.
.
Στα χέρια μου κρατώ το μικρό αδελφάκι σου
και σκέφτομαι εσένα, αγγελούδι μου…
Πώς θα ήσουν μωρό μου, πώς θα ήταν η αγγελική μορφή σου;
.
Μου λείπεις, μωρό μου, κι ας είναι γεμάτη η αγκαλιά μου
.
Δεν έζησα τους μήνες της εγκυμοσύνης, της γλυκιάς προσμονής σου
Δεν σε γέννησα, δεν σε κράτησα ,νεογέννητο θησαυρό, στα χέρια μου
Δεν σε κανάκεψα, δεν σε νανούρισα, δεν σε θήλασα, ψυχούλα μου.
Δεν γεύτηκες την στοργή και την φροντίδα μου… σου στέλνω όλη μου την αγάπη μέσα από τις προσευχές μου.
.
Ζεις εκεί που τίποτα δεν σου λείπει, παιδί μου, ζεις μέσα στην ατέρμονη χαρά του Παραδείσου.
Μου λείπεις, μωρό μου… αλλά σε εσένα δεν λείπει τίποτα!
και γι αυτό πρέπει να είμαι χαρούμενη και ήρεμη για εσένα. Είσαι στα πιο τρυφερά χέρια, στην πιο στοργική αγκαλιά!
.
Δεν έζησες τις χαρές αυτής της ζωής… δεν βίωσες όμως και τον πόνο, την θλίψη και τον αγώνα της επίγειας πορείας του ανθρώπου.
Πάλλευκη η ψυχούλα σου πέταξε Ψηλά… “έχει ο Θεός τον λογαριασμό του για τα αγέννητα παιδιά ,που δεν βαπτίστηκαν”, έλεγε ο όσιος Παΐσιος.
.
Είσαι για εμένα μια διαρκής υπενθύμιση της Αιωνιότητας, της αθανασίας της ψυχής… ένα ακόμα κίνητρο για να φανώ άξια του Παραδείσου.
Αγγελούδι μου, να μας περιμένεις…
.
η μαμά σου,
.
εικόνα από babyradio
.
.
για τον μικρό μας άγγελο, ένα ακόμα κείμενο:
.
Ο Οκτώβριος είναι μήνας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με την νεογνική απώλεια και απώλεια κύησης…
Ὀκτ. 05, 2015 @ 22:14:47
“Μου λείπεις, μωρό μου, κι ας είναι γεμάτη η αγκαλιά μου”
“Είσαι για εμένα μια διαρκής υπενθύμιση της Αιωνιότητας, της αθανασίας της ψυχής… ένα ακόμα κίνητρο για να φανώ άξια του Παραδείσου.”
Με αυτές τις δυο σου φράσεις, με κάλυψες απόλυτα. Αυτό..
Μοῦ ἀρέσειἌρεσε στοὺς 1 πρόσωπο
Ὀκτ. 05, 2015 @ 22:18:15
Γιάννα μου… ❤
https://antexoume.files.wordpress.com/2013/11/aggeloss.jpeg?w=400&h=300
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Ὀκτ. 05, 2015 @ 23:26:37
Εγώ Αλεξία μου από αυτό το “δυνατό” κείμενο που με συγκίνησε θα κρατήσω αυτό:
“Ζεις εκεί που τίποτα δεν σου λείπει, παιδί μου, ζεις μέσα στην ατέρμονη χαρά του Παραδείσου”
και αυτό: “να εύχεσαι, αγγελούδι μου, για εμάς, και να μας περιμένεις”
Αν διαβάσεις αυτές τις γλυκιές τρυφερές φρασούλες ξέχωρα από το κείμενο… θα γαληνέψεις μέσα σου!.
Ο “χωρισμός” αυτός δεν παλεύεται αλλά υπομονή, είναι προσωρινός, κάποια στιγμή θα ανταμώσετε και θα το σφίξεις στην αγκαλιά σου!
την αγάπη μου Αλεξία μου ο Θεός να σου δίνει δύναμη και γαλήνη..
Μοῦ ἀρέσειἌρεσε στοὺς 1 πρόσωπο
Ὀκτ. 06, 2015 @ 08:29:30
έτσι είναι, Μέλια μου…
αυτό τα λόγια, ξεχωριστά, δίνουν πολύ ελπίδα και κουράγιο, μέσα στον φυσικό πόνο του αποχωρισμού και της απώλειας
θα μου επιτρέψεις να τα τονίσω μέσα στο σχόλιό σου
σε ευχαριστώ θερμά, για όλα!
την αγάπη μου
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Ὀκτ. 06, 2015 @ 09:05:29
Αλεξία μου καλή ο πόνος αυτός θα πρέπει να είναι αβάσταχτος.Μια προσευχή από εμένα για σένα,γλυκιά μου.
Ήθελα από την προηγούμενη ανάρτησή σου να πω,πως υπάρχουν γυναίκες που έχουν χάσει τα μωράκια τους και δεν κατάφεραν να τα σφίξουν στην αγκαλιά τους ποτέ.Που ο Θεός για κάποιους λόγους τα πήρε κοντά Του και (όπως λένε οι ίδιες)δεν έγιναν ποτέ μάνες.
Δεν είναι όμως αυτό αλήθεια.ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΕΣ,τα παιδάκια τους ζουν κοντά Του και είναι χαρούμενα.Λείπει βεβαίως η φυσική παρουσία τους εδώ και αυτό είμαι βέβαιη,πονάει πολύ.ΑΛΛΑ ΖΟΥΝ.
Προσωπικά έχω έναν υπέροχο αδερφό και δύο αδερφάκια που δεν γνώρισα ποτέ και είναι κοντά στον Κύριο μας.Δεν μπορώ να σκεφτώ πως έχω μόνο έναν αδερφό.Υπάρχουν και τα άλλα μου αδέρφια και θα τα δω όταν φύγω από αυτή τη ζωή.
Να με συγχωρείς αν σε ζαλίζω,σε φιλώ πολύ,θα σε έχω στην προσευχή μου…
Ο Θεός να σου δίνει κουράγιο…
Μοῦ ἀρέσειἌρεσε στοὺς 1 πρόσωπο
Ὀκτ. 06, 2015 @ 09:13:16
σε ευχαριστώ, μέσα από την καρδιά μου! ❤
δόξα τω Θεώ… ο πόνος γλυκαίνει με την βοήθειά Του…
ο Οκτώβριος είναι ο μήνας των αγγέλων μας, αξίζει να τους θυμόμαστε και να μιλάμε γι αυτούς, κι ας πονάμε στην θύμησή τους…
είναι τόσο σημαντικά αυτά που γράφεις! και ποτέ δεν με ζαλίζεις, θέλω πάντα να νιώθεις αυτή την άνεση να μοιράζεσαι εδώ μέσα όσα θέλεις να πεις- και εσύ και κάθε αναγνώστης
τα αδελφάκια σου σάς περιμένουν εκεί Ψηλά, έχετε τους δικούς σας πρεσβευτές στον Ουρανό
να είσαι πάντα καλά, Ελευθερία μου, χαίρομαι πολύ που “βρεθήκαμε”, έστω διδικτυακά
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Ὀκτ. 06, 2015 @ 09:21:43
Και εγώ χαίρομαι που “βρεθήκαμε” Αλεξία μου.Να είσαι καλά,με συγκίνησες πολύ..φιλάκια..
Μοῦ ἀρέσειἌρεσε στοὺς 1 πρόσωπο
Ὀκτ. 06, 2015 @ 11:05:20
Παρ’όλο που δεν το έχω βιώσει δεν ξέρω πως είναι το συναίσθημα, πραγματικά με συγκίνησαν πολύ τα λόγια σου.
Μοῦ ἀρέσειἌρεσε στοὺς 1 πρόσωπο
Ὀκτ. 06, 2015 @ 11:44:08
Mακάρι να μην το βίωνε κανείς γονιός , Μαρία μου…
αλλά όλα είναι μέσα στην ζωή, και οι χαρές και οι δυσκολίες…
να είσαι πάντα καλά!
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Ὀκτ. 06, 2015 @ 14:35:09
Ειναι τοσο συγκινητικα τα λογια σου αλλα ταυτοχρονα τοσο αισιοδοξα.
Μοῦ ἀρέσειἌρεσε στοὺς 1 πρόσωπο
Ὀκτ. 06, 2015 @ 20:53:11
δίνει απέραντη δύναμη ο Θεός σε τέτοιες περιπτώσεις…
αρκεί να Του το ζητήσουμε…
να είσαι καλά, Μαρία μου!
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Ὀκτ. 06, 2015 @ 22:16:23
Όμορφα τα λόγια σου
Φιλάκια …
Μοῦ ἀρέσειἌρεσε στοὺς 1 πρόσωπο
Ὀκτ. 07, 2015 @ 07:57:30
φιλιά και από εμένα…
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει