(από την αγαπημένη φίλη Ελευθερία Σ.)
Τα δειλινά του Αυγούστου
μοσχοβολούν τη Χάρη σου!
Γλυκιά η προσμονή
του κατευοδίου σου…
Κάθε που κατεβαίνω
στο ναό σου
Παναγιά
τον αφιερωμένο
στην Κοίμησή σου τη σεπτή
ένας κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό!
Ανάβω κερί,
αφιέρωμα στο σκήνωμά σου
τ’αγιασμένο
κι αμέσως έρχεται η παρηγοριά!
Τα δειλινά του Αυγούστου
τα μάτια σου σφαλιστά,
η όψη σου γαλήνια..
Το φως ιλαρό
κατάνυξη,χαρμολύπη,
παράκληση
στην ακριβή μορφή σου!
Ευωδιά λιβανιού,
κάθαρση,
ένωση μυστική
με Σένα
και τον Υιό σου!