Η μοναξιά του ανθρώπου στο μεγαλείο της…

«Δεν έχω άνθρωπο…»

Αν και ο ίδιος ο Θεός δίνει ευκαιρίες, χρειάζεται συχνά και το χέρι κάποιου συνανθρώπου, για να βοηθηθεί αυτός που αναμένει τη βοήθειά Του.

Αλλά, παρ΄ όλα αυτά, ακόμα και αν για χρόνια δεν υπάρχει η ανθρώπινη βοήθεια και συμπαράσταση, αλλά ωστόσο δεν χάνεται η ελπίδα και η πίστη, τότε έρχεται ο ίδιος ο Θεός να δώσει λύσει στο πρόβλημα και στις δυσκολίες.

Αυτό συνέβη με τον Παράλυτο.

Δεν έχω άνθρωπο… Έχω, όμως, Θεό Πατέρα, και σε Εκείνον ελπίζω και προσδοκώ.

Έχουμε, άραγε, την πίστη αυτή και την προσδοκία στο θαύμα της σωτηρίας μας και την εκπλήρωσης των αιτημάτων μας, για τα προσωπικά μας θέματα και για όσα μας απασχολούν στη ζωή μας και στην οικογένειά μας;…

Με την αγάπη μου,

Αλεξάνδρα Χ. Τ.

27/5/2021

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.