Διηγούνταν ένας αξιωματικός, σε ομιλία του…
«Επισκέφτηκα κάποτε ένα ήρωα,ανάπηρο πολέμου, στο σπίτι του.
Κάποια στιγμή σηκώθηκε και μόνος του, με το ξύλινο πόδι του,
πήγε μέχρι το διπλανό δωμάτιο για να βρει και να μου φέρει
κάποιες παλιές φωτογραφίες από τον Πόλεμο.
‘Εμεινα για λίγα λεπτά μόνος μου με τη γυναίκα του
και τότε βρήκα την ευκαιρία να της απευθύνω μια ερώτηση
που με ενδιέφερε και με απασχολούσε:
«Πώς γνωριστήκατε με τον σύζυγό σας
και πώς αποφασίσατε να παντρευτείτε;»
.
Και η απάντηση ήρθε αφοπλιστική.
«Υπηρετούσαμε και οι δυο στο Μέτωπο.
Στρατιώτης εκείνος,
νοσοκόμα εγώ.
18 χρονών εκείνος,
18 χρονών και εγώ.
Τον γνώρισα στο ορεινό χειρουργείο ως τραυματία…»
.
Και βλέποντας την έκπληξη στα μάτια μου, συμπλήρωσε με θέρμη:
«Δεν παντρεύτηκα ένα σακάτη!
Παντρεύτηκα τη δόξα της Πατρίδας!!!»
…………………………..
Χρόνια πολλά και ελεύθερα!
με την αγάπη μου,
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 
Τὸ παρὸν ἀναδημοσιεύθηκε στὸ Αντέχουμε… καὶ σχολίασε:
(πολύ συγκινητική και διδακτική ιστορία…)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ζήτω η Ελλάδα!
Ζήτω η Μακεδονία!
Χρόνια πολλά!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Χρόνια πολλά, Παρασκευή μου, και καλή λευτεριά από κάθε κακό!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύ συγκινητικό όντως
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Όταν άκουσα να το διηγείται ο άνθρωπος που το έζησε, δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!