Λίγες μέρες στο χωριό, μακριά από τα καθημερινά και τετριμμένα, κοντά σε ανθρώπους και τόπους που αγαπώ και μου δίνουν ζωή και φως…
Επιλογή μου μια μικρή ανάπαυλα από την καθημερινότητα, μια » πολυτελεια» που δεν την έχω συχνά και που «πληρωνω» με δυσκολίες πρακτικές, για τις οποίες όμως δεν μετανιώνω.
Χαμογελώ και αναπολώ τα πρώτα μου χρόνια, τις μέρες της παιδικής ανεμελιάς, τον παππού και τη γιαγιά, όσα έζησα στο χωριό, τα λόγια τους που κουβαλώ μέσα μου σαν θησαυρό. Τις ευχές τους που με στήριξαν και με καθοδηγούν στη ζωή.
Χαρά μου το » δεσιμο» των παιδιών με τον τόπο, η αγάπη τους για τη φύση και την παράδοση, που απαιτούν μόχθο και προσήλωση για μα επιτευχθούν και να μεταδοθουν… Έχει ο Θεός!
Η εγκαταλειψη του τόπου με πονά, αλλά δεν χάνω την ελπίδα ότι θα ξαναγυρνουμε εδώ συχνά, όχι πλέον σε ένα πολυβουο, μικρό χωριό, αλλά σε ένα ερημητήρι, όπου ο καθένας που επιθυμεί μια ανάπαυλα από τον σύγχρονο τρόπο ζωής και από την πολη, θα είναι ευπρόσδεκτος.
Το χωριό, το δικό μου » καταφύγιο» ψυχής…
Αλεξάνδρα Χ.Τ. 3/8/2021
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 
Αλεξάνδρα, σε παρακολουθώ και σε χαίρομαι, να είσαι καλά, να χαίρεσαι την Οικογένειά σου και καλή Παναγιά να έχουμε..
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σε ευχαριστώ, Ανδρέα,
καλή Παναγιά!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!