υπήρξε αρχικά διώκτης του Χριστού, στη συνέχεια, με την παρέμβαση του ίδιου του Κυρίου, έγινε Απόστολός Του και κήρυξε τον λόγο του σε πολλές περιοχές , με μεγάλη αυταπάρνηση.

Μέσα απ΄ αυτό το όμορφο βιβλίο, που μπορεί να διαβαστεί από κάθε ηλικία αλλά να το διαβάσουμε και στα μικρά μας παιδιά, μαθαίνουμε τον βίου του Αποστόλου των Εθνών και ταξιδεύουμε μαζί του νοερά, στις πόλεις απ΄ όπου πέρασε κηρύττοντας. Το πρώτο μέρος πλαισιώνεται από ζωντανή βυζαντινή αγιογράφηση ενώ στο δεύτερο μέρος οι χάρτες, οι φωτογραφίες και οι πληροφορίες που παρέχονται για τις περιοδείες συντελούν στο να κάνουμε ένα μικρό προσκύνημα στα βήματα του Αποστόλου Παύλου.

Δυο βιβλία για εφήβους και ενήλικες

Δυο καλογραμμένα βιβλία για εφήβους, αλλά και για ενήλικες που αναζητούν ένα ανάγνωσμα που θα τους παρέχει γνώσεις και ωφέλεια.

«Εκεί που τελειώνει ο χάρτης… μια ευχή αποκαλύπτεται»

Συγγραφείς: Διάνας Γιώργος, Χριστίνα Χατζηθανάση

Ένα ταξίδι της ψυχής με εμπειρίες που βασίζονται στην προσευχή του οσίου Ισαάκ του Σύρου, την οποία επαναλαμβάνουμε καθημερινά κατά την περίοδο της Μεγάλη Σαρακοστής, αλλά θα μπορούσε να αποτελεί και καθημερινή μας δέηση. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας μέσα στην κοινωνία και μέσα στον ίδιο τον εαυτό μας. Όσοι έχουμε διάθεση να ακολουθήσουμε τον ταξιδιωτικό δημοσιογράφο που το πραγματοποιεί, σίγουρα θα ανακαλύψουμε πολλά και στην δική μας ψυχή…

Διψά ο Θεός για εμάς…

(Ο ίδιος ο Θεός ήλθε προς συνάντηση της Σαμαρείτιδος, γιατί «διψούσε» για την σωτηρία της).

Να με διψάει ο Θεός μου, να θέλει δηλαδή τη διόρθωση και τη σωτηρία μου αλλά με τρόπο που δείχνει τον πόθο Του και το βάθος της αγάπης Του για μένα, είναι εκείνο που κατανύσσει την ψυχή του κάθε ανθρώπου, όσο σκληρόκαρδος κι αν παρουσιάζεται στη ζωή του.

Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα των περισσοτέρων μας: εγκλωβισμένοι στον εγωισμό μας, αδυνατούμε να φανταστούμε το «αδιανόητο», ότι έχουμε ένα Θεό, τον αληθινό Τριαδικό Θεό, που όχι απλώς υπάρχει – τι να το κάνει κανείς αυτό; – αλλά κινείται διαρκώς με μία κένωση του εαυτού Του για να μας προσλάβει μέσα Του και να μας κάνει μετόχους της δικής Του ζωής και μακαριότητας.

«Άνθρωπον ουκ έχω…»

Η μοναξιά του ανθρώπου στο μεγαλείο της…

«Δεν έχω άνθρωπο…»

Αν και ο ίδιος ο Θεός δίνει ευκαιρίες, χρειάζεται συχνά και το χέρι κάποιου συνανθρώπου, για να βοηθηθεί αυτός που αναμένει τη βοήθειά Του.

Αλλά, παρ΄ όλα αυτά, ακόμα και αν για χρόνια δεν υπάρχει η ανθρώπινη βοήθεια και συμπαράσταση, αλλά ωστόσο δεν χάνεται η ελπίδα και η πίστη, τότε έρχεται ο ίδιος ο Θεός να δώσει λύσει στο πρόβλημα και στις δυσκολίες.