Λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι… (νο 2)

 

Σε λίγες ώρες θα χτυπήσει και πάλι το κουδούνι.

Αυτή είναι η πραγματικότητα όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους

ενώ άλλοι (παιδιά ή γονείς) την περιμένουν με λαχτάρα αυτή την στιγμή.

Δεν ξέρω πραγματικά τι θέλω…

 

Τα παιδιά είναι πιο σίγουρα, καθένα έχει δηλώσει τι επιθυμεί.

Εκτός από τον μικρό που θα πάει για φέτος πρώτη φορά στο σχολείο- στα Μεγάλα Νήπια- οι υπόλοιποι δεν δηλώνουν και τόσο πρόθυμοι για την αρχή της σχολικής χρονιάς.

Τους άρεσε το καλοκαίρι, περάσαμε πολύ όμορφα- έτσι λένε.

Πώς θα μπούμε και πάλι σε σειρά με τα μαθήματα και τις δραστηριότητες;

(Θα γίνει κι αυτό, είμαι σίγουρη- απλώς θέλουν τον χρόνο τους για να το πάρουν απόφαση… και όταν μπούνε σε πρόγραμμα, όλα θα πάνε μια χαρά).

Μάλιστα η μικρή μου ανέφερε πως θα ήταν ωραία να κάναμε σχολείο στο σπίτι μας!

(Καλή ιδέα, αν και όχι εφαρμόσιμη καθ΄όλα- εν μέρει την επιχειρούμε).

 

Πριν λίγες μέρες, έλεγα μέσα μου ότι θα ήθελα να κρατήσει κι άλλο το καλοκαίρι.

Κύλησε όμορφα, ήρεμα, με την αναμονή του μωρού μας ως σημαντικό «στοιχείο» και θέμα συζήτησης σε όλη τη διάρκειά του, και νιώθω πως ήδη όλα τα παιδιά δέθηκαν μαζί του και το περιμένουν…

Είναι όλα σε ηλικίες που θα έχουν μνήμες από την εγκυμοσύνη αυτή και το μεγάλωμά του, ακόμα και ο τρίχρονος ο μικρότερος,

και είναι πολύ όμορφο το δέσιμο με το αδελφάκι τους, που ξεκίνησε τόσο νωρίς, καθώς και η εμπειρία της εγκυμοσύνης της μαμάς, που την έζησαν με πολύ ενδιαφέρον και προσμονή.

 

Πλέον σκέφτομαι πως, αφού έφτασε η στιγμή που θα ανοίξουν τα σχολεία, ας γίνει κι αυτό, με το καλό.

Αν και η όλη φάση της προσαρμογής μου δημιουργεί κάποιο άγχος και ανησυχία…

 

«Πίστη χρειάζεται» για όλα…

 

 

Μαζί με την έναρξη της σχολικής χρονιάς μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την γέννηση του μωρού μας– μπαίνω αισίως στον ένατο μήνα.

Εύχομαι και προσεύχομαι στην Παναγία την Ελευθερώτρια να πάνε όλα καλά, γιατί «δεν έχω συνηθίσει» όπως λένε μερικοί. 

Κάθε εγκυμοσύνη διαφορετική, με τις χαρές αλλά και με τις ιδιαιτερότητές της, και συνήθως, όσο μεγαλώνει η οικογένεια και η ηλικία της μητέρας, συμβαίνει να υπάρχουν και περισσότερες – πρακτικές- δυσκολίες.

Όλα όμως ξεχνιούνται και είναι η χαρά απέραντη την ευλογημένη ώρα που γεννιέται» άνθρωπος εις τον κόσμο».

 

Καλή μας αρχή, λοιπόν!

Ας εύχεσθε και για εμάς!

 

με την αγάπη μου,

Αλεξάνδρα Χ. Τ. 

9/9/2018

 

 

σχετικές ανάρτησεις:

Λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι … (σκέψεις)

Καλή αρχή! (με ηρεμία…)

 

ζωγραφικοί πίνακες:

Clinging To The Moment – mother with three by Katie m. Berggren

Mother To Many – mother with four children  by Katie m. Berggren