
π. Δημητρίου Μπόκου
– Γρήγορα, παιδιά, στα κρεβάτια σας! έλεγε και ξανάλεγε η νεαρή μητέρα. Πέστε για ύπνο γρήγορα, έχουμε Χριστούγεννα απόψε, θα σηκωθούμε νύχτα για τη Λειτουργία. Αργείτε τώρα να πέσετε και δεν ξυπνάτε με τίποτε μετά!
Το μικρό αγόρι, περισσότερο απ’ όλους, ήταν το πιο δύσκολο στο ξύπνημα. Καθυστερούσε πάντα με χίλια δυο, για να μην πάει στο κρεβάτι νωρίς. Το νυχτιάτικο ξύπνημα τα Χριστούγεννα ήταν το αληθινό του μαρτύριο. Κι απόψε το τράβηξε όσο πιο πολύ μπορούσε. Όλοι κοιμήθηκαν, μα αυτό ακόμα στριφογύριζε. Η μητέρα του χρειάστηκε να το μαλώσει στα σοβαρά, για να το βάλει επιτέλους στο κρεβάτι.
– Εμένα δεν θα με ξυπνήσεις απόψε! γκρίνιαξε μουτρωμένο το αγόρι. Δεν θέλω να πάω πουθενά! Δεν με νοιάζουν τα Χριστούγεννα!
Μα όταν κάποτε έκλεισαν τα μάτια του, ένα παράξενο όνειρο το ταξίδεψε μακριά. Σε μια πλάση αλλιώτικη, όπου βίωσε τρία διαφορετικά πρόσωπα του κόσμου. Έζησε μια περιπέτεια που δεν φανταζόταν ποτέ. Και που θα το άλλαζε ολοκληρωτικά.