“Η θυσία της μάνας φέρνει χαρά!”

 

από τους λόγους του αγίου Παϊσίου:

– «Ζαλούρα είναι τα παιδιά», μου είπε μια γυναίκα τα πού τα είχε όλα. Βαριέται να έχει παιδιά!

Όταν μια μάνα σκέφτεται έτσι, είναι ένα άχρηστο πράγμα, γιατί οι μανάδες κανονικά έχουν αγάπη.

Μπορεί μιά κοπέλα, πρίν κάνει οικογένεια, νά την ξυπνά ή μάνα της στις δέκα η ώρα το πρωί.
Από την στιγμή όμως που θα γίνη μάνα καί θά εχη νά ταΐζει το παιδί της, να το πλένει, να το καθαρίζει, δεν κοιμάται ούτε την νύχτα, γιατί παίρνει μπρος η μηχανή.

Όταν ο άνθρωπος έχει θυσία, δεν γκρινιάζει, δεν βαριέται· χαίρεται. Όλη η βάση εκεί είναι, να υπάρχει πνεύμα θυσίας.

 

Αυτή η γυναίκα αν έλεγε: 

«Θεέ μου, πώς να Σε ευχαριστήσω; Δεν μου έδωσες μόνον παιδιά άλλα και πολλά αγαθά… Πόσοι άνθρωποι δεν έχουν τίποτε και εγώ έχω τόσα σπίτια, έχω και aπό τον πατέρα μου περιουσία, o άνδρας μου παίρνει μεγάλο μισθό, βγάζω και δυο μισθούς aπό τα ενοίκια, και δεν ταλαιπωρούμαι!

Πώς νά Σε ευχαριστήσω, Θεέ μου; Δεν τα άξιζα εγώ αυτά τα πράγματα»,

Αν σκεφτόταν έτσι, θα έφευγε με την δοξολογία η κακομοιριά. Και μόνο δηλαδή αν ευχαριστούσε τον Θεό μέρα-νύχτα, θα ήταν αρκετό.

***

– Η θυσία, Γέροντα, δίνει χαρά.

– Ω, χαρά! Αυτήν τήν χαρά της θυσίας δεν τήν γεύονται σήμερα οι άνθρωποι, γι’αυτό είναι βασανισμένοι. Δεν έχουν ιδανικά μέσα τους· βαριούνται που ζουν. Η λεβεντιά, η αυταπάρνηση, είναι η κινητήρια δύναμη στον άνθρωπο. Αν δεν υπάρχει αυτή η δύναμη, ο άνθρωπος είναι βασανισμένος.

 

 Απόσπασμα από τις σελίδες  193 -194 του βιβλίου:

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ, ΛΟΓΟΙ  Β΄,ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ , ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧAΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»  ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

από το κεφάλαιο: “Η θυσία φέρνει την χαρά” και την παράγραφο:«Στην εποχή μας σπανίζει η θυσία »

via Αντέχουμε