.
29 Μαΐου 1453: Η Πόλις εάλω…
.
.
.
Αρχόντισσα βυζαντινή, των Ρωμηών Πόλη…
.
βέβηλα χέρια σε αιχμαλώτισαν
την πορφύρα σου ξέσχισαν
την ομορφιά σου μάδισαν
το κορμί σου καταπλήγωσαν.
.
Χλαμύδα κοκκίνη σου φόρεσαν
στέμμα αγκαθερό
ρουμπίνια ψεύτικα.
.
Δική τους θέλησαν να σε κάνουν
αλλά δεν μπόρεσαν…
την ψυχή σου δεν άγγιξαν.
.
Στα χέρια τους ζεις και ανασαίνεις
δεν πεθαίνεις
προσμένεις τη στιγμή.
.
.
Να ο Βασιλιάς σου
ανασηκώνεται, ξεμαρμαρώνεται.
Το σπαθί του στο χέρι πιάνει.
Τον δυνάστη θα διώξει
θα σε απελευθευρώσει
στην πρότερη δόξα θα σε υψώσει.
.
Στην Μεγάλη σου Εκκλησιά θα ψαλλούν τα νικητήρια
θα λειτουργηθούν και πάλι τα ιερά θυσιαστήρια.
Θα ΄ρθει η στιγμή…
.
.
Έρχεται ο καιρός που θα ανασάνεις λεύτερη
Φως για την Οικουμένη όλη
των ονείρων μας Πόλη.
.
.
.
Αλεξία για το ιστολόγιο «Οικογένεια, μια γωνιά του Παραδείσου»
(οι φωτογραφίες είναι από την Κωνσταντινούπολη- στην αριστερή πλευρά διακρίνεται η αγια – Σοφιά…)
.
παλιότερα, είχα γράψει:
«Κοίτα, μαμά, την διόρθωσα την αγια- Σοφιά!» (αληθινή ιστορία)
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 
Τὸ παρὸν ἀναδημοσιεύθηκε στὸ Macedonian Ancestry.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
«Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις
πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας θα ‘ναι».
Με συγκινεί και με συγκλονίζει πάντα αυτή η μέρα και συμπίπτει με τη γέννηση του πρώτου μου γιού.Ευχαριστούμε για το υπέροχο ποίημα Αλεξία.Καλό ξημέρωμα
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Η ελπίδα δεν πεθαίνει..
Να είσαι καλά, Ευθυμία μου, χάρηκα που σου άρεσε.
Να χαίρεσαι το γιο σου, και ο δικός μας ο μικρός την παραμονή της Άλωσης γεννήθηκε. Μακάρι να ζήσουν σε καλύτερα χρόνια τα παιδιά μας.
Και όταν λέω στα αγόρια μου: «Να είστε παλληκάρια, πώς θα πάρουμε την Πόλη;…» το εννοώ.:)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Υπέροχοοοοοο!!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σοφιά μου, σε ευχαριστω.
η δική σου γνωμη μετράει ιδαιτέρως.
(το θεωρώ λίγο άτεχνο, πάντα γράφω βιαστικά , χωρίς να «δουλεύω» πάνω στα κείμενά μου- αλλά «βγάζω» σ΄αυτά την ψυχή μου)
Με την ευκαιρία, να βάλω εδώ τον σύνδεσμο από το κείμενό σου για τον άγιο Ιωάννη Βατάτζη, ο οποίος είναι στην πραγματικότητα ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς.
https://antexoume.wordpress.com/2016/02/10/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B6%CE%B7%CF%82/
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
σε ευχαριστώ… Αλεξία μου ξέρεις τι μου αρέσει όταν γράφεις?Το πηγαίο σου συναίσθημα. Είσαι αυθεντική και αυτό κερδίζει. Εχεις καλή γραφή και μην έχεις αμφιβολίες. Επί τη ευκαιρία θέλω να σε ευχαριστήσω και προσωπικά που διάβασες την δουλειά μου και που έκανες ένα τόσο εύστοχο σχόλιο. Το εκτιμώ γιατί δεν έχω facebook να το προωθήσω και σημαίνει πολλά για μένα που μπήκαν πραγματικοί φίλοι να αφήσουν το τόσο σημαντικό σχόλιο τους γιατί εξαρτάται από το κοινό ποιος θα βγει νικητής και όχι τόσο αν θα είναι καλό το ποίημα. Σε ευχαριστώ ταπεινά
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σε ευχαριστώ πολύ για όσα έγραψες, μου δίνουν δύναμη και ώθηση ❤
Σοφία μου, το ποίημά σου αξίζει, για αυτό θα βάλω και εδώ τον σύνδεσμο και όσες φίλες-οι επιθυμούν, ας το επισκεφτούν για να το ψηφίσουν σχολιάζοντας:
http://www.bonsaistories.gr/%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%85%CE%B7/
(ούτε εγώ έχω προσωπικό λογαριασμό στο facebook (εκ πεποιθήσεως)- έχουμε δημιουργήσει μόνο ένα λογαριασμό για τα δυο μπλογκ, όπου ανεβάζουμε τις αναρτήσεις μας- καθώς πολλοί αναγνώστες ενημερώνονται μέσα τα social media).
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σε ευχαριστώ και συνέχισε αυτό που κάνεις γιατί το κάνεις καλά. Την αγάπη μουυυυ
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο