19 Μαΐου: Ημέρα Μνήμης της γενοκτοτονίας των Ελλήνων του Πόντου
Αφιερωμένο στον παππού μου, που ήρθε από τον Πόντο τρίχρονο, πεντάρφανο παιδί, και δεν επέστρεψε ξανά στην Πατρίδα, όπως επιθυμούσε και ονειρευόταν …
.
«Εδώ και χρόνια με βασανίζει ένα όνειρο:
Κάποια χέρια άγρια με τραβούν
από την αγκαλιά της μάνας μου,
με αποχωρίζουν βίαια
Ξεσχίζεται η καρδιά μου μαζί με το ρούχο της
και ένα κομμάτι του απομένει στα χέρια μου
μόνο θυμητάρι του ξεριζωμού…
.
Μένει γυμνή εκείνη,
παγωμένη ήδη και καταματωμένη,
μένω μετέωρος στον αέρα εγώ.
.
Και μετά η οδοιπορία η βασανιστική,
προς άγνωστη κατεύθυνση
με πεινασμένο το κορμί και την ψυχή
για μέρες ατέλειωτες.
.
Μέχρι που ξυπνώ απότομα
και βρίσκομαι σε άλλη γη...
.
Και όσο κι αν έστησα εδώ νέα ζωή
η καρδιά μου απέμεινε κει
στο πατρικό χώμα, στη μάνα μου.
.
Και όλο εκείνα αναθυμάμαι και νοσταλγώ
τα πρώτα μου χρόνια, τα αξέχαστα,
που όσο κι αν στάθηκαν πικρά
τα έζησα με την μάνα μου, την πατρίδα μου.
.
Κι ΄όλο ονειρεύομαι τη μέρα
που θα ξαναβρεθώ εκεί,
στα μέρη που πρωτοείδα το φως,
κι ας κλείσω εκεί για πάντα τα μάτια μου…»
.
Αλεξάνδρα Χοροζίδου 19/5/2021
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 
Αγαπημένο μικρό παιδάκι! Πόσο νωρίς ήρθες αντιμέτωπο με το απόλυτο Κακό!.. Πόσο πόνεσες, πόσο ματωσες, πόσο πείνασες, πόσο τυρρανιστικες μόνο εσύ και ο Θεός γνωρίζει… Πόσο κενό άφησε η χαμένη για πάντα αγκαλιά της Μάνας στην τρυφερή αθώα ψυχή σου.. Κι όμως τα κατάφερες μικρό αγόρι! Μεγάλωσες, δυνάμωσες. Πίστεψες στην ζωή και άφησες ζωή πίσω σου. Παιδιά και εγγόνια που φέρουν το όνομα σου! Και την Πίστη που σε φύλαξε! Ας είσαι τώρα πια στον ουρανό, αναπαυμένος αιώνια σιμά στην λατρεμένη μάνα και στον αιώνιο Πατέρα σου…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε ευχαριστούμε από καρδιάς.
Με συγκίνησες…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!