Περί ευγνωμοσύνης και δοξολογίας…

Σκεφτόμουν «τι είναι τα Χριστούγεννα» και οι πρώτες λέξεις που ήρθαν στο μυαλό μου είναι ελπίδα, αγάπη και μια αίσθηση ευγνωμοσύνης και δοξολογίας για τον Θεό που έγινε Άνθρωπος και ήρθε στη γη μας για να μάς κάνει κατά χάριν θεούς…

.

Αυτή η ευγνωμοσύνη είναι που, αν κυριαρχεί στη ζωή μας, της δίνει άλλο νόημα και την ανυψώνει από τα καθημερινά και τετριμμένα. Είναι τόσες οι έγνοιες της καθημερινότητας, τόση η βιοπάλη, τόσος ο μόχθος και ο κόπος που, αν δεν στεκόμαστε για λίγο να αφουγκραστούμε την ομορφιά της στιγμής και να νιώσουμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε και δεν είναι δεδομένα, δύσκολα κυλά η ζωή…

.

Για την ευγνωμοσύνη, λοιπόν, που σχετίζεται και με την αίσθηση της δοξολογίας (αυτές τις μέρες θα ακούσουμε και πάλι το Δόξα εν υψίστοις Θεώ) έγραψα μια ανάρτηση που μπορείτε να διαβάσετε στο λινκ

«Πόσο ευγνώμων είσαι για τη ζωή σου;»

Και καθώς βλέπω την «θεραπευτική» επίδρασή της στην ψυχή και την «πρόοδο» που φέρνει στον άνθρωπο αυτή η αίσθηση, προτείνω στις κυρίες με τις οποίες συνεργάζομαι την καταγραφή των ευλογιών και των γεγονότων για τα οποίες αισθάνονται ευγνωμοσύνη, και βλέπω ότι ωφελεί όσες το τηρούν. (Μάλιστα, μια κυρία ονόμασε το τετράδιό της «Ημερολόγιο Δοξολογίας» κατά το γνωστό «Ημερολόγιο Ευγνωμοσύνης» )

.

Εύχομαι καλή προετοιμασία για τα Χριστούγεννα, με ηρεμία και πνεύμα γιορτινό, με προσμονή του θαύματος της Γεννήσεως.
.
Mε την αγάπη μου,
Αλεξάνδρα