.
Ένα από τα αγαπημένα μου κείμενα , που παραμένει πάντα επίκαιρο στην αγωγή των παιδιών : είναι η απάντηση σε μια θλιμμένη μητέρα για τα παιδιά της που, παρ΄όλο που φρόντισε να τους δώσει πολλές γνώσεις, παρέμειναν κακότροπα και αμόρφωτα εσωτερικά…
Ο ίδιος προβληματισμός με απασχολεί: μήπως οι στείρες γνώσεις είναι πολύ «λίγες» και ξεχνώ, μέσα στην καθημερινότητα, να καλλιεργήσω την ψυχή τους ;… Τα αποτελέσματα της διαπαιδαγώγησης φαίνονται συν τω χρόνω, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν- και ελπίζω και εύχομαι να είναι καλά για τα παιδιά μας, με την Χάρη και την φώτιση του Θεού.
.
(Aγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, επισκόπου Αχρίδος)
.
«Λέγεται ότι κάποτε μια μητέρα, σύζυγος βογιάρου, ήρθε στον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ και του παραπονέθηκε ότι οι δάσκαλοι δεν μαθαίνουν καλά στα παιδιά της τη γαλλική γλώσσα, ρωτώντας τον τι να κάνει. Τότε ο άγιος εκείνος άνθρωπος της είπε: «εσύ μανούλα μου, μάθε καλλίτερα τα παιδιά σου πώς να προσεύχονται στο Θεό και εκείνα θα μάθουν αργότερα πιο εύκολα τα γαλλικά».
.
Στα παιδιά λοιπόν, πρέπει να διδάσκουμε πρώτα εκείνο που είναι το πιο σπουδαίο επειδή, ότι μαθαίνουμε στα νιάτα μας, δύσκολα το ξεχνάμε. Δευτερεύοντα πράγματα μπορούμε να μάθουμε και ύστερα, μα και αν ακόμα ξεχαστούν, δεν είναι μεγάλη η ζημία. Αν όμως δεν διδαχτούμε τα σημαντικότερα πράγματα, ή τα διδαχτούμε ελλιπώς, ή τα μάθουμε και ύστερα τα ξεχάσουμε, τότε, οι ήχοι του πιάνου πνίγουν την προσευχή και η γαλλική προφορά χρησιμοποιείται για να κοροϊδέψουμε τους γονείς!
.
Ο αγαθός Θεός ας είναι βοηθός σας. Τώρα είναι δύσκολο να σας δώσω συμβουλή. Όταν η καρδιά θολώσει, είναι δυσκολότερο να την καθαρίσεις ακόμη και από το πιο θολωμένο χείμαρρο. Υπομείνετε και προσεύχεσθε στον Θεό για τα παιδιά σας. Με την υπομονή, λίγο-λίγο ίσως καταφέρετε να τα φέρετε σε ντροπή και με την προσευχή θα ζητήσετε τη βοήθεια του Παντοδυνάμου να καθαριστεί η καρδιά των παιδιών σας. Μα πριν απ’ όλα, να μετανοήσετε ενώπιόν Του, επειδή πρωτίστως στα παιδιά σας δεν μάθατε το νόμο Του.
Άκουε ουρανέ και ενωτίζου γη, ότι Κύριος ελάλησεν, υιούς εγέννησα και ύψωσα, αυτοί δε με ηθέτησαν (Ησ. 1, 2).
.
ολόκληρο το κείμενο- αξίζει να το διαβάσετε- ΕΔΩ
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Επισκόπου Αχρίδος 1956, “ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”)
"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου" 
Kalimera.Polu omorfa logia Alexia kai xrisima.Xrisima giati I proseuxi kai I mathisi tou Logou tou Theou einai auta pou tha ta fwtisoun gia ola ta ypoloipa.Auti I skeyi einai men ‘xekourasti’ sta autia mas alla exei oli tin ousia tis diapaidwgwgisis me Xristo mesa tis gia mia oikogeneia kai mia koinwnia argotera…O theos mazi mas.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Καλημέρα, Γεωργία μου!
έτσι ακριβώς όπως τα λες….
για το καλό του καθενός προσωπικά αλλά και για ο συνολικό καλό, αξίζει όσο τίποτε άλλο να «μορφωθούν» εν Χριστώ τα παιδιά μας
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Καλημέρα καλή μου. Πολύ ωραίο άρθρο. Τι να τα κάνουμε τα γαλλικά και το πιάνο όταν δεν είμαστε άνθρωποι. Την καλύτερη παιδεία την δίνει ο Χριστός
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
έχεις απόλυτο δίκιο…
και σκέφτομαι συχνά το «ουκ λαβεις παρα του μη έχοντος»…
ως γονιός πρέπει πρώτα να κατέχω καλά κάτι, ως γνώση και βιώμα, για να το μεταδώσω και στα παιδιά.
Καλημέρα, Σοφία μου!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ο άγιος Σιλουανός μας διηγείται πως όταν ήταν παιδί, με πόση τρυφερότητα, αγάπη και κυρίως υπομονή, ο πατέρας του διόρθωσε κάποια απροσεξία του .
Του είπε «πού ήσουν χθες παιδί μου; Με πονούσε η καρδιά μου».
Μετά από μισό χρόνο του είπε ο πατέρας του: «Θυμάσαι, παιδί μου, που μου έβρασες χοιρινό κρέας στο χωράφι; Ήταν Παρασκευή και το έτρωγα σαν να ήταν πτώμα»
«Πατέρα γιατί δεν μου το είπες τότε;».
«Δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω παιδί μου»
«έναν τέτοιο γέροντα ήθελα να έχω, ποτέ δεν θύμωνε ήταν ήρεμος και μετρημένος, έκανε μισό χρόνο υπομονή και βρήκε την κατάλληλη στιγμή για να με διορθώσει και να μην με στεναχωρήσει……»
την αγάπη μου
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο