.

Λίγες σκέψεις, μετά τα προηγούμενα που είχα γράψει εδώ

.

sea

.

Πόσο να παλεύω μόνη μου; σε όλα τα επίπεδα…

Παλεύω με τον εαυτό μου,  με την φύση μου, με τους γύρω μου …

με όλες τις τρικυμίες που φέρνει η ζωή.

Και όσο κι αν  προσπαθώ , σε δύσκολες στιγμές, να δείχνω ότι τίποτα δεν συμβαίνει, ότι όλα καλά…

κάπου δεν προχωράει όλο αυτό, κάπου σκοντάφτει… και τότε βγαίνουν στην επιφάνεια όλα τα συμπλέγματα της ψυχής μου, τα παράπονα, οι μιζέριες και οι μικρότητες.

.

Γιατί , ενώ δείχνω να παλεύω και να προσπαθώ, όλο και ξεπηδούν από μέσα μου όλα αυτά τα αρνητικά στοιχεία μου;

Γιατί;…

Μάλλον γιατί , κατά βάθος, ενώ γνωρίζω την ύπαρξή τους, δεν προχωρώ στην ταπεινή αποδοχή τους.

και αν προχωρήσω στην αναγνώρισή τους, θα δω ότι στην πραγματικότητα, μόνη μου δεν μπορώ να κάνω και πολλά για να τα ξεπεράσω.

Τότε να ζητήσω βοήθεια από Αλλού, από Εκείνον που έπλασε το σώμα και την ψυχή μας και μπορεί και να το θεραπεύσει, όντας ο Ίδιος η όντως Αγάπη…

Αυτή η αποδοχή του πεπερασμένου της ανθρώπινης φύσεως… αυτή η συνειδητοποίηση της ανεπάρκειάς μου… και της ανθρώπινης φύσεως γενικότερα (και έτσι και η κατανόηση της συμπεριφοράς άλλων ανθρώπων)

πόσο μπορεί να συμβάλλει προς το καλύτερο!

Τότε δρουν όντως και τα Μυστήρια της Εκκλησίας, τότε πορεύομαι και προπορεύεται μπρος μου η Θεία Χάρη.

Αρκεί να θελήσω να παραδεχτώ τις αδυναμίες μου και να τις καταθέσω στα πόδια Του… και στο πετραχήλι του πνευματικού πατέρα μου.

«Όλα να τα εξομολογείστε», έλεγε ο όσιος Πορφύριος, «και τους λογισμούς και τα συναισθήματα, και τις χαρές και τις λύπες». Έτσι έρχεται άνωθεν η βοήθεια …

.

Και επειδή όλα αυτά που έγραψα ίσως να μην μπορούν να αποδώσουν σωστά αυτά που θέλω να πω… διαβάστε αν θέλετε το επόμενο κείμενο:

Αντιγράφω από το ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ © Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής-Χρυσοπηγής:

sea4

«Είναι ένα μυστήριο ο άνθρωπος. Φέρομε μέσα μας κληρονομιά αιώνων, όλο το καλό που βιώθηκε από τους προφήτες, τους αγίους, τους μάρτυρες, τους αποστόλους και κυρίως από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό·αλλά επίσης και το κακό που υπάρχει στον κόσμο από του Αδάμ μέχρι σήμερα. 

Όλα είναι μέσα μας, και τα ένστικτα και τα πάντα, και ζητούν ικανοποίηση. Αν δεν τα ικανοποιήσομε, κάποτε θα εκδικηθούν, εκτός και τα διοχετεύσομε αλλού, στο ανώτερο, στον Θεό.

.
Γι’ αυτό πρέπει να αποθάνομε κατά τον παλαιό άνθρωπο και να ενδυθούμε τον νέο. Αυτό ομολογούμε με το μυστήριο του βαπτίσματος. Με το βάπτισμα μπαίνομε στη χαρά του Χριστού. … Δεύτερο βάπτισμα είναι η εξομολόγηση με την οποία γίνεται η κάθαρση από τα πάθη, η απονέκρωση.
Έτσι έρχεται η θεία χάρις μέσω των μυστηρίων.
Το Πνεύμα το Άγιον μας τα διδάσκει όλα. Μας αγιάζει. Μας θεώνει. Όταν έχομε το Πνεύμα του Θεού, γινόμαστε ανίκανοι προς κάθε αμαρτία, καθιστάμεθα ανίκανοι προς το αμαρτάνειν. Όταν έχομε το Άγιον Πνεύμα, δεν μπορούμε να κάνομε το κακό. Δεν μπορούμε να θυμώσομε, να μισήσομε, να κακολογήσομε, δεν, δεν, δεν …
Να γίνομε γεμάτοι, έμπλεοι Αγίου Πνεύματος.

.

Εδώ έγκειται η ουσία της πνευματικής ζωής. Αυτό είναι η τέχνη. Τέχνη τεχνών. Ας ανοίξουμε τα χέρια κι ας ριχθούμε στην αγκαλιά του Χριστού. Όταν έλθει ο Χριστός, κερδίσαμε το παν. Ο Χριστός θα μεταποιήσει τα πάντα μέσα μας. Θα φέρει την ειρήνη, τη χαρά, την ταπείνωση, την αγάπη, την προσευχή, την ανάταση. Η χάρις του Χριστού θα μας ανακαινίσει. Αν στραφούμε σ’ Αυτόν με πόθο, με λαχτάρα, με αφοσίωση, με έρωτα, ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα.

.
Χωρίς τον Χριστό είναι αδύνατο να διορθώσομε τον εαυτό μας, δεν θα μπορέσομε ν’ αποδεσμευθούμε απ’ τα πάθη, Μόνοι μας δεν μπορούμε να γίνομε καλοί. «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». Όσο κι αν προσπαθήσομε τίποτα δεν θα επιτύχομε. Ένα πρέπει να κάνομε, να στραφούμε σ’ Εκείνον και να Τον αγαπήσομε «εξ όλης της ψυχής». Η αγάπη στον Χριστού· μόνο αυτή είναι η καλύτερη θεραπεία των παθών.

(περισσότερα εδώ)

.

και συνεχίζει με το παράδειγμα των λουλουδιών και των αγκαθιών, που έγραψα σ΄αυτό το κείμενο:

“Πότιζε τα λουλούδια και τα αγκάθια της ψυχής θα μαραθούν…”

.

ηβίσκος

.

.

Θέλω να σας ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά για την αγάπη που εισπράττω μέσα από την επικοινωνία μαζί σας, με τα σχόλια και τα μηνύματα που μου γράφετε.

Ας ευχόμαστε πάντα η μια για την άλλη…

καλή δύναμη να έχουμε, και καλή, ευλογημένη συνέχεια σε όλα…

με την αγάπη μου,

Αλεξία

.

15 σκέψεις σχετικά με το “Πόσο να παλεύω μόνη μου, για να δείχνω πιο δυνατή;…

  1. Κάποτε ένοιωσα την έντονη απόρριψη από τρισαγαπημένο μου πρόσωπο.Αφού έκλαψα,χτυπήθηκα(κυριολεκτικά και μεταφορικά)με τον εαυτό μου,είδα,κατάλαβα και ένοιωσα σε όλο μου το είναι,ότι άλλη παρηγοριά από την αγάπη του Χριστού μας δεν υπάρχει.Βεβαίως υπηρχε και η παρηγοριά του συζύγου μου και των παιδιών μου,αλλά δεν έφτανε…(πάντα κάτι μένει στο βάθος,για να μην παρεξηγηθώ)
    Μου πήρε χρόνια Αλεξία μου καλή να ηρεμήσω από αυτόν τον πόνο,7 ολόκληρα χρόνια!Πορεία πόνου,δακρύων αλλά και προσευχής για την αγαπημένη μου αυτή ύπαρξη που με πόνεσε,αλλά με βοήθησε κιόλας στρέφοντας με στο Χριστό.
    Μόνο με την εξομολόγηση,τη Θεία Κοινωνία και την προσευχή βαδίζει κανείς σε αυτό το μονοπάτι,το μονοπάτι της συγχώρεσης…
    Έχεις λοιπόν μεγάλο δίκιο σε όλα αυτά που γράφεις.Ο Θεός να σου δίνει παρηγορία και ο άγιος μας Πορφύριος να σε προστατεύει με τη Χάρη του μόνου αληθινού Θεού.
    σε φιλώ πολύ…

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Ελευθερία μου, απ΄όλα αυτά τα τόσο συγκινητικά που γράφεις, κρατώ ιδιαίτερα αυτό:
      «με πόνεσε,αλλά με βοήθησε κιόλας στρέφοντας με στο Χριστό».

      Αν τα βλέπουμε όλα με αναφορά στην Αιωνιότητα… αποκτούν άλλη διάσταση…
      «Δεν είμαστε για εδώ…»

      σε ευχαριστώ, καλή μου φίλη,μέσα από την καρδιά μου

      Μου αρέσει!

  2. Απο την εμπειρια μου ως μητερα 4 παιδιων, γιαγια 1,5(!) παιδιων, συζυγος και γιατρος , ταπεινα θα ηθελα να προσθεσω οτι στα δυσκολα, μονον η ανωθεν βοηθεια μπορει να γαληνεψει την ψυχη. Η ευχουλα ειναι βαλσαμο!!!! Η Παναγια βοηθαει σιωπηλα ολες τος μανουλες!!!
    Ο Θεος μαζι σου

    Αρέσει σε 2 άτομα

  3. by Orthodox Church Quotes
    Woe to those who are rich, who are full, who laugh, and who are praised. But good shall come to those who endure every wrongful accusation, beating, robbery, or compulsory difficulty. This is com­pletely opposite to what people usu­ally think and feel! The thoughts of God are as far from human thoughts as heaven is from the earth. How else could it be? We are in exile; and it is not remarkable for those in exile to be offended and in­sulted. We are under a penance; the penance consists of deprivations and labors. We are sick; and most useful for the sick are bitter medi­cines. The Savior Himself all of His life did not have a place to lay His head, and He finished his life on the cross — why should his followers have a better lot? The Spirit of Christ is the spirit of preparedness to suffer and bear good-naturedly all that is sorrowful. Comfort, arro­gance, splendor, and ease are all foreign to its searching and tastes. Its path lies in the fruitless, dreary desert. The model is the forty-year wandering of the Israelites in the desert. Who follows this path? Ev­eryone who sees Canaan beyond the desert, boiling over with milk and honey. During his wandering he too receives manna, however not from the earth, but from heav­en; not bodily, but spiritually. All the glory is within.

    St. Theophan the Recluse, Thoughts for Each Day of the Year: According to the Daily Church Readings from the Word of God

    Συγγνωμη που ειναι στα αγγλικα. Προσεξε τις τεσσερεις τελευταιες σειρες……

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Σας ευχαριστώ και γι αυτό το πολύ όμορφο κείμενο, κ. Μαρία!

      παραθέτω μια μετάφραση των τελευταίων σειρών- βασισμένη στην μετάφραση Google:

      «Ποιος ακολουθεί αυτή την πορεία;
      Ο καθένας που βλέπει Χαναάν πέρα από την έρημο, που βράζει πάνω από γάλα και μέλι.
      Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησή του λαμβάνει πολύ μάννα, όχι όμως από τη γη, αλλά από τον ουρανό- όχι, αλλά πνευματικά.
      Όλη η δόξα είναι μέσα.»

      (αν κάποια φίλη γνωρίζει καλύτερα αγγλικά, και επιθυμεί, ας το μεταφράσει)

      Μου αρέσει!

      1. Η μετάφραση του εξαιρετικού κειμένου, όπως μου την έστειλε η αγαπημένη ου φίλη , η Μέλια από το https://oikohouse.wordpress.com/

        όλη η ουσία της ζωής, αν πιστεύουμε στην Αιωνιότητα…

        «Αλίμονο σ’ εκείνους που είναι πλούσιοι, που είναι πλήρεις, που γελούν, και δοξάζονται. Επειδή το καλό θα δοθεί σ’ αυτούς που αντέχουν κάθε κακόβουλη κατηγορία, κάθε χτύπημα, κάθε ληστεία, κάθε τυρρανική δυσκολία.

        Αυτό είναι αντίθετο απ’ αυτό που συνήθως σκέφτονται κι αισθάνονται οι άνθρωποι! Οι σκέψεις του Θεού είναι τόσο διαφορετικές απ’ τις ανθρώπινες σκέψεις, όσο ο ουρανός από τη γη. Πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς;

        Είμαστε εξορισμένοι. Και δεν είναι σημαντικές για τους εξορισμένους οι ύβρεις και οι προσβολές. Βρισκόμαστε σε μετάνοια. Η μετάνοια συνίσταται από στερήσεις και οδύνες. Νοσούμε. Και για τους νοσούντες τα πιο χρήσιμα φάρμακα είναι τα πικρά φάρμακα.

        Ο ίδιος ο Σωτήρ, σε ολόκληρη τη ζωή του δεν είχε μέρος για ν’ ακουμπήσει και να ξεκουραστεί και Τελείωσε τη Ζωή Του στο Σταυρό – γιατί θα πρέπει οι ακόλουθοί του να έχουν καλύτερη τύχη απ’ Αυτόν;

        Το Πνεύμα του Χριστού είναι το πνεύμα της προετοιμασίας για το μαρτύριο και η υπομονή απέναντι σε όλες τις θλίψεις. Οι ανέσεις, η αλαζονεία, τα μεγαλεία και οι ευκολίες είναι όλα ξένα στην αναζήτηση του και στις προτιμήσεις του. Το μονοπάτι του βρίσκεται στην ξερή, θλιβερή έρημο.

        Το πρότυπο είναι η σαραντάχρονη περιπλάνηση των Ισραηλιτών στην έρημο. Ποιός ακολουθεί αυτή την πορεία; Αυτός που βλέπει την Γή της Επαγγελίας πέρα ​​από την έρημο, να αποκαλύπτεται μέσα στο γάλα και στο μέλι. Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής του λαμβάνει πολύ τροφή, όχι όμως απ’ τη γη, αλλά απ’ τον ουρανό. Όχι υλική τροφή, αλλά πνευματική. Όλη η δόξα βρίσκεται μέσα του».

        Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος, «Σκέψεις για κάθε μέρα του έτους», σύμφωνα με τις Καθημερινές Εκκλησιαστικές αναγνώσεις από τον Θείο Λόγο.

        Αρέσει σε 1 άτομο

  4. Αλεξία μου σε νιώθω πάρα πολύ και όλα αυτά που γράφεις! Καλή δύναμη μας εύχομαι! Χωρίς όμως την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας δεν προχωράμε! Πολλές φορές έχω ζητήσει την βοήθεια Της και πιστεύω ότι τα σημάδια που πήρα ήταν για να μου δείξει ότι είναι εκεί για όλες μας. Καλή συνέχεια!

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. Πόσες φορές σκέφτομαι:
      Τι θα έκανα χωρίς ελπίδα στον Θεό και στην Παναγία μας;…
      Πού να στηριχτείς;…

      Ας μας δίνουν πάντα δύναμη, Μαρίνα μου- και σίγουρα μας την δίνουν!!!

      σε ευχαριστώ, μέσα από την καρδιά μου

      Μου αρέσει!

  5. Είμαστε άνθρωποι Αλεξία μου, με τις αδυναμίες μας, τα λάθη μας, τα παραπονά μας και πολλές φορές «μαυρίζουμε» απογοητευόμαστε, πικραινόμαστε, όμως έχουμε «όπλο» την προσευχή, «στήριγμα» την ακλόνητη Πίστη μας και με τη βοήθεια του Θεού που είναι πάντα στο «πλευρό» μας….συνεχίζουμε το δρόμο μας

    την αγάπη μου…

    Αρέσει σε 1 άτομο

    1. έτσι είναι, Μέλια μου!
      μακάρι να το θυμόμαστε ότι όλα αυτά περνούν σύντομα, και στις δύσκολες στιγμές, όταν όλα μοιάζουν βαριά και «μαύρα».

      σε ευχαριστώ, για όλα!
      την αγάπη μου…

      Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.