(μικρός σχολιασμός στο Ευαγγέλιο της Απόκρεω:
«Κυριακή της Κρίσεως» )
«Ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με… ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με».
Δὲν εἶναι σχῆμα λόγου ὅλα αὐτά. Οἱ ἅγιοι Πατέρες λένε: «Εἶδες τὸν ἀδελφόν σου; Εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σου!». Πράγματι. Κάθε ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος «κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν» Θεοῦ.
Συνεπῶς στὸ πρόσωπο τοῦ κάθε ἀνθρώπου ὀφείλουμε πάντοτε νὰ διακρίνουμε τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ μᾶς καλεῖ ὁ Κύριος νὰ διακονήσουμε στὰ πρόσωπα αὐτῶν ποὺ πονοῦν καὶ ὑποφέρουν μέσα ἀπὸ τὶς διάφορες δοκιμασίες τῆς ζωῆς.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν προθυμία, ἡ σκέψη ὅτι στὰ πρόσωπα τῶν ἀδελφῶν μας διακονοῦμε τὸν Κύριο, μᾶς βοηθᾶ στὸ νὰ στεκόμαστε ἀπέναντί τους ὄχι μόνο μὲ συμπάθεια ἀλλὰ καὶ μὲ σεβασμό. Ἡ προσφορὰ τῆς γνήσιας ἀγάπης δὲν ἔχει μέσα της καμία διάθεση ἀλαζονείας καὶ ὑπεροχῆς οὔτε συνοδεύεται ἀπὸ ἐνέργειες μειωτικὲς γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ βρίσκεται σὲ κάποια ἀνάγκη.
Τέλος ἡ συναίσθηση ὅτι ἡ προσφορὰ ἀγάπης πρὸς τοὺς ἀδελφούς μας οὐσιαστικὰ ἀποδίδεται στὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου, μᾶς βοηθᾶ νὰ ἐπιτελοῦμε τὰ ἔργα αὐτὰ μὲ ταπείνωση, ἀφοῦ ὅ,τι καὶ νὰ προσφέρουμε στὸν Χριστὸ εἶναι λίγο. Διότι στὸν Κύριο Ἰησοῦ, τὸν μεγάλο μας Εὐεργέτη, δὲν χρωστοῦμε ἁπλῶς πολλά… Τοῦ ὀφείλουμε τὰ πάντα!
Καλή Απόκρεως, καλή «λευκή εβδομάδα».
Με την αγάπη μου,
Αλεξάνδρα Χ.Τ.
7/3/2021
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 