homeschooling

Καινούργια αρχή- καινούριο ξεκίνημα!

Αρχίζει και φέτος η νέα σχολική χρονιά και τα συναισθήματά μας είναι και πάλι ανάμεικτα…  (όπως έγραφα και πέρυσι εδώ).

Όσο κι αν κάποιοι είναι διστακτικοί, το άνοιγμα των σχολείων είναι γεγονός και δεν μπορεί να αποφευχθεί 🙂

Σε μια κουβέντα με τα παιδιά, η μικρή είχε μια άλλη ιδέα:

«Να μην πηγαίνουμε σχολείο, μαμά, και να μάς κάνεις εσύ μάθημα!».

 

(Αυτό ακούστηκε πολύ θετικά στα αυτιά μου, και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, αφού με προτιμά εμένα για δασκάλα της. Όσα κάνουμε τόσα χρόνια στο σπίτι, από δραστηριότητες και «διδασκαλίες», έχουν πιάσει, όπως φαίνεται, τόπο και την έχουν επηρεάσει θετικά και ευχάριστα, αφού επιθυμεί να το συνεχίσουμε…).

anagnostiko

 

Για το θέμα του λεγόμενου homeschooling (κατ΄οίκον διδασκαλίας) δεν έχω καταλήξει τι θα έκανα με τα παιδιά μου, αν μου δινόταν η ευκαιρία να μην πηγαίνουν σχολείο, στην υποχρεωτική εκπαίδευση.

Όσο είναι μικρά και μέχρι να φτάσουν στα μεγάλα νήπια, μένουμε μαζί στο σπίτι και είμαι σίγουρη ότι όχι μόνο δεν έχασαν, αλλά κέρδισαν πολλά, όχι τόσο σε επίπεδο γνώσεων – που εξάλλου είναι πεπερασμένες – όσο σε άλλους τομείς (αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα, που ίσως αναφερθώ σε άλλο κείμενο, σχετικά με την στάση μου απέναντι στους παιδικούς σταθμούς και στο ολοήμερο).

Από την στιγμή που ξεκινάει η φοίτησή τους , έχουν πλέον «κατασταλάξει» ως χαρακτήρες και τότε δεν μας προβληματίζουν τόσο οι όποιες  αρνητικές εξωτερικές επιδράσεις – εφόσον έχουν πάρει γερά εφόδια από το σπίτι. 

***

ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

 

Να που βρισκόμαστε πια στο κατώφλι μιας νέας σχολικής χρονιάς, με τα παιδιά σε τρία διαφορετικά σχολεία:  Δημοτικό, Γυμνάσιο και, για πρώτη φορά, Λύκειο! Ναι, πλησιάζουμε αισίως προς την τριτοβάθμια Εκπαίδευση…

Η πρόταση της μικρής μου συνεχίζει να με απασχολεί και να με παροτρύνει να θέσω, για ακόμα μια φορά, νέους στόχους και να αποδωθώ σε νέους «αγώνες».

Με το που γυρνούν από το σχολείο και τελειώνουμε με την μελέτη, έχουμε κάποιες ώρες που προσπαθούμε να καλύψουμε εποικοδομητικά και ωφέλιμα. Χωρίς να γίνεται «ρουτίνα», έχουμε το δικό μας σχολείο, με αναγνώσματα και δραστηριότητες που τρέφουν την ψυχή τους και το πνεύμα τους και συζητήσεις πάνω σε ποικιλία θεμάτων.

Υπάρχει χρόνος για να δουλέψουμε με τα παιδιά μας και να δεθούμε ακόμα περισσότερο μαζί τους! Όλα είναι θέμα διάθεσης, οργάνωσης και υπομονής- επιμονής.

Μεγάλη ευκαιρία και τα Σαββατοκύριακα, όπου βρίσκεται και ο μπαμπάς στο σπίτι και αναλαμβάνει και εκείνος το δικό του ρόλο διδασκαλίας, με ευχάριστες ενασχολήσεις, επισκέψεις σε χώρους πολιτισμού, διηγήσεις, συζητήσεις κλπ.

Οι σχολικές διακοπές και το καλοκαίρι δεν μένουν ανεκμετάλλευτες, από κάθε άποψη.

Όσο χτίζεται το οικοδόμημα της ψυχής του παιδιού, όσο έχει γερά και στερεά θεμέλια, ας μην το φοβόμαστε. Θα κινηθεί σε καλούς δρόμους στην ζωή του και θα προκόψει. «Τα παιδιά που έχουν πάρει λάδι μην τα φοβάστε» , έλεγε ο άγιος Παΐσιος. «Μπορεί να ξεφύγουν λίγο,αλλά θα επιστρέψουν στο καλό». Αν υπάρχει στην βάση τους αγάπη και αποδοχή…

Στον αγώνα μας, λοιπόν, όλοι, παιδιά και γονείς…

(Κάποιοι αναφέρονται στα αρνητικά της σύγχρονης εκπαίδευσης, αλλά ποτέ δεν θέλω να μένω σε κατηγορητήρια, δεν ωφελεί σε τίποτα. Θα κάνω τον δικό μου αγώνα στο σπίτι και ο Θεός βοηθός. Tο μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την διάπλαση του χαρακτήρα των παιδιών μας το φέρουμε εμείς οι γονείς. Λένε ότι το 80% της ευθύνης αναλογεί σε εμάς, και μόνο το 20% στις επιρροές του περιβάλλοντος…).

.

Καλή μας αρχή και φέτος, καλή φώτιση!

 

με την αγάπη μου,

Αλεξάνδρα Χ. Τ.

 

.

όμορφα κείμενα για την πρώτη μέρα στο σχολείο, από παλιά αναγνωστικά, μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ

προσευχή για τη νέα σχολική χρονιά: ΕΔΩ

μια σχετική ανάρτηση:

“Πρώτα το πιο σπουδαίο…” (για τις εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών)

 

16 σκέψεις σχετικά με το “Σχολείο… και στο σπίτι!

  1. Συμφωνώ με τους προβληματισμούς σου- σκέψεις σου Αλεξία μου!Πολλά μπορούμε να διδάξουμε στα παιδάκια μας!Θα ήμουν θετική στο homeschooling αν υπήρχε και στην Ελλάδα γιατι το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι δυστυχώς απαράδεκτο..τα φιλιά μου…

    Αρέσει σε 1 άτομο

  2. Kali,epikodomoitiki kai eulogimeni xronia na exoun ta paidakia ola kai i Panagia na ta fwtizei kai na ta prostateuei.Kai meis pername ti mikri mas agwnia twra kathws o megalos avrio Prwta o Theos tha diavei tin porta tis Prwtis Dimotikou kai yparxei to agxos kai o provlimatismos mas sxetika me tis parees,tis epirroes kai ti sumperifora pou tha bgalei..Eyxomai o theos na ta fwtizei ola ta mikra kai na tous deixnei to swsto dromo.Kali dunami k se mas.

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Αμήν…

      Ελπίζω ότι δεν είναι λίγοι οι γονείς με ανάλογους προβληματισμούς,
      είναι πολύ βοηθητικό να αλληλοστηριζόμαστε και ναμην νιλωθουμε «μόνοι» στον αγώνα μας,αλλά να υπάρχουν και άλλοι με τις ίδιες ανησυχίες.

      Μου αρέσει!

  3. Πολλες φορες εχω σκεφτει πως θα ειμασταν με την διδασκαλια κατ’ οικον…
    Εχω καταληξει οτι τα παιδια μας οταν βρισκονται μονα τους στο σχολειο,εννοω χωρις τους γονεις,ειναι πιο υπακουα σε εμας…
    Δηλαδη,πιστευω οτι ερχονται στο μυαλο τους πιο συχνα οι συμβουλες μας…
    Σιγουρα βοηθα και η προσευχη των γονιων πολυ σε αυτο…
    Καλη σχολικη χρονια…
    Καλη προοδο σε ολα τα παιδια…
    Καλη υπομονη στους γονεις…
    Καλο βραδυ Αλεξια μου…

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Σε μια συνάντηση που είχαμε παλιότερα στο σχολείο, οι γονείς με ένα παιδοψυχίατρο, είχε τεθει το ερώτημα:
      «Γιατί τα παιδιά μας είναι υπάκουα και πειθαρχημένα στο σχολείο και όχι τόσο στο σπίτι;…»
      και η απάντηση του γιατρού:
      «Καθένας κινείται πιο άνετα στον οικείο του χώρο…και οι μεγάλοι και τα παιδιά…».

      Αυτό, νομίζω, είναι σχετικό με αυτό που ανανφέρεις, Παρασκευή μου.
      Αν όντως έχουμε δουλέψειπάνω στην ψυχή και στον χαρακτήρα των παιδιών, αυτό διαφαίνεται και στο σχολείο (το ίδιο υποστηρίζουν και πολλοί δάσκαλοι: τα παιδιά που μεγαλώνουν σε υγιές περιβάλλον, ξεχωρίζουν μέσα στην τάξη).

      καλή αρχή στα παιδάκια σας!
      σε φιλώ

      Μου αρέσει!

  4. Καλησπέρα Αλεξία μου!

    Καλή και ευλογημένη σχολική χρονιά!
    Πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η ανάρτησή σου. Πιστεύω ότι αν επιτρεπόταν η διδασκαλία στο σπίτι, εγώ σίγουρα θα έστελνα τα παιδιά μου στο σχολείο, διότι θεωρώ ότι έχουν να κερδίσουν πολλά από το σχολείο, όσο «σακατεμένο» κι αν το κατήντησαν κάποιοι, τα δε αρνητικά μπορούν να περιοριστούν πραγματικά, αν έχει προηγηθεί «καλή προετοιμασία» από την πρώτη μέρα της ζωής των παιδιών μας. Δεν θα αναφερθώ καθόλου στα γνωστικά αντικείμενα. Θεωρώ πολύ σημαντικό να μπορέσουν τα παιδιά να ενταχθούν στην κοινωνία, διατηρώντας παράλληλα και το δικό τους «θησαυρό». Αν τα διδάσκαμε από το σπίτι και πρωτοαντίκριζαν τον υπόλοιπο κόσμο ως φοιτητές, δε θα είχαν πολλά περιθώρια κοινωνικοποίησης, κατά τη γνώμη μου. Είναι που είναι η φιλοσοφία μας εκ διαμέτρου αντίθετη προς την ασυδοσία που διδάσκονται τα άλλα παιδιά… Θεωρώ λοιπόν ότι το σχολείο είναι μεγάλη ευλογία για τα παιδιά μας και η προσευχή μας τα προστατεύει από κάθε πειρασμό και στραβοπάτημα.

    Η μεγάλη μου πηγαίνει προνήπια και πήγε και στον παιδικό σταθμό πέρυσι, δόξα τω Θεώ σε ένα πολύ καλό σχολείο, μέσω προγράμματος. Παρότι συμφωνώ στο να μένουν τα παιδιά στο σπίτι έως την υποχρεωτική εκπαίδευση (νήπια), και μάλιστα όταν ο γονιός έχει τόσα πολλά να «δώσει» στο παιδί του, ωστόσο είδα πολλαπλά οφέλη στην κόρη μου. Κάθε φορά που φεύγει, την «αναθέτω» νοερά στην Παναγία μας και είμαι ήρεμη…

    Εννοείται ότι εμείς οι γονείς καθορίζουμε την εξέλιξη των παιδιών, κυρίως με το παράδειγμα που τους δίνουμε. Απλά συνήθως όταν βλέπουμε κάτι που δε μας αρέσει σε αυτά, προτιμούμε να ρίχνουμε την ευθύνη στους δασκάλους, στους φίλους κλπ.

    Πολύ χαίρομαι που μπορώ εδώ να διαβάζω ουσιώδεις αναρτήσεις, αλλά και σχόλια.
    Καλή συνέχεια και καλό αγώνα σε όλους!

    Φιλιά.

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Εύα μου, σε όσα αναφέρεις στην πρώτη παράγραφο, αναλόγως σκέφτομαι και εγώ:
      ότι έχουν ανάγκη να παράγουν τα δικά τους «αντισ’ωματα» από την συναναστροφή τους με άλλους ανθρώπους.

      Επειδή, όμως, είναι πολύ ευαίσθητη και καθοριστική η πρώτη παιδική ηλικά- μέχρι τα 5 χρόνια- γι αυτό τα διαφυλάσουμε όσο μπορούμε και αναλαμβάνουμε εμείς αποκλειστικά την διαπαιδαγώγησή τους.
      Και αυτό θα φανεί αργότερα… όταν «δυσκολεύουν» τα πράγματα…
      Σκέφτομαι πολλές φορές: «Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω λίγο πίσω τον χρόνο και να δούλευα ακόμα περισσότερο με τα παιδιά μου στα πρώτα χρόνια τους…»

      Σε φιλώ
      να χαίρεσαι τα αγγελούδια σου!

      Μου αρέσει!

  5. Καλη χρονια σε ολους!!! Αλεξια μου θα ηθελα να σε ρωτησω πως προλαβαινουμε οταν τα παιδια ειναι σε κοντινες ηλικιες ? Εχω τρεις μηνες που γεννησα το τριτο μου παιδι κι εχω πελαγωσει… Ο μεγαλος μου γιος ξεκινησε νηπια και η επαφη που ειχα μαζι του εχει χαθει… Κι ο μεσαιος μου γιος ειναι 1,5 χρονων και απο τοτε που ελλειπα στο μαιευτηριο για να γεννησω εχει γινει ενα αλλο παιδι… Δεν ξερω τι να κανω….

    Μου αρέσει!

    1. Κωνσταντίνα μου, εύχομαι να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και όλα θα μπουν σε μια σειρά!

      Μην ανησυχείς Οι πρώτοι μήνες με το νεογέννητο είναι χρόνος προσαρμογής.
      Με την αγάπη σου, τον προσωπικό χρόνο με το κάθε παιδάκι αλλά και την ομαδική δουλειά (δηλ. πχ. θηλάζω και ταυτόχρονα παίζω ή μιλώ ή διαβάζω κάτι στα άλλα παιδιά…) θα δεις ότι θα νιώσεις πως έχεις τον έλεγχο και απολαμβάνεις το μεγάλωμά τους.

      Οι ηλικίες των δυο παιδιών είναι καθοριστικές:
      Μετά τον πρώτο χρόνο όλα τα παιδάκια- και ειδικά τα αγοράκια- λες και αλλάζουν χαρακτήρα, γίνονται πολύ πιο ενεργητικά και απαιτούν πολλή την προσοχή μας. Θέλουν τον τρόπο τους και υπομονή, είναι μια φάση λίγο δύσκολη….

      Το μεγαλύτερο παιδάκι, με την έναρξη του νηπαιγωγείο, είναι λογικό να γίνει πιο ανεξάρτητο, αλλά ελπίζω πως δεν χάνεται τόσο εύκολα η επαφή μητέρας-παιδιού. Θέλει και αυτό, έστω λίγο, αποκλειστικό χρόνο και να νιώθει την αγάπη της μαμάς, και όλα ζητούν το «χάδι» της προσευχής της…

      Θέλει και πολλή «απλοποίηση» αλλά και οργάνωση στις δουλειές του σπιτιού- προτεραιότητα έχουν πάντα τα παιδιά και όλα τα υπόλοιπα ακολουθούν.

      Αυτά, Κωνσταντίνα μου, μέσα από την εμπειρία μου…

      με πολλή αγάπη

      Μου αρέσει!

  6. Πάει τέλειωσε το καλοκαίρι και η ξενοιασιά!! Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά και υπομονή στους γονείς, γιατί η πολύ δουλειά γίνεται στο σπίτι.

    Εύχομαι οι εκπαιδευτικοί να «ασχοληθούν» σοβαρά με τα παιδιά μας, να αφήσουν στην άκρη τους συνδικαλισμούς και τις απεργίες, γιατί κάθε μέρα που χάνεται είναι πολύτιμη και να θυμηθούν τα λόγια του Ρήγα Φεραίου «εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή…»

    την αγάπη μου Αλεξία μου…

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.