Χριστός Ανέστη!

 

.

.

“ΑΝΑΣΤΑΣΗ”

ποίημα Γ. Βερίτη

.

Ανάσταση! Και  μέσα  στην  καρδιά  μου,

που  μαύροι  τη  μαράνανε  χειμώνες,

μιας  άνοιξης  αυγή  γλυκοχαράζει

κι’ ανθίζουν  μενεξέδες  κι’ ανεμώνες.

.

Ανάσταση! Και  μέσα  στην  καρδιά  μου,

που  τη  σπάραξαν  άγρια  οι  στείροι  πόνοι,

ολόδροσο, ουρανόσταλτο  βλαστάρι

θεϊκής  χαράς  αρχίζει  να  φυτρώνει.

 .

Θεϊκής  χαράς! Ω Σταυρωμένη Ελπίδα!

καθώς  σε  βλέπω  αναστημένη  πάλι,

αθάνατη, απροσμάχητη, μεγάλη,

κάμε  το  θαύμα  που  ποτέ  δεν  είδα!

ο,τι  νεκρό  του  μυστικού  μου  κόσμου,

 παρακαλώ  Σε, ανάστησέ  το  εντός  μου!

.

.

από την ανάρτηση: “ΑΝΑΣΤΑΣΗ” και “Ο Αναστάσιμος” :ποιήματα Γ. Βερίτη

εικόνα: Η Ανάσταση. Νωπογραφία από την Μονή της Χώρας, στην Κωνσταντινούπολη.selides-istorias.

.

.

με τις καλύτερες ευχές μου,

Αλεξία