« Ζωή γεμάτη αγάπη σαν παραμύθι»(διήγημα)

Vintage photos.

– της Ελευθερίας Ξενοδόχου

Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ΄20, όταν σε ένα όμορφο νταρνακοχώρι του νομού Σερρών, το Ν. Σούλι, γεννήθηκαν δυο ευλογημένα παιδιά, ο Χρήστος και η Μαρία κι εκεί έμελλαν να μεγαλώσουν και να ανατραφούν. Ο Χρήστος ήταν δευτερότοκος γιος μιας πολύτεκνης οικογένειας έξι παιδιών και στο παραδοσιακά, χτισμένο διώροφο σπίτι του με τη χαριτωμένη αυλή ζούσαν και ο παππούς με τη γιαγιά του. Εκείνα τα χρόνια επικρατούσε αρκετή φτώχια και τα προς το ζην έβγαινα με δυσκολία ωστόσο η οικογένεια του Χρήστου εργαζόταν σκληρά στα χωράφια με τα καπνά. Ήταν καπνοκαλλιεργητές, φαινόμενο συνηθισμένο σε όλη σχεδόν τη Βόρεια Ελλάδα τότε.

Ορθόδοξο διαδραστικό ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης για τα Χριστούγεννα

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΗΘΛΕΕΜ

Ένα διαφορετικό ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ (advent calentar) ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ξεκινάει σήμερα, 1η Δεκεμβρίου 2021, από το αγαπημένο μας ιστολόγιο «Οι ταχυδρόμοι του Ουρανού»!

Εμείς θα προσπαθήσουμε να το ακολουθήσουμε.

.

Δείτε το και εσείς στην αντίστοιχη ανάρτηση

κλικ ΕΔΩ!

Η Τριπλή Περιπέτεια

(Τα Χριστούγεννα πέρασαν, μα οι χριστουγεννιάτικες ιστορίες επιμένουν.

Μια όμορφη και συγκινητική ιστορία για παιδιά και για μεγάλους).

π. Δημητρίου Μπόκου

– Γρήγορα, παιδιά, στα κρεβάτια σας! έλεγε και ξανάλεγε η νεαρή μητέρα. Πέστε για ύπνο γρήγορα, έχουμε Χριστούγεννα απόψε, θα σηκωθούμε νύχτα για τη Λειτουργία. Αργείτε τώρα να πέσετε και δεν ξυπνάτε με τίποτε μετά!

Το μικρό αγόρι, περισσότερο απ’ όλους, ήταν το πιο δύσκολο στο ξύπνημα. Καθυστερούσε πάντα με χίλια δυο, για να μην πάει στο κρεβάτι νωρίς. Το νυχτιάτικο ξύπνημα τα Χριστούγεννα ήταν το αληθινό του μαρτύριο. Κι απόψε το τράβηξε όσο πιο πολύ μπορούσε. Όλοι κοιμήθηκαν, μα αυτό ακόμα στριφογύριζε. Η μητέρα του χρειάστηκε να το μαλώσει στα σοβαρά, για να το βάλει επιτέλους στο κρεβάτι.

– Εμένα δεν θα με ξυπνήσεις απόψε! γκρίνιαξε μουτρωμένο το αγόρι. Δεν θέλω να πάω πουθενά! Δεν με νοιάζουν τα Χριστούγεννα!

Μα όταν κάποτε έκλεισαν τα μάτια του, ένα παράξενο όνειρο το ταξίδεψε μακριά. Σε μια πλάση αλλιώτικη, όπου βίωσε τρία διαφορετικά πρόσωπα του κόσμου. Έζησε μια περιπέτεια που δεν φανταζόταν ποτέ. Και που θα το άλλαζε ολοκληρωτικά.

 

«Καλά Χριστούγεννα, κ. Φωτεινέ!»

 

Μια συγκινητική και διδακτική ιστορία για μικρά και μεγάλα παιδιά …
Η αγάπη που μοιράζεται είναι το βασικό μήνυμα της Γεννήσεως του Χριστού μας.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!!!

Γράφει ο κ. Γεώργιος Παπαθανασίου, συγγραφέας

 

Απόψε η νύχτα είναι ζεστή. Ένα παιδί δε μπορεί να κοιμηθεί.
Απ’ τη λαχτάρα για τα αυριανά κάλαντα.
Μα δεν είναι ακριβώς αυτό.

Είναι η αγωνία να μαζέψει όσα λεφτά χρειάζεται για να κάνει δώρο σε έναν άστεγο που είδε σήμερα στο μετρό.

Καθόταν σε ένα σπίτι- χαρτόκουτο. Τα παπούτσια του ήταν σκισμένα , λασπωμένα και τρύπια.

Είχε γυρίσει το παιδί με τη μητέρα του, κάνοντας τα τελευταία ψώνια και καθώς κατέβαιναν τη σκάλα για να πάρουν το μετρό, το βλέμμα της συναντήθηκε με εκείνον τον άνθρωπο. Αυτός, όσο κι αν ήταν άθλια η εμφάνιση του, εσωτερικά εξέπεμπε κάποια σημάδια μιας ξεπεσμένης αρχοντιάς.

 

«Παιδί και αετός»

.

Με έμμετρο λόγο και παραστατική εικονογράφηση,

παρουσιάζεται η επικοινωνία ενός παιδιού με τον βασιλιά των πτηνών

και δίνονται πολλά μηνύματα που μπορούν να αγγίξουν την παιδική ψυχή

αλλά και κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη.

.

Τελικά, ποιος είναι ο προορισμός μας;

Και πώς θα μπορέσουμε να γίνουμε «αετοί υψιπετείς»

όπως οι Άγιοι, που ξέφυγαν από την «βαρύτητα» της γης και,

όντας ακόμη εν ζωή, πλησίασαν τον Ουρανό;…

.

«Ταξιδεύοντας για τη Σύμη»

.

Ένα ακόμη βιβλίο της Ελληνοεκδοτικής που διαβάσαμε και αγαπήσαμε.

Είναι μια συναρπαστική ιστορία Πίστης, αγάπης, δύναμης, ελπίδας και ευγνωμοσύνης.

Αγγίζει πολλά θέματα όπως η μετανάστευση, οι οικογενειακές σχέσεις, η σχέση της γιαγιάς με τα εγγόνια… ακόμα και θέματα οικολογικής ευθύνης

ενώ κυριαρχεί η πίστη στο Θαύμα.

.

«Στο Άγιο Όρος προσκυνητής ή επισκέπτης»;

 

Ένα ξεχωριστό οδοιπορικό στο Άγιο Όρος αποτελεί το βιβλίο της κ. Αδαμαντίας Αλατάρη : «Στο Άγιο Όρος προσκυνητής ή επισκέπτης»;

Γραμμένο για παιδιά προεφηβικής ηλικίας,ωστόσο διαβάζεται ευχαρίστως και από μεγαλύτερες ηλικίες, γιατί έχει σε όλους κάτι να προσφέρει…

Με γλώσσα απλή και κατανοητή αλλά ταυτόχρονα με λογοτεχνικές αξιώσεις, μάς ταξιδεύει  στο Περιβόλι της Παναγίας και γεννά στην ψυχή μια ευγνώμονα διάθεση για όσα η Παναγία προσφέρει στους προσκυνητές που πηγαίνουν στο Περιβόλι Της.

 

«Η Τυτώ και ο Μέγας Αλέξανδρος» (βιβλιοπαρουσίαση)

.

 

Εδώ και λίγο καιρό είχα ακούσει πολύ θετικά σχόλια γι αυτό το βιβλίο, είχα κατά νου να το προμηθευτούμε και να που έφτασε στα χέρια μας!

Το διάβασα μέσα σε ένα μεσημέρι και το ευχαριστήθηκα πολύ, γιατί συνδέεται και με τον τόπο κατοικίας μας. Και φυσικά το διαβάσαμε και μαζί με τα παιδιά και το αγαπήσαμε. Μάθαμε τόσο όμορφα πράγματα, ακόμα και πληροφορίες που δεν γνωρίζαμε για την περιοχή μας.

 

«Δεν θα σε πειράξει κανείς» (βιβλιοπαρουσίαση)

Το ξεχώρισα από την πρώτη στιγμή ανάμεσα στα βιβλία που λάβαμε απο την Ελληνοεκδοτική.

Είχε κάτι ιδιαίτερο η έκφραση αυτού του συμπαθητικού ζώου στο εξώφυλλο, κάτι που μου προκάλεσε μια συγκίνηση χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το λόγο….

Ξεκινησα όμως να διαβάζω κάποια άλλα  βιβλια που μου ζήτησαν τα μικρότερα παιδιά και τότε πρόλαβαν και το πήραν οι μεγάλες κόρες. Και εκείνες, όταν ζήτησα τη γνώμη τους σχετικά με ποιο βιβλίο να ξεκινήσω τις αναρτήσεις,  επέμεναν και μου είπαν:

«Αυτό να παρουσιάσεις πρώτα, μαμά!»

Πώς να μην εμπιστευτώ το κριτήριο την παιδιών; Εκείνα ξέρουν καλύτερα…

 

Το χαμένο κοριτσάκι (παραμύθι )

Παραμύθι από την μακρινή Γεωργία

για τη γιορτή της Μητέρας

Μια φορά κι ένα καιρό και σε μια μακρινή χώρα, τη Γεωργία και, σε ένα μικρό της χωριό που το λένε Κάτλη ζούσε η μικρή πεντάχρονη Ιρίνα.

-«Αύριο καλή μου Ιρίνα», της είπε η μανούλα της, ένα βράδυ και την ώρα που η Ιρίνα αγκαλιά με την αγαπημένη της κούκλα ετοιμαζόταν να πάει για ύπνο, «αύριο θα σηκωθούμε πρωί-πρωί, θα σε βοηθήσω να φορέσεις το καινούργιο όμορφο φουστανάκι σου και θα πάμε στην εκκλησία».

-«Μα δεν είναι Κυριακή αύριο μανούλα», της απάντησε η Ιρίνα.

-«Κυριακή δεν είναι, αλλά αύριο γιορτάζει ο Άγιος Γεώργιος. Έχουμε πανηγύρι στο χωριό και, καλοί άνθρωποι θα έρθουν από όλα τα γύρω χωριά για το πανηγύρι στο εκκλησάκι μας του Άγιου Γεώργη.

-«Ά! Τι ωραία που θα είναι μανούλα».

 

«Παντρεύτηκα τη δόξα της Πατρίδας!»

 

Διηγούνταν ένας αξιωματικός, σε ομιλία του…

«Επισκέφτηκα κάποτε ένα ήρωα,ανάπηρο πολέμου, στο σπίτι του.

Κάποια στιγμή σηκώθηκε και μόνος του, με το ξύλινο πόδι του,

πήγε μέχρι το διπλανό δωμάτιο για να βρει και να μου φέρει

κάποιες παλιές φωτογραφίες από τον Πόλεμο.

‘Εμεινα για λίγα λεπτά μόνος μου με τη γυναίκα του 

και τότε βρήκα την ευκαιρία να της απευθύνω μια ερώτηση

που με ενδιέφερε και με απασχολούσε:

 

«Βάλε ἐμένα στὴ βαλίτσα σου!»

Ένα διήγημα για μπαμπάδες… και όχι μόνο.

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!

Εἶναι καταξιωμένος στὴν ἐπιστήμη του ὁ Ἀρίστος. Δὲν περιορίστηκε στὶς βασικὲς σπουδὲς τῆς Ἰατρικῆς, ἀλλὰ ταξίδεψε στὸ ἐξωτερικό, διακρίθηκε σὲ πρωτοποριακὰ προγράμματα καὶ ὅταν ἐπέστρεψε στὴν Ἑλλάδα, δίκαια ἔλαβε τὴ θέση τοῦ Καθηγητῆ στὸ Πανεπιστήμιο. Τὸ χάρισμά του νὰ ὁμιλεῖ, ἡ μεταδοτικότητά του ἀλλὰ καὶ ἡ ὑψηλὴ ἐπιστημονική του κατάρτιση τὸν κάνουν περιζήτητο. Τὸν καλοῦν ἀπ’ ὅλο τὸν κόσμο σὲ συνέδρια καὶ διαλέξεις, σεμινάρια καὶ ἐκπαιδευτικὰ προγράμματα. Γι’ αὐτὸ καὶ τὰ ταξίδια ἀποτελοῦν συχνὸ φαινόμενο στὴν καθημερινή του ζωή.

Σπουδαῖος Καθηγητὴς ὁ Ἀρίστος. Κι ὅμως, αὐτὸς ὁ Καθηγητὴς ποὺ παραδίδει μαθήματα σὲ ὅλο τὸν κόσμο, πῆρε τὸ καλύτερο μάθημα ἀπὸ ἕνα ἑπτάχρονο κοριτσάκι· τὴ Μαρία, τὴ μικρὴ κορούλα του ποὺ πηγαίνει μόλις στὴ Β΄ Δημοτικοῦ, εἶναι ὅμως ἡ μεγαλύτερη στὴν ἡλικία ἀπὸ τὰ ἄλλα δύο παιδιά του.

Ἡ ἀφορμὴ δόθηκε κάποια μέρα, λίγο πρὶν φύγει γιὰ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐπαγγελματικά του ταξίδια στὴν Ἱσπανία, ὅπου θὰ ἔμενε πέντε ἡμέρες. Ὅλα ἦταν ἕτοιμα γιὰ τὸ ταξίδι, ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα, τὸ πιὸ δύσκολο: τὸν ἀποχαιρετισμὸ τῶν παιδιῶν. Τόσο ὁ ἴ­­διος ὅσο καὶ ἡ σύζυγός του ἔχουν ἀγώνα κάθε φορά, προκειμένου νὰ βροῦν κάτι πρωτότυπο νὰ ποῦν στὰ παιδιὰ γιὰ νὰ τὰ γλυκάνουν καὶ νὰ μὴ στενοχωρηθοῦν.

 

ΓΟΝΕΙΣ ΜΗ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΘΕ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΗΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ! (σελίδες απὸ τη ζωὴ του αγίου Αυγουστίνου)

 

 

Ο ἱερὸς Αὐγουστῖνος εἶνε μιὰ σάλπιγγα τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ὁ ἦχος της φτάνει στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Εἶνε ἕνας μεγάλος ποταμός, ποὺ ἀρδεύει τὸ γεώργιον τοῦ Θεοῦ, τὴν Ἐκκλησία. Εἶνε ἕνας κῆπος μὲ ποικίλα ἔγχρωμα ἄνθη, ποὺ ἀποπνέουν ἄρωμα Ὀρθοδοξίας. Εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ δέκα μεγάλα πνεύματα ποὺ ἀνέδειξε ἡ ἀνθρωπότης.
Ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι· «Ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα». Ἔτσι καὶ ἀπὸ λίγες σελίδες τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου μποροῦμε ν᾿ ἀναλογισθοῦμε τὴν τεραστία φυσιογνωμία του.
Θὰ σταθοῦμε σὲ τρία σημεῖα τῆς ζωῆς του.

* * *

Ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος στὰ παιδικά του χρόνια ἦταν πολὺ ζωηρός. Τὸ σχολεῖο τὸ ἀπέφευγε. Γύριζε στοὺς δρόμους. Ἔκανε παιχνίδια μὲ τοὺς συμμαθητάς του. Πηδοῦσε φράχτες, ἀνέβαινε βουνά. Πῆγε κάποτε στὸν κῆπο ἑνὸς γείτονα καὶ ρήμαξε τὴν ἀχλαδιά του…

Ζωηρὸ παιδί. Ἀλλ᾿ εὐτύχησε νὰ ἔχῃ γονεῖς. Διότι πολλὰ παιδιὰ φαίνεται ὅτι ἔχουν γονεῖς μὰ δὲν ἔχουν. Τὸ νὰ γεννήσῃ κανεὶς παιδὶ εἶνε εὔκολο· εἶνε φυσικὸ φαινόμενο καὶ συναντᾶται σὲ ὅλη τὴν φυσιολογικὴ κλίμακα τῶν ζῴων. Ὄχι λοιπὸν τὸ γεννᾶν ἀλλὰ τὸ ἀνατρέφειν, αὐτό εἶνε τὸ δυσκολώτερο. Ἡ ἀνατροφὴ εἶνε «τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν».

 

Το τελευταίο όπλο (για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις)

μια διδακτική ιστορία…

 

Στον καιρό των παραμυθιών, μια φορά κι έναν καιρό δηλαδή, ξεκίνησε ο Δεκατρής για μια δύσκολη αποστολή. Όπως έλεγε και τ’ όνομά του, ήταν ο μικρότερος ανάμεσα σε δεκατρία αδέλφια. Μα στο μυαλό και το θάρρος ήταν ο καλύτερος.

Η εξυπνάδα του προκάλεσε φθόνο στ’ αδέλφια του. Πήγαν λοιπόν στον βασιλιά και τον κατάφεραν να ζητήσει απ’ τον Δεκατρή το πιο επικίνδυνο πράγμα: Να φέρει το άλογο ενός φοβερού δράκου.

Ο Δεκατρής διέσχισε ένα πυκνό δάσος, γεμάτο εμπόδια και αγρίμια, μα με την αξιοσύνη του τα ξεπέρασε όλα. Κάποια στιγμή όμως έφτασε μπροστά σ’ ένα μεγάλο ποτάμι. Κατέβαινε με δυνατή βοή από το βουνό και τα ορμητικά νερά του άφριζαν.

 

Άγγελοι: Καθημερινά προστατεύουν τα παιδιά μας…

.

Η Σύναξη των Αρχαγγέλων σήμερα…

Χρόνια Πολλά σε έσους έχουν την ονομαστική τους γιορτή,

Χρόνια Πολλά σε όλους μας-

καθένας γιορτάζει σήμερα, γιατί καθένας έχει τον δικό του Άγγελο.

.

Διάβαζα πάλι τους λόγους του αγίου Παϊσίου για τους Αγγέλους και πώς προστατεύουν τα παιδιά- και συγκινήθηκα γιατί μια διήγηση που αναφερει ο άγιος, μάς το διηγούνταν και η γιαγιά μας. Είχε συμβεί και στην ίδια, όταν είχε μωρό την μικρή της κόρη, και την είχε πάρει μαζί της στο χωράφι.

η συνέχεια ΕΔΩ

.