Οι άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα: μια Ορθόδοξη αντιπρόταση στην γιορτή του Βαλεντίνου

Ο Άγιος Ακύλας και η Αγία Πρίσκιλλα: το ιδανικό χριστιανικό ζευγάρι και προστάτες των συζύγων

“Να ποιους πρέπει τα ζευγάρια να μιμούνται, να ποιοι είναι οι προστάτες τους. Ο άγιος Ακύλας και η αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. Του Ιησού Χριστού.Και αυτός ο έρωτας για τον Χριστό αναζωογονούσε και τον μεταξύ τους έρωτα.”

Στις 13 Φεβρουαρίου, μια ημέρα πριν από την ξενόφερτη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, τιμά η Ορθόδοξη Εκκλησία τους δικούς της Αγίους, τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα, που θεωρούνται η Ορθόδοξη απάντηση στη δυτικής προέλευσης εορτή  του Βαλεντίνου, γνωστή και ως «εορτή των ερωτευμένων».

η συνέχεια ΕΔΩ

Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες : οι προστάτες της Παιδείας

Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:

Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081 – 1118 μ.Χ.), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078 – 1081 μ.Χ.), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο (βλέπε 1 Ιανουαρίου), χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο (βλέπε 13 Νοεμβρίου) και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο (βλέπε 25 Ιανουαρίου), θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».

ΑΓΙΑ ΙΟΥΛΙΑΝΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΕΒΟ-Η αγία με τα 13 παιδια και προστάτιδα της οικογένειας στη Ρωσία

Ας έχουμε τις πρεσβείες της αγίας στις οικογένειές μας και ας την επικαλούμαστε στον αγώνα μας …

 

Στις μέρες του Ιβαν του Τρομερου(1553-1584),ζουσε στην τσαρική αυλή ένας ευλαβης και εύσπλαγχνος άνθρωπος,ο Ιουστίνος Νεντιούρεβ,που είχε παντρευτεί τη Στεφανίδα από την πόλη ΜούρομΑυτοί απέκτησαν πολλά παιδιά,μεταξύ των οποίων και την μακάρια Ιουλιανή.Όταν ήταν έξι χρονών η μητέρα της πέθανε και την μεγάλωσε η γιαγιά της εν νουθεσιά Κυρίου.Όταν η Ιουλιανή ήταν δώδεκα χρονών πέθανε η γιαγιά της και το μεγάλωμά της το ανέλαβε η θεία της Ναταλία Αράποβα η οποία είχε οχτώ θυγατέρες και έναν γιό. Η Ιουλιανή ήταν υπάκουη στους θείους και τα ξαδέλφια της ,ήταν πολύ ταπεινή και αγαπούσε τη σιωπή. Νήστευε και προσευχόνταν και παρότι οι συγγενείς της την πίεζαν κάποιες φορές να φάει εκείνη δεν υποχωρούσε.

Στα δεκαέξι της, την πάντρεψαν μ΄έναν ευγενή τον Γκεόρκι Οσόργκιν και μαζί απέκτησαν δεκατρία παιδιά,δέκα αγόρια και τρία κορίτσια.Απ’αυτά επέζησαν έξι αγόρια και ένα κορίτσι,επειδή η Αγία έζησε σε μία έποχη που χαρακτηρίστηκε από τη μεγάλη πείνα.

 

Η ανδρεία μάνα κυρα-Μαρίνα και η μετάνοια του εξωμότη Κωνσταντή του Υδραίου…

Η μνήμη του αγίου Κωνσταντίνου του εξ Ύδρας τιμάται στις 14 Νοεμβρίου.

 

Με συγκίνηση πολλή διάβασα τον βίο του νεομάρτυρα και ως ελάχιστο μνημόσυνο αναφέρω το όνομά της μητέρας του στον τίτλο  αυτής της ανάρτησης…

Συγκλονίστηκα από την στάση της αγίας εκείνης μάνας, που χάρη στην έντονη αντίδρασή της, έφερε σε επίγνωση και μετάνοια τον εξωμότη γιο.

Και πόσες προσευχές θα είχε αναπέμψει στον Θεό για την μετάνοιά του!…

Οι προσευχές οι καρδιακές της μάνας δεν πάνε χαμένες.

Τα γόνατα της προσευχής και όχι τα λόγια  σώζουν τα παιδιά….

 

Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ

(ένα καταπληκτικό κείμενο για την αγωγή των παιδιών και την ανάγκη καλλιέργειας  των μητέρων)

Ἁγίου Νεκταρίου, επισκόπου Πενταπόλεως του εν Αιγίνη

Ἐπιμέλεια: Λάζαρου Ἀραβανῆ, ἐρευνητοῦ

Ἡ τῶν παίδων ἀγωγὴ ἀπὸ τῆς βρεφικῆς ἡλικίας ἀνάγκη νὰ ἄρχηται, ὅπως αἱ ψυχικαὶ τοῦ παιδὸς δυνάμεις ἀπ᾿ αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως αὐτῶν διευθύνονται εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πρὸς τὸ καλόν, τὸ ἀγαθόν, τὸ ἀληθές, καὶ ἀπομακρύνονται τοῦ κακοῦ, τοῦ αἰσχροῦ καὶ τοῦ ψευδοῦς.

Ἡ ἡλικία αὐτὴ δύναται νὰ θεωρηθῇ ἡ ἀσφαλεστέρα βάσις, ἐφ᾿ ἧς μέλλει νὰ οἰκοδομηθῇ ἡ ἠθικὴ καὶ διανοητική τοῦ παιδὸς μόρφωσις. Καὶ τὶς τῷ ὄντι δὲν ὁμολογεῖ ὅτι αἱ πρῶται ἐντυπώσεις αἱ κατὰ τὴν παιδικὴν ἡλικίαν γενόμεναι δὲν ἀποβαίνουσιν ἀνεξάλειπτοι; Τὶς ἀμφιβάλλει ὅτι κατὰ τὴν μικράν ἡλικίαν τοσοῦτον ἰσχυρῶς ἐκτυποῦνται ἐπὶ τῆς ἁπαλῆς ψυχῆς τοῦ παιδὸς αἱ ἐπιδράσεις, ὥστε καθ᾿ ὅλον τὸν βίον νὰ παραμένωσι ζωηραί;

 

Οκτώβριος και μνήμες εθνικές στις παιδικές ψυχές…

 

Μέρες Οκτωβρίου… μέρες μνήμης και εθνικής ανάτασης!

Πόση χαρά παίρνω όταν ακούω τα μικρά που γυρίζουν από το σχολείο και να τραγουδούν τα τραγούδια του ’40!

Μεγάλο το έργο των δασκάλων, μεγάλο το έργο που μπορεί να επιτελεστεί και στο σπίτι από εμάς τους γονείς.

 

Η παιδική ψυχούλα η ευαίσθητη και δεκτική μπορεί πολλά μηνύματα να λάβει τις μέρες αυτές :

για το μεγάλο αγαθό της ειρήνης,

για την φροντίδα της Παναγίας (Αγία Σκέπη) στην ζωή μας,

για την φιλοπατρία και το χρέος μας απέναντι στους προγόνους μας,

για την Ιστορία του τόπου μας …

 

“Παππού, τρέξε!” (θαυμαστή βοήθεια σε ετοιμόγεννη μητέρα)

 

“Όταν ήμουν παιδί” έλεγε ο άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, “με φώναζαν και σταύρωνα τους αρρώστους και τις ετοιμόγεννες που δυσκολεύονταν να γεννήσουν”.

Και όντως…  οι μητέρες, με τις προσευχές του, ελευθερώνονταν σύντομα.

Ένα ακόμα θαύμα του σύγχρονου αγίου της Ευβοίας, που αφορά επίτοκο μητέρα, διάβασα σε βιβλίο που αναφέρεται στη ζωή και στα θαύματά του- και το μεταφέρω και εδώ, γιατί πολύ με άγγιξε:

 

Μια εκδρομή- προσκύνημα στην Αγία Θεοδώρα του Βάστα

 

Καθώς φθινοπωριάζει  μπαίνουμε πλέον σε άλλους ρυθμούς, αφήνουμε πίσω μας την ανεμελιά του καλοκαιριού και ακολουθούμε αναγκαστικά την καθημερινότητα που μάς επιβάλει το σχολείο και οι πολλές υποχρεώσεις… Οι φωτογραφίες που μένουν ως ενθύμιο από ταξίδια και εκδρομές είναι για εμένα μια παρηγοριά σε περιόδους όπου μακροχρόνια δεν μπορούμε να “αποδράσουμε” για λίγο από το σπίτι μας και να επισκεφτούμε άλλα μέρη, σαν μια μικρή ανάπαυλα από το άκαμπτο πρόγραμμα του χειμώνα.

Βλέποντας φωτογραφίες παλιότερων χρόνων, βρήκα και αυτές από το προσκύνημα που αξιωθήκαμε να κάνουμε στην Αγία Θεοδώρα της Βάστας. Και καθώς πριν λίγες μέρες (11 Σεπτεμβρίου) τιμήθηκε η μνήμη της , σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας λίγες φωτογραφίες και πληροφορίες για το βίο της και το προσκύνημα.

Η Αγία Άννα ως γαλακτοτροφούσα την Θεοτόκο (δύο σπάνιες εικόνες)

 

Την Παναγία μας την έχουμε συναντήσει αρκετές φορές απεικονιζόμενη ως Γαλακτοτροφούσα

και πολλές φορές έχουμε επικαλεστεί την Χάρη της κατά τον θηλασμό των μικρών μας.

 

Την αγία Άννα, την μητέρα της, που σήμερα τιμάται η μνήμη της, είχα την χαρά και ευλογία να συναντήσω επίσης σε δυο σπάνιες εικόνες ως Γαλακτοτροφούσα.

“η στείρα βρέφος θηλάζει την Μαριάμ” αναφέρεται σε ένα τροπάριο της Γεννήσεως της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου).

 

ΓΟΝΕΙΣ ΜΗ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΘΕ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΗΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ! (σελίδες απὸ τη ζωὴ του αγίου Αυγουστίνου)

 

 

Ο ἱερὸς Αὐγουστῖνος εἶνε μιὰ σάλπιγγα τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ὁ ἦχος της φτάνει στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Εἶνε ἕνας μεγάλος ποταμός, ποὺ ἀρδεύει τὸ γεώργιον τοῦ Θεοῦ, τὴν Ἐκκλησία. Εἶνε ἕνας κῆπος μὲ ποικίλα ἔγχρωμα ἄνθη, ποὺ ἀποπνέουν ἄρωμα Ὀρθοδοξίας. Εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ δέκα μεγάλα πνεύματα ποὺ ἀνέδειξε ἡ ἀνθρωπότης.
Ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι· «Ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα». Ἔτσι καὶ ἀπὸ λίγες σελίδες τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου μποροῦμε ν᾿ ἀναλογισθοῦμε τὴν τεραστία φυσιογνωμία του.
Θὰ σταθοῦμε σὲ τρία σημεῖα τῆς ζωῆς του.

* * *

Ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος στὰ παιδικά του χρόνια ἦταν πολὺ ζωηρός. Τὸ σχολεῖο τὸ ἀπέφευγε. Γύριζε στοὺς δρόμους. Ἔκανε παιχνίδια μὲ τοὺς συμμαθητάς του. Πηδοῦσε φράχτες, ἀνέβαινε βουνά. Πῆγε κάποτε στὸν κῆπο ἑνὸς γείτονα καὶ ρήμαξε τὴν ἀχλαδιά του…

Ζωηρὸ παιδί. Ἀλλ᾿ εὐτύχησε νὰ ἔχῃ γονεῖς. Διότι πολλὰ παιδιὰ φαίνεται ὅτι ἔχουν γονεῖς μὰ δὲν ἔχουν. Τὸ νὰ γεννήσῃ κανεὶς παιδὶ εἶνε εὔκολο· εἶνε φυσικὸ φαινόμενο καὶ συναντᾶται σὲ ὅλη τὴν φυσιολογικὴ κλίμακα τῶν ζῴων. Ὄχι λοιπὸν τὸ γεννᾶν ἀλλὰ τὸ ἀνατρέφειν, αὐτό εἶνε τὸ δυσκολώτερο. Ἡ ἀνατροφὴ εἶνε «τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν».

 

“Δριμύς ο χειμών αλλά γλυκύς ο Παράδεισος…”

 

Αν νιώσεις παγωνιά γύρω σου

αν  κινδυνεύσεις να λιποτακτήσεις γιατί

 ο αγώνας είναι σκληρός

και αμείλικτος ο εχθρός

και δυνάμεις σου δεν αρκούν…

.

Στου Αη Λια το πανηγύρι…

.

Τέτοιες μέρες, κάθε χρόνο,

ανηφορίζαμε προς το ξωκκλήσι του Αη Λιά

που στέκεται φρουρός άγρυπνος του χωριού

μετώπη και στολίδι του

στην κορυφή του λόφου

στην πλαγιά του οποίου είναι χτισμένο

το ορεινό χωριουδάκι μας…

.

“Αγάπη και ταπείνωση…”

 

“Αγάπη και ταπείνωση:

σ΄αυτήν την συχνότητα

εργάζεται ο Θεός…”*

 

Σε αυτή την συχνότητα εργαζόσουν και εσύ

άγιε του καιρού μας…

.

Η αγία Αλεξάνδρα, η βασίλισσα… (21 Απριλίου)

Ο βίος της αγίας Αλεξάνδρας πάντα με συγκινούσε, από παιδί…

Ήταν βασίλισσα, αυτοκράτειρα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, σύζυγος του διώκτη των Χριστιανών Διοκλητιανού.

Κι όμως… η ψυχή της ήταν ευαίσθητη, γεμάτη ανθρωπιά και καλοσύνη, γι αυτό “επαναστάτησε” όταν παρακολουθούσε τα μαρτύρια του αγίου Γεωργίου.

.

Από τον βασιλικό θρόνο, προτίμησε τον εγκλεισμό στην φυλακή και στεφανώθηκε με το στεφάνι του μαρτυρίου…

Εορτάζει στις 21 Απριλίου

.

Ο βίος της , σε ένα όμορφο, κείμενο,   ΕΔΩ

.

Ο θρήνος της Ραχήλ

 

“Ηρέμησε, Ραχήλ,  γεννήθηκε το Παιδί…”

“Φωνή ακούστηκε στη Ραμά…

Θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς,

η Ραχήλ έκλαιγε τα παιδιά της

και δεν ήθελε να παρηγορηθεί

γιατί αυτά δεν υπήρχαν πλέον…”

.

Πώς να παρηγορηθεί η μάνα για το θάνατο του παιδιού της;

Πώς να παρηγορηθεί ο άνθρωπος για την απώλεια των αγαπημένων του

και της δικής του της ζωής;…

.