Σύντομες αναρτήσεις ή… «σεντόνια»;… :) (και άλλα περί blogging)

.

.

«Τηλεγραφικές έγιναν οι αναρτήσεις σου»:) … παρατήρησε ο άντρας μου. Και δεν έχει άδικο. Μπήκαν και αυτές στους γρήγορους ρυθμούς της ζωής μου και δεν απομένει και πολλή ενέργεια και για blogging,ειδικά τον τελευταίο καιρό, με την κούραση στο full και μια ίωση να με ταλαιπωρεί και να μην λέει να περάσει.

Θα προσπαθήσω, λοιπόν, να γράψω και πάλι «τηλεγραφικά» 🙂 , να μην πλατιάσω.

 

1. Ας ξεκινήσω από την δική μου άποψη: σε βιβλία μου αρέσει να διαβάζω μεγάλα κείμενα, ενώ στο διαδίκτυο με κουράζει λίγο αυτό. Αν δω μεγάλη ανάρτηση, ξέρω ότι ίσως δεν θα καταφέρω να την διαβάσω με την προσοχή που θα ήθελα. Το ίδιο ακούω και από άλλους φίλους. Λένε αναγνώστες: «Βλέπω μακρύ κείμενο και το προσπερνώ…» Δεν είναι κρίμα να χάνονται αναρτήσεις από τις οποίες θα παίρναμε πολλά;…

Για αυτό και προσπαθώ να μην επεκτείνομαι πολύ, ώστε να μην γίνονται κουραστικές οι αναρτήσεις μου- όχι ότι το πετυχαίνω πάντα.Η υπερανάλυση ίσως γίνεται «φορτική», ενώ υπάρχει πάντα η δυνατότητα για σχολιασμό και διευκρινήσεις μέσα από τα σχόλια.  

( Αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη, χωρίς να σημαίνει ότι όλοι οι bloggers πρέπει να κινούνται με τον ίδιο τρόπο- το βρίσκω πολύ ωραίο να είσαι αυθεντικός και αυτό να δίνεις προς τα έξω, όχι ό,τι επιβάλει η «αναζήτηση» και ό,τι είναι «πιασιάρικο». )

.

2. Βρίσκω πολύ ελκυστικές σύντομες αναρτήσεις που έχουν και κάποιες φωτογραφίες, σχετικές με το θέμα- καθώς και εκείνες που έχουν μορφοποίηση του κειμένου: έντονα γράμματα, πλάγια, χρώμα σε κάποια σημεία… (θέμα γούστου κι αυτό).

.

3. Από την θέση του ιστολόγου, πέρα από τα κείμενα που αντιγράφω από βιβλία και  τα οποία ενστερνίζομαι , δεν θέλω να διεκδικώ την θέση του διδάσκοντος– για αυτό και χαίρομαι πολύ την επικοινωνία και τον διάλογο που ακολουθεί μέσα από τα σχόλια, στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Εκτιμώ πολύ και τα σχόλια που αφήνετε στο facebook,αλλά εκείνα είναι ορατά μόνο από τα μέλη των ομάδων στις οποίες συμμετέχω. Και γράφετε τόσο όμορφα πράγματα, που αν θέλετε, κάντε έναν κόπο να τα αντιγράψετε και εδώ μέσα.

.

4.Επιπλέον, από την πλευρά μου, αισθάνομαι ότι ο χώρος αυτός δεν ανήκει μόνο σε εμένα- ανήκει και στους αναγνώστες- και ακόμα και ένα «Γεια!» που θα γράψετε κάτω από το ποστ, το εκτιμώ ιδιαιτέρως. Θέλω να είμαστε μια παρέα εδώ μέσα και να αισθάνεστε «σαν στο σπίτι σας» .Το έχω πετύχει αυτό; Είμαι καλή οικοδέσποινα; Εσείς θα μου πείτε! .

.

5. Είναι τόσο πολλά αυτά που έχω την ανάγκη να εκφράσω μέσα από το γράψιμο και να αποθέσω από την ψυχή μου στο «χαρτί»… που, αν καθίσω να «περιποιηθώ» τις αναρτήσεις μου, απλώς θα μειωθεί ο αριθμός τους- αλλά δεν μπορώ να μην γράψω, οπότε προτιμώ αυτές τις σύντομες και αφρόντιστες…Εκτός αν σας κουράζει εσάς να διαβάζετε τις σκέψεις μου, και να τις κρατώ για τον εαυτό μου, σε «ιδιωτικά» ποστ…

.

6. Τέλος, καθώς είχα σήμερα αυτούς τους συλλογισμούς, ήρθαν στο νου μου τα λόγια που επαναλάμβανε ένας φιλόλογός μου στο Γυμνάσιο: «Σοφόν το σαφές» και ,αναφερόμενος στην πολυλογία των εκθέσεών μας έλεγε ότι κάποιος έγραψε σε μια επιστολή:«Σου γράφω πολλά γιατί δεν έχω χρόνο».

.

.

Αυτά…Σας αφήνω προς το παρόν, γιατί με καλεί το καθήκον (το νινί μου). Ίσως και να μην πρόλαβα να καταγράψω όλες τις σκέψεις μου…
Θα χαρώ να ακούσω τις προτάσεις σας, την γνώμη σας και οποιαδήποτε σχετική σκέψη σας.

με την αγάπη μου,

Αλεξία

.

φωτο από: Google images