«Να βγούμε βόλτα έξω στη φύση, ή μήπως κρυώσουν τα παιδιά;
Μήπως μας πλησιάσουν άλλοι και κολλήσουμε κάποια αρρώστια;
Και όταν γυρίσουμε πίσω σπίτι, λερωμένοι (και ίσως λασπωμένοι), θα έχω πολλή δουλειά να κάνω…»
Είναι ανυπόστατα όλα αυτά;
Από το δικό μου μυαλό , πάντως, περνούν αυτές οι σκέψεις και ανησυχίες, το ομολογώ.
Όμως προσπαθώ να τις αναιρώ και να τις εκλογικεύω, γιατί ξέρω πως εν τέλει είναι πολύ ωφέλιμη μια βόλτα στη φύση .
Ας τα βάλω σε μια σειρά:
Αρρωσταίνουν τα παιδιά από το κρύο;
Όχι, αυτό δεν ισχύει! Αρρωσταίνουν από ιώσεις.
Ακόμα και τα μωράκια, αν είναι σωστά ντυμένα και καλυμμένα, είτε μέσα στο καρότσι τους είτε στο μάρσιπο, δεν θα «κρυώσουν» αν βγουν στον καθαρό αέρα και πάρουν έναν υπνάκο στη φύση.
Θα «κολλήσουμε» αν έρθουμε κοντά με άλλους ανθρώπους;
Δεν χρειάζεται να έρθουμε κοντά! Επιλέγουμε ανοιχτούς χώρους, χωρίς πολυκοσμία, και αν κάποιοι μας πλησιάσουν και πάνε να αγγίξουν τα παιδιά, προτιμούμε να πούμε ευγενικά «Ας κρατήσουμε κάποια απόσταση». Αν οι δεν άλλοι το κατανοούν, δικό τους θέμα… Εμείς οφείλουμε να προστατέψουμε τα παιδιά μας.
Εξάλλου, η βιταμίνη D ου θα λάβουμε από την έκθεση στον ήλιο, ενισχύει το ανοσοποιητικό και συστήνεται από τους γιατρούς ως αναγκαία και απαραίτητη για την αντιμετώπιση των ιώσεων, πολύ περισσότερο από κάθε superfood και διατροφικό συμπλήρωμα με βιταμίνες.
Και αν γυρίσουμε σπίτι λερωμένοι και λασπωμένοι, ειδικά τώρα το χειμώνα;
Ναι, αυτό ίσως μας προκαλέσει κάποια επιπλέον κούραση, αλλά με καλή οργάνωση μπορούμε να το ρυθμίσουμε. Δηλ, γαλότσες για όλους και ρούχα που δεν λεκιάζουν και που πλένονται εύκολα . Αν βγαίνουμε στην εξοχή κάθε μέρα, δεν πειράζει αν φορέσουμε και λίγο λερωμένο μπουφάν! Δεν θα μας παρεξηγήσει κανείς! 🙂
(Τις τελευταίες μέρες εφαρμόζω τη «θεραπεία λάσπης» ,όπως την αποκαλώ 🙂 όσο εκτίθεμαι σε κάτι που με φοβίζει, καταπολεμώ τον φόβο μου, ή μάλλον την φοβία μου για τα λερωμένα και λασπωμένα ρούχα και παπούτσια. Είναι αλήθεια πως απεύφευγα να βγάζω τα παιδιά να παίξουν έξω όταν ο καιρός ήταν βροχερός και το έδαφος λασπωμένο, αλλά πλέον προσπαθώ να το ξεπεράσω και να βγαίνουμε καθημερινά μια σύντομη βολτίτσα, γιατί τα οφέλη είναι πολλαπλά για όλους μας.
Σημαντική η επαφή με την φύση, η έξοδος στον καθαρό αέρα, και για εμάς τους γονείς και τους ενήλικες. Το να βλέπουμε συνεχώς τα ίδια πράγματα εντός του σπιτιού, να ασχολούμαστε με τα ίδια και τα ίδια…μας κουράζει ψυχικά. Ο ήλιος και ο καθαρός αέρας είναι από τα καλύτερα αγχολυτικά και αντικαταθλιπτικά.
Και για να δικαιολογώ και να κατανοώ την συμπεριφορά των μικρών παιδιών, ειδικά τώρα που αναγκαστικά είναι «έγκλειστα» πολλές ώρες τη μέρα, προσπαθώ να θυμάμαι τους ακόλουθους λόγους του αγίου Παϊσίου, που είχε μεγάλη αγάπη και ενδιαφέρον για τα παιδιά:
« Δεν φταίνε τα παιδιά που είναι ζωηρά. Τα παιδιά, για να μεγαλώσουν φυσιολογικά θέλουν αυλή, για να μπορέσουν να τρέξουν. Τώρα τα κακόμοιρα είναι κλεισμένα μέσα στις πολυκατοικίες και ζορίζονται. Δεν μπορούν να τρέξουν ελεύθερα, να παίξουν, να χαρούν».(Λόγοι Γέροντος Παΐσιου, τόμος Δ, σ.109)
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα για το πόσο καλό κάνει η επαφή με το χώμα και την φύση, δείτε και αυτή την ανάρτηση:
Ακόμη και αν λόγω των συνθηκών και της απαγόρευσης κυκλοφορίας δεν ειναι δυνατόν να πάμε για λίγο στην εξοχή ή σε φυσικό περιβάλλον για παιχνίδι, και το μπαλκόνι μας βοηθά να εκτονώσουν λίγο την ενεργητικότητά τους τα μικρά μας.
Ας συνοψίσουμε:
Τα παιδιά περνούν καλύτερα έξω αλλά και γίνονται και καλύτερα πλάσματα όταν βρίσκονται στη φύση! Σύμφωνα με τις έρευνες, αυτά τα παιδάκια που περνούν περισσότερες ώρες έξω στη φύση είναι:
Πιο χαρούμενα.
Πιο ήρεμα. Ειδικά τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ επωφελούνται ιδιαίτερα από την ηρεμία και τη γαλήνη που προσφέρει η φύση.
Πιο υγιή.
Πιο δημιουργικά: Το παιχνίδι έξω στη φύση είναι λιγότερο δομημένο σε σχέση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που παίζουν τα παιδιά στο σπίτι. Έτσι τα παιδιά παίζοντας ενεργητικά έξω στη φύση χρησιμοποιούν ελεύθερα τη φαντασία τους αλλά ασκούν και το σώμα τους.
Λιγότερο αγχωμένα. Το τελευταίο ισχύει ιδιαιτέρως και για τους γονείς.
Επομένως, τα οφέλη της φύσης δεν αφορούν μόνο τα παιδιά, αλλά έχουν αντίκτυπο σε ολόκληρη την οικογένεια.
Φροντίζουμε, λοιπόν, να βάλουμε στο καθημερινό πρόγραμμα μια βόλτα εκτός σπιτιού, ειδικά τώρα που ζούμε αναγκαστικά ως «έγκλειστοι», για να αμβλύνουμε τις συνέπειες του εγκλεισμού για όλους μας.
Εσείς τι άλλο θα είχατε να προτείνετε;
(Η ανάρτηση αυτή γράφτηκε με αφορμή το σχόλιο μιας αγαπητής αναγνώστριας στο άρθρο:
Στιγμές στο φως (νο1) «Στην χειμωνιάτικη εξοχή»
Με την αγάπη μου,
22/12/2/2020
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 
Πόσο πολύ συμφωνώ! Είναι το σημαντικότερο πράγμα που μας κόστισε στην καραντίνα… κάνουμε ότι μπορούμε στην πόλη αλλά οι εκδρομές στη φύση μας έχουν λείψει! Όλα τα υπόλοιπα(λάσπη, κρύο κτλ) δεν τα θεωρώ σημαντικά… Τυχεροί όσοι είστε κοντά!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Έτσι είναι, Νέλη μου!
Όταν ζούσαμε στην πόλη και είχα μωρά, κάθε απόγευμα τα παιδάκια περίμεναν να έρθει ο μπαμπάς, να μπούμε στο αυτοκίνητο, και να πάμε σέ κάποιο πάρκο ή παιδική χαρά , να παίξουν λίγο με το χώμα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!